Στη δημοσιότητα δόθηκε η πρώτη «λευκή λίστα» με τις 14 χώρες από τις οποίες θα επιτρέπονται τα ταξίδια (επαγγελματικά ή/και αναψυχής) με προορισμό τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Εκτός, όπως αναμενόταν, έμειναν ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία και Βραζιλία (χώρες με αριθμό κρουσμάτων πολύ υψηλότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ).
Εκτός έμεινε και το Κατάρ, που καταγράφει τον υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων κατά κεφαλή από οποιαδήποτε άλλη χώρα, αλλά και η Τουρκία, η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία.
Η λίστα οριστικοποιήθηκε με ειδική πλειοψηφία και έχει χαρακτήρα σύστασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (δεν είναι δηλ. νομικά δεσμευτική και η τελική αρμοδιότητα-αποφαση μένει στα κράτη-μέλη).
Οι 14 χώρες στις οποίες ανογουν από 1ης Ιουλίου τα σύνορα της ΕΕ έχουν αναλυτικά ως εξής:
Αλγερία,
Αυστραλία,
Καναδάς,
Γεωργία,
Ιαπωνία,
Μαυροβούνιο,
Μαρόκο,
Νέα Ζηλανδία,
Τυνησία,
Ρουάντα,
Σερβία,
Νότια Κορέα,
Ταϊλάνδη
Ουρουγουάη
Η λίστα αναμένεται να ανανεωθεί σε 15 ημέρες. Η ανανέωσή της θα γίνεται ανάλογα με τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά των υποψήφιων τρίτων χωρών και άλλους παράγοντες (αμοιβαιότητα, επάρκεια αριθμού τεστ, δυνατότητες ιχνηλάτησης και περιορισμού νέων ξεσπασμάτων του ιού).
Σημειώνεται επίσης ότι η ταξιδιωτική απαγόρευση αφορά μόνο τις μη αναγκαίες μετακινήσεις, κάτι που σημαίνει ότι τουρίστες από ορισμένες από τις χώρες εκτός λίστας εξακολουθούν να μπορούν να ταξιδέψουν προς την ΕΕ με ενδιάμεσες συνδέσεις (π.χ. από ΗΠΑ μέσω Ελβετίας).
Οσον αφορά την Κίνα, η συμπερίληψή της στη λεγόμενη «λευκή λίστα» παραμένει ανοικτή, αλλά μόνο στη βάση αμοιβαίας συμφωνίας ανοίγματος των συνόρων (εφόσον δηλ. γίνονται δεκτοί στην ασιατική χώρα οι ευρωπαίοι πολίτες).
Για την περίπτωση της Βρετανίας, αν και μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2020 οι πολίτες της αντιμετωπίζονται με τους ίδιους όρους με τους άλλους πολίτες της ΕΕ, μολονότι η χώρα τους δεν αποτελεί πια μέλος του μπλοκ από τις 31 Ιανουαρίου 2020 (δηλ. δεν υπόκεινται σε περιορισμούς όσον αφορά τα ταξίδια τους στις χώρες – μέλη μέχρι και τα τέλη Δεκεμβρίου), κάθε κράτος – μέλος έχει τη δική του πολιτική όσον αφορά τις αφίξεις βρετανών τουριστών, ενώ το Λονδίνο εμφανίζεται να διαπραγματεύεται «αερογέφυρες» με συγκεκριμένες ευρωπαϊκές χώρες.