Εχετε σκεφτεί πόσες φωτογραφίες ανεβαίνουν κάθε μέρα στο Facebook; Σύμφωνα με τους ειδικούς περίπου 350 εκατομμύρια. Μια ολόκληρη θάλασσα από απεικονίσεις, πρόσωπα, τοπία και καταστάσεις. Αν και σε αυτά προσθέσει κανείς τα βίντεο, τα κείμενα και τα κακόβουλα μηνύματα, τότε η θάλασσα γίνεται πραγματικά φουρτουνιασμένη. Εύκολα κάποιος μπορεί να βυθιστεί σε αυτήν χωρίς να το καταλάβει.
Κάπως έτσι μπήκαν στην υπηρεσία των κοινωνικών δικτύων οι απαραίτητοι «ναυαγοσώστες». Μπορεί να μην φορούν μαγιό και να μην κουβαλούν σαμπρέλες διάσωσης, εντούτοις η δουλειά τους είναι το ίδιο σημαντική. Προσπαθούν να βάλουν τάξη σε ένα αχανές τοπίο, όπως είναι αυτό των social media.
Οπως αναφέρει το σχετικό άρθρο του BBC, κάποτε, αυτή η «αμυντική» δουλειά γινόταν από εθελοντές. Κάτι τέτοιο, πλέον, δεν μπορεί να συμβεί. Χρειάζονται άνθρωποι που θα εργάζονται 365 ημέρες το χρόνο, 24 ώρες το 24ωρο και επτά ημέρες την εβδομάδα. Κάπως έτσι προέκυψε μια νέα βιομηχανία στη οποία συγχωνεύτηκαν ομάδες διαχείρισης κρίσεων, δημόσιων σχέσεων και ασφάλειας του Διαδικτύου.
Με την εκρηκτική ανάπτυξη του Διαδικτύου, αυτού του είδους οι ομάδες πληθαίνουν. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 250.000-350.000 άνθρωποι που εργάζονται μπροστά από τις οθόνες τους σκανάροντας καθημερινά τι ανεβάζουν όλοι οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων ανά δευτερόλεπτο. Επιπλέον υπάρχει ακόμη ένα εκατομμύριο άνθρωποι που εργάζονται στον τομέα της ασφάλειας και της προστασίας της ιδιωτικής ζωής. Αυτό αναφέρει ο Χεμάνσου Νιγκάμ, πρώην επικεφαλής αξιωματούχος ασφάλειας της MySpace και ιδρυτής της εταιρείας SSP Blue, η οποία ασχολείται με θέματα προστασίας μέσα στο Διαδίκτυο.
Ο αριθμός των εργαζόμενων σε αυτόν τον τομέα αλλάζει καθημερινά προς τα πάνω.
Σύμφωνα με την Εμμα Κρισπ, επικεφαλής της βρετανικής εταιρείας Crisp Thinking, η οποία με τη σειρά της ασχολείται με την ασφάλεια στο Διαδίκτυο, «αυτή είναι μια φυσική εξέλιξη στον online κόσμο. Στην αρχή αυτή η δουλειά ήταν χόμπι. Κάποιοι εθελοντές-μέλη κοινοτήτων είχαν την αυτονομία στη λήψη αποφάσεων για το τι έπρεπε να παραμείνει στις οθόνες και τι να αφαιρεθεί. Πλέον, η εργασία δεν είναι εθελοντική και οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτή την εργασία πληρώνονται για να διαπιστώνουν μέσω αλγορίθμων το περιεχόμενο των αναρτήσεων και να φιλτράρουν τις κακόβουλες».
Σε κάποιες εταιρείες αυτοί οι άνθρωποι ονομάζονται «υπερασπιστές», σε κάποιες άλλες «συντονιστές». Ανεξάρτητα από την ονομασία τους, ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος: να περνούν από κόσκινο ό,τι ανεβαίνει στα κοινωνικά δίκτυα, να επεμβαίνουν άμεσα αν κάτι κακόβουλο ή βλαπτικό για μια επιχείρηση γίνει viral, να φροντίσουν για την αναπαραγωγή κάποιας δημοσίευσης που είναι ωφέλιμη, γενικά να αναλάβουν την «προστασία» μας -έξω- σε αυτόν τον άγριο (ψηφιακό) κόσμο.
Ο ρόλος των υπερασπιστών
Κατά τη λογική της Crisp, οι άνθρωποι θα πρέπει να βιώνουν μια άνετη και ήσυχη εμπειρία στο Διαδίκτυο και να αφήνουν τα άσχημα πράγματα σε εκείνους που είναι επιφορτισμένοι με την καταπολέμησή τους. Ο Ανταμ Χίλντρεθ, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, λέει: «Αυτό δεν κάνουμε και στην κανονική ζωή; Αφήνουμε την αστυνομία να αναλάβει αυτό το ρόλο».
Ο Χίλντρεθ, καίτοι μόλις 31 ετών, θεωρείται ένας εκ των βετεράνων της επιχείρησης. Σε ηλικία 14 ετών ασχολήθηκε πρώτη φορά με τα κοινωνικά δίκτυα, αλλά πολύ σύντομα κατανόησε, όπως και άλλα παιδιά της γενιάς του, ότι αυτό το πράγμα είναι κάτι παραπάνω από χόμπι. Το 2009 ίδρυσε την Crisp ως αποτέλεσμα της μεγάλης ζήτησης που υπήρχε για τέτοιου είδους υπηρεσίες ασφαλείας.
Πολύ γρήγορα, η Crisp αναπτύχθηκε σημαντικά με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να έχει πελάτες περίπου 200 εταιρείες, ενώ 200 άτομα ασχολούνται καθημερινά με το τι ανεβαίνει στο Διαδίκτυο για τους συγκεκριμένους πελάτες. Στην πραγματικότητα, είναι τα μάτια και τα αυτιά των επιχειρήσεων. Πάνω από όλα, είναι οι φύλακές τους αφαιρώντας αυτοστιγμεί οτιδήποτε είναι αιχμηρό ή επιθετικό εναντίον τους. Δίνουν συμβουλές στους εκπροσώπους των εταιρειών και συνδιαμορφώνουν ένα πλαίσιο προστασίας για πιθανές «επιθέσεις» στο Διαδίκτυο.
Η εμπειρία
Παραδόξως, οι αναλυτές δεν χρειάζεται να έχουν προηγούμενη εμπειρία στον τομέα – αυτή είναι η λογική της Crisp. Από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με μια νεότευκτη βιομηχανία θα ήταν τρελό να ζητάει κανείς μακρόχρονη εμπειρία στον τομέα της ασφάλειας. Αυτό που ζητούν παρόμοιες εταιρείες είναι προσαρμοστικότητα, ικανότητα στο να διατηρεί κανείς τη ψυχραιμία του και να αφομοιώνει ορισμένες συμπεριφορές απέναντι σε συγκεκριμένους κινδύνους, έτσι ώστε να μπορεί να αντιδράσει σωστά και άμεσα.
Η ασφάλεια των εταιρειών στο Διαδίκτυο δεν είναι πλέον προαιρετική, δεν γίνεται με ερασιτεχνικό τρόπο. Κατά την SSP Blue, δεν νοείται μικρή ή μεγάλη εταιρεία αυτή τη στιγμή που να μην έχει οργανωθεί απέναντι σε τυχόν επιθέσεις που θα δεχθεί στο μέλλον. Άρα, οι υπερασπιστές του Διαδικτύου είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίοι και χρήσιμοι.