Η νίκη της ΑΕΚ επί της πρωταθλήτριας Κροατίας ήταν η παρθενική της, εκτός έδρας, σε πρεμιέρα ευρωπαϊκών Ομίλων. Δεν το είχε κατορθώσει, ούτε η σαφώς πιο ποιοτική έκδοση της ΑΕΚ που -στη συνέχεια- πήρε περήφανες ισοπαλίες στο «Μπερναμπέου» από τη Ρεάλ Μαδρίτης και στο «Ολίμπικο» από τη Ρόμα, ούτε η ΑΕΚ του Ριβάλντο απέναντι στους… ξυλοκόπους της Ελφσμποργκ στη Σουηδία. Η Ριέκα δεν είναι κανένα μεγαθήριο, όμως στην Ευρώπη καμία νίκη δεν είναι αυτονόητη. Τουλάχιστον όχι για τις ελληνικές ομάδες.
Δεν έτυχε, πέτυχε. Η ΑΕΚ ήταν καλή -αν και όχι θεαματική- κι ένα σκορ ευρύτερο από το 2-1 θα ήταν ακόμη πιο δίκαιο. Οι φίλοι της περιμένουν να δουν πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο από την αγαπημένη τους ομάδα. Αλλά -ίσως- δεν θα αδημονούν τόσο, εάν θυμηθούν ότι πέρυσι τα «διπλά» της ήταν πιο σπάνια και από τα μπλε διαμάντια. Περίπου τέτοια εποχή το 2016, η Ενωση ζοριζόταν να νικήσει τον ταλαίπωρο Ηρακλή. Κι όταν κέρδιζε εκτός έδρας, γινόταν… ενός λεπτού σιγή.
Ωσπου, τον Ιανουάριο, ήρθε ο Μανόλο Χιμένεθ. Πρώτα έμαθε τους παίκτες του να μη χάνουν. Επειτα, να «κλέβουν» αποτελέσματα. Κι αργότερα, να κοιτάζουν όλους τους αντιπάλους τους στα μάτια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι ζημιές που έκανε η ΑΕΚ στον συνήθη πρωταθλητή Ολυμπιακό, τόσο στο Πρωτάθλημα όσο και στο Κύπελλο. Λίγες μέρες προτού ο ισπανός τεχνικός συμπληρώσει οκτώ μήνες στον πάγκο της, η σημερινή ομάδα μοιάζει με εκείνη που είχε παραλάβει, μόνο στις φανέλες.
Αργά αλλά σταθερά, το concept της διοίκησης του συλλόγου δικαιώνεται. Οι περισσότεροι οπαδοί θα ήταν πολύ πιο χαρούμενοι, εάν ο Δημήτρης Μελισσανίδης έβαζε το χέρι βαθύτερα στην τσέπη, και έκανε στην ομάδα δωράκια που από μόνη της δεν θα μπορούσε να αγοράσει. Κάποιες υπερβάσεις έχουν, ήδη, γίνει. Εκτός απροόπτου, (και) η τρέχουσα σεζόν -η τρίτη από τη μέρα που η ΑΕΚ επέστρεψε στη Σούπερ Λιγκ- θα κλείσει με παθητικό. Αλλά, το πάθημα (της Γ’ Εθνικής) έγινε μάθημα. Ο κανόνας είναι ότι δεν ξοδεύουμε ούτε σεντ παραπάνω από τα έσοδά μας. Με ελάχιστες εξαιρέσεις που, όμως, δεν αφήνουν την κατάσταση να βγει εκτός ελέγχου.
Η ΑΕΚ είναι η μόνη από τις αποκαλούμενες «μεγάλες» ΠΑΕ που επενδύει στο ελληνικό στοιχείο. Εχει πέντε έλληνες παίκτες στην ενδεκάδα, τέσσερις στον πάγκο, κι άλλους τέσσερις (Γιακουμάκης, Γαλανόπουλος, Κονέ, Λαμπρόπουλος) στα «προσεχώς». Επενδύει, επίσης, στην εξέλιξη των ποδοσφαιριστών της – έργο Χιμένεθ κι αυτό. Μόνον ο Γιόχανσον είναι, εφέτος, κατώτερος από πέρυσι. Ολοι οι υπόλοιποι, εμφανίζουν εντυπωσιακή πρόοδο. Ο Πέτρος Μάνταλος, αν και παραμένει λιγότερο «φαντεζί» από τον Κώστα Φορτούνη, τον έχει προσπεράσει σε ουσία και αποτελεσματικότητα. Μέσα σε τέσσερις μέρες σκόραρε δύο φορές, σε δύο ματς. Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, ο οποίος την Πέμπτη πέτυχε ένα καταπληκτικό γκολ στην Κροατία, διάγει τη δεύτερη νιότη του. Μα, πάνω απ’ όλους, ενθουσιάζει ο Μπακάκης. Μέχρι στιγμής, είναι η αποκάλυψη της σεζόν.
Από τη μέρα που «επέστρεψε», η ΑΕΚ ανεβαίνει σκαλί – σκαλί. Την περασμένη σεζόν σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση του Πρωταθλήματος, που της χάρισε τη διπλή ευκαιρία στην Ευρώπη. Αποκλείστηκε από το Champions League (διότι, εκτός από δύσκολα, εκείνα τα ματς με την ΤΣΣΚΑ ήταν και κάπως πρόωρα), όμως ανέβηκε -πιο εύκολα κι απ’ όσο οι ίδιοι οι οπαδοί της περίμεναν- στο τρένο του Europa League. Δεν είναι μικρό πράγμα. Αυτό το τρένο το έχασαν, μεταξύ άλλων, ο Αγιαξ, η Αϊντχόφεν, η Μπορντό, η Φενέρμπαχτσε με τη Γαλατά, η Ρέιντζερς, η Ντινάμο Ζάγκρεμπ… Επίσης, ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός.
Απέκλεισε την Μπριζ αήττητη και, αμέσως μετά, η κλήρωση «της έκλεισε το μάτι». Εάν υποθέσουμε πως η Μίλαν θα πάρει το πρώτο εισιτήριο για την επόμενη φάση, και ότι η Αούστρια Βιέννης θα έρθει τέταρτη και καταϊδρωμένη, η νίκη της ΑΕΚ στην Κροατία της δίνει ένα τεράστιο αβαντάζ. Πλέον, η Ενωση δεν έχει παρά να νικήσει, στο Ολυμπιακό Στάδιο, την Αούστρια και τη Ριέκα. Οι εννέα βαθμοί θα είναι -πιθανότατα- αρκετοί για να τη στείλουν στις «32». Κι αν κάτι πάει στραβά, το λάθος μπορεί να διορθωθεί στη Βιέννη. Θα είναι υπέροχο για την ΑΕΚ, την προσεχή Ανοιξη να παίζει -ακόμα- στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι κανένας άλλος σύλλογος με το δικό της ranking στη λίστα της UEFA δεν θα τα έχει καταφέρει.
Η ΑΕΚ μπήκε στη σεζόν ως Νο 205. Εχει, ήδη, ανέβει στο Νο 168. Εάν προκριθεί από τον όμιλό της, θα πλησιάσει την εκατοστή θέση. Θα είναι η ομάδα με τη μεγαλύτερη άνοδο στην ευρωπαϊκή κατάταξη εφέτος. Επειτα από τόσα χρόνια αποτυχιών και απουσίας, θα αρχίσει να ξαναπαίρνει το παλιό της μέγεθος. Οι μελλοντικές κληρώσεις της θα τη φέρνουν αντιμέτωπη με πιο βατούς αντιπάλους. Με δύο καλές σεζόν στην Ευρώπη, την τρέχουσα και την επόμενη, η ΑΕΚ θα καθαρίσει το μητρώο της στην UEFA.
Ο μέσος ΑΕΚτσής ονειρεύεται το Πρωτάθλημα. Για να «τη βγει» στους Ολυμπιακούς, που τόσα χρόνια… βλέπει την πλάτη τους. Αλλά, στην πραγματικότητα, οι νίκες όπως αυτές κόντρα στην Μπριζ και στη Ριέκα θα ανεβάσουν επίπεδο την ΑΕΚ. Η πρόκριση στις «32» θα φέρει στα ταμεία της πάνω από δέκα εκατομμύρια ευρώ – και στην ομάδα της ακόμα περισσότερους παίκτες ποιότητας, χωρίς ο σύλλογος να ξαναμπεί σε περιπέτειες. Κανένας εγχώριος τίτλος δεν μπορεί να συγκριθεί με μία καλή πορεία στην Ευρώπη. Ούτε σε έσοδα, ούτε σε πρεστίζ. Τη βραδιά που η Ενωση θα υποδεχθεί τη Μίλαν στο κατάμεστο ΟΑΚΑ και θα ξυπνήσουν μνήμες από το ένδοξο παρελθόν, θα το νιώσουν και οι φίλοι της. Τουλάχιστον οι πιο παλιοί.