Ενα μοσχαράκι του «σωλήνα», το οποίο δηλαδή γεννήθηκε με εξωσωματική γονιμοποίηση, θα μπορούσε να επιταχύνει την πορεία των αγροτών προς τον στόχο των καθαρών μηδενικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. H Χίλντα, όπως βαφτίστηκε, θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για την εκτροφή αγελάδων που θα παράγουν λιγότερο μεθάνιο, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στο «πρασίνισμα» της αγροτικής βιομηχανίας.
Η Χίλντα είναι το πρώτο μοσχάρι του κοπαδιού αγελάδων ράτσας Λάνγκχιλ (εκτρέφονται στη νότια Σκωτία από το 1973) που γεννήθηκε με εξωσωματική γονιμοποίηση και επιβαρύνει κατά πολύ λιγότερο το περιβάλλον με τα… ρεψίματά του.
Τα ζώα του συγκεκριμένου κοπαδιού αποτελούν αντικείμενο μελέτης εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα και μετέχουν σε διάφορα προγράμματα γενετικής βελτίωσης. Σε αυτά συγκαταλέγεται και το Cool Cows Project, στόχος του οποίου είναι ακριβώς η εκτροφή βοοειδών που θα εκλύουν λιγότερο μεθάνιο στην ατμόσφαιρα.
Η Χίλντα δεν είναι ένας γενετικά τροποποιημένος οργανισμός (ΓΤΟ) αλλά το αποτέλεσμα τεχνητής επιλογής, μια διαδικασία που ανέκαθεν εφάρμοζαν οι κτηνοτρόφοι για την αναπαραγωγή και την εκτροφή ζώων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Σήμερα, ωστόσο, χάρη στις διαθέσιμες τεχνολογίες, το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί πολύ πιο γρήγορα.
«Με την εξωσωματική γονιμοποίηση ο χρόνος για την απόκτηση της επόμενης (βελτιωμένης) γενιάς αγελάδων μειώθηκε κατά οκτώ μήνες» εξηγεί ο Ρίτσαρντ Ντιούχερστ του Scotland’s Rural College, μια γεωργική σχολή που εστιάζει στη βιωσιμότητα και συμμετέχει στο Cool Cows Project.
«Η τεχνητή γονιμοποίηση χρησιμοποιείται στην κτηνοτροφία εδώ και δεκαετίες» ανέφερε στην Corriere della Sera ο Τζοβάνι Μπιτάντε, ομότιμος καθηγητής Ζωοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα. «Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι επίσης μια μέθοδος γνωστή εδώ και αρκετό καιρό, αλλά δεν χρησιμοποιείται λόγω του υψηλού κόστους και της έντονης επεμβατικότητας στα ζώα: προϋποθέτει τη λήψη ωαρίων από την αγελάδα, τη γονιμοποίησή τους στον σωλήνα και την επανεισαγωγή τους στη μήτρα της αγελάδας. Πρόκειται για μια μέθοδο που επιτρέπει τη σημαντική αύξηση της ταχύτητας και της αποτελεσματικότητας της τεχνητής επιλογής συγκεκριμένων χαρακτηριστικών. Μπορεί να είναι καλή για πειράματα, αλλά σίγουρα όχι για εντατική αναπαραγωγή».
Το πιο γνωστό από τα αέρια του θερμοκηπίου είναι το διοξείδιο του άνθρακα, λόγω των πολύ υψηλών συγκεντρώσεών του, αλλά και του γεγονότος ότι παραμένει στην ατμόσφαιρα από εκατοντάδες έως χιλιάδες χρόνια. Στην πραγματικότητα, όμως, το μεθάνιο είναι 28 φορές πιο αποτελεσματικό στο να εγκλωβίζει θερμότητα συγκριτικά με το διοξείδιο του άνθρακα σε ορίζοντα εκατονταετίας, και 80 φορές πιο ισχυρό σε βάθος εικοσαετίας, αν και παραμένει στην ατμόσφαιρα για πολύ λιγότερο από το διοξείδιο του άνθρακα – περί τα 12 χρόνια.
Η συγκέντρωση μεθανίου στην ατμόσφαιρα αυξήθηκε από 1.630 ppb (μέρη ανά δισεκατομμύριο) το 1985, σε 1.940 ppb το περασμένο έτος (+19% σε λιγότερο από 40 χρόνια). Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό, η συγκέντρωση μεθανίου στην ατμόσφαιρα έχει αυξηθεί κατά 260% από το 1750.
Δεδομένου ότι τα αγροτικά ζώα παράγουν περίπου το 30% των παγκόσμιων εκπομπών μεθανίου, ενώ το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το φέρουν κυρίως τα περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο βοοειδή που εκτρέφονται στον πλανήτη για το κρέας και το γάλα τους, η μείωση των ποσοτήτων μεθανίου που εκλύονται από τις αγελάδες είναι σίγουρα ένας τρόπος ανάσχεσης της υπερθέρμανσης του πλανήτη, που προκαλείται από τις ολοένα υψηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα.
«Στην πραγματικότητα τα βοοειδή δεν παράγουν μεθάνιο, είναι τα βακτήρια μέσα στο στομάχι τους που αποδομούν την κυτταρίνη σε μεθάνιο» διευκρίνισε ο ιταλός ειδικός στη ζωοτεχνία. «Δεν υπάρχουν γενετικές μεταλλάξεις στο DNA των βοοειδών που τα κάνουν να παράγουν λιγότερο μεθάνιο. Ωστόσο σε ορισμένα βοοειδή τα μεθανογόνα βακτήρια είναι λιγότερο ενεργά. Επιλέγοντας αυτά τα ζώα για αναπαραγωγή μπορούμε να μειώσουμε τις εκπομπές μεθανίου, που είναι σίγουρα κάτι το θετικό».
Εξ ου και ο ενθουσιασμός που προκάλεσε η γέννηση της Χίλντα σε κτηνοτρόφους, κτηνιάτρους και επιστήμονες, οι οποίοι έκαναν λόγο για μια «εξαιρετικά σημαντική» στιγμή όσον αφορά τις προσπάθειες για δραστικό περιορισμό του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της αγροτικής βιομηχανίας.