Μια συνέντευξη που θα συζητηθεί έδωσε ο Νίκος Αλιβιζάτος, εκ των πρωτεργατών της δημιουργίας του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς.
Είναι αυτή η συνέντευξη στη «Lifo» και στην Κατερίνα Ι. Ανέστη μια παρέμβασή του που προκαλεί αντιδράσεις, καθώς σε αυτήν ο συνταγματολόγος εκφράζεται με ιδιαίτερα θετικά λόγια για τον Αλέξη Τσίπρα, μοιάζει να υπηρετεί το πολιτικό του παιχνίδι και ενώ την ίδια ώρα από το ΚΙΝΑΛ πασχίζουν να αποκρούσουν τις επιθέσεις φιλίας του Πρωθυπουργού και της παρέας του.
Για τον κ. Αλιβιζάτο, ο κ. Τσίπρας περιγράφεται ως χαρισματικός, γοητευτικός,
Σε ένα σημείο της συνέντευξης, ο πρώην πλέον καθηγητής στη Νομική Σχολή της Αθήνας ερωτάται αν έχει συναντήσει τον Πρωθυπουργό. Απαντά ότι τον είδε μόνο μία φορά «όταν ο ίδιος ζήτησε να συναντηθούμε στο Μέγαρο Μαξίμου για τα θέματα του Συντάγματος το καλοκαίρι του 2016».
Για τη συνάντηση μιλά με μάλλον κολακευτικά λόγια.
Ο Αλέξης Τσίπρας «έχει το μεγάλο προσόν που είχε και ο Ανδρέας Παπανδρέου να είναι πολύ γοητευτικός στη συνομιλία. Και πολύ συμπαθής».
«Ολοι οι συνομιλητές του Ανδρέα Παπανδρέου λένε ότι η γοητεία του στηριζόταν και σε μια πολύ πλατιά παιδεία», εξηγεί ο κ. Αλιβιζάτος ενώ σε ερώτημα για το ποια είναι η βάση της γοητείας του Αλέξη Τσίπρα απαντά:
«Εχει ταχύτατη αντίληψη και πραγματικά αισθάνεσαι ότι δεν χρειάζεται να συζητάς από τα πιο στοιχειώδη στην αρχή μαζί του για φτάσεις εκεί που θέλεις. Πιάνει πουλιά στον αέρα. Έκτοτε δεν έχουμε ξαναμιλήσει. Ούτως ή άλλως, η μόνη μου ανάμειξη στην άμεση πολιτική ήταν η προπέρσινη, στη δημιουργία του ΚΙΝ.ΑΛ».
Απαισιοδοξία για το εγχείρημα του ΚΙΝΑΛ
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Αλιβιζάτος εμφανίζεται απαισιόδοξος για το μέλλον του Κινήματος Αλλαγής και του Ποταμιού, αν και για το πρώτο το βλέπει στην επόμενη Βουλή.
Το εγχείρημα του ΚΙΝΑΛ, στο οποίο συνεισέφερε και ο ίδιος στη δημιουργία του, «ήταν πρόωρο. Οι εγωισμοί ήταν πολύ έντονοι και παρέμειναν έντονοι. Δεν είδα απ’ όλους τους συμμετέχοντες τη διάθεση να θυσιάσουν κάτι που θεωρούσαν δικό τους για χάρη του κοινού καλού. Εκεί είναι το στοιχείο που καταλογίζω πρωτίστως στον Σταύρο Θεοδωράκη, γιατί από κει άρχισαν οι γκρίνιες».
Οι πιθανότητες επιβίωσης του ΚΙΝΑΛ και του Ποταμιού, συνεχίζει «είναι πολύ δύσκολες. Δεν είμαι αισιόδοξος. Αυτήν τη στιγμή φοβάμαι ότι τον χώρο τείνει να τον καλύψει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι προοπτικές δεν είναι ευχάριστες. Δεν έχει επιτευχθεί καν το να υπηρετήσουμε την ενότητα με ένα μίνιμουμ κοινό πρόγραμμα».
Μιλά ακόμη ευθέως για προσπάθεια άλωσης του κεντροαριστερού χώρου από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ερώτημα της Κατερίνας Ι. Ανέστη αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χαρακτηριστικά αριστερού κεντροαριστερού κόμματος, ο κ. Αλιβιζάτος απαντά: «Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι υπάρχουν μερικά στελέχη αδιόρθωτα προσκολλημένα στα νιάτα τους, στην όχι απλώς ριζοσπαστική αριστερά, με έντονα στοιχεία σταλινισμού και μη ελευθερίας της έκφρασης. Μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους μετέχουν και στην κυβέρνηση σήμερα, με τέτοιες αντιλήψεις. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος για το πόσο έχουν επηρεαστεί, όμως σίγουρα έχουν επηρεαστεί από την άσκηση εξουσίας.
» Με την προσκόλληση σε κάποια αρχαία δόγματα είτε γίνεσαι γραφικός, βλέπε Βαρουφάκης, είτε γίνεσαι με άλλη έννοια γραφικός, βλέπε Λαφαζάνης και Κωνσταντοπούλου.
» Ο ρεαλισμός και ο πραγματισμός της εξουσίας τούς έχει αλλάξει. Το ζητούμενο δεν είναι ο τίτλος, το πώς ονομάζεσαι, αλλά το αν γίνεσαι ένα γνήσιο ριζοσπαστικό μεταρρυθμιστικό κόμμα που στηρίζεται στον κοινοβουλευτισμό, στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην Ευρώπη. Εκεί δεν είμαι βέβαιος ότι είναι όλοι σύμφωνοι, αν και βγάζω τον πρωθυπουργό έξω από αυτό.
» Εχω την εντύπωση πως το γεγονός ότι είναι νέος τον τοποθετεί στη σωστή μεριά. Οι άλλοι, που είναι πολύ ισχυροί παράγοντες και έχουν ισχυρή τέτοια παράδοση, παραμένουν στην κυβέρνηση».
Σε άλλο σημείο ο κ. Αλιβιζάτος όχι μόνο επιχειρεί να διαφοροποιήσει τον κ. Τσίπρα από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπηρετώντας ακριβώς το πολιτικό παίγνιο του Πρωθυπουργού να μετασχηματιστεί σε ηγέτη της Κεντροαριστεράς, αλλά τον αθωώνει ακόμα και για το πρώτο εξάμηνο του 2015, καθώς λέει ότι δεν είναι σίγουρος ότι ο κ. Τσίπρας, προσωπικά, «ήθελε να μας βγάλει από την ΕΕ και το ευρώ».
Αυτό που ξεχνάει ο κ. Αλιβιζάτος ότι ο κ. Τσίπρας προσωπικά έκανε ό,τι μπορούσε για να μας βγάλει από το ευρώ…