Μετά από σκληρή δικαστική μάχη με το Facebook, οι γονείς ενός κοριτσιού που είχε χάσει τη ζωή του πριν από έξι χρόνια πέφτοντας στις ράγες του μετρό στη Γερμανία, κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση στον προσωπικό λογαριασμό του παιδιού τους στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, με την ελπίδα να βρουν εκεί απαντήσεις για τις συνθήκες θανάτου του.
Η απόφαση του Ομοσπονδιακού Ακυρωτικού Δικαστηρίου την Πέμπτη, ήρθε να ανατρέψει την ετυμηγορία δικαστηρίου του Βερολίνου που κατόπιν έφεσης του Facebook (σ.σ. η πρωτόδικη απόφαση ήταν υπέρ των γονιών) είχε απορρίψει το αίτημα των γονέων με το επιχείρημα ότι πλήττεται το απόρρητο των χρηστών που επικοινωνούσαν με το κορίτσι.
Η Ζιμόνε Β. είχε πέσει πριν από έξι χρόνια στις ράγες σε σταθμό του μετρό, την ώρα που εισερχόταν ο συρμός. Μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστο αν επρόκειτο για δυστύχημα, αυτοκτονία ή εσκεμμένη ενέργεια.
Ο γονείς ωστόσο ελπίζουν ότι μέσα από τις δημοσιεύσεις της στο Facebook θα μπορέσουν να καταλάβουν τι πραγματικά συνέβη και να βρουν απαντήσεις στα ερωτήματα για τις συνθήκες θανάτου του παιδιού τους.
Μέχρι να βγει η απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου η μάχη που έδωσαν για να αποκτήσουν πρόσβαση στα δεδομένα του μπλοκαρισμένου λογαριασμού της κόρης τους στο Facebook, ήταν σκληρή και γεμάτη ανατροπές. Και αυτό γιατί όπως προαναφέρθηκε, ενώ πρωτόδικα είχαν δικαιωθεί, η απόφαση του Εφετείου ήταν υπέρ του Facebook, στο όνομα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των χρηστών του.
Η υπόθεση της Ζιμόνε πήρε ευρύτερες διαστάσεις φέρνοντας στο προσκήνιο το ζήτημα της λεγόμενης ψηφιακής κληρονομιάς.
«Μπορώ να καταλάβω την επιθυμία μιας οικογένειας όταν χάνει ένα μέλος της να αποκτά πρόσβαση στους λογαριασμούς του», έλεγε σε ανύποπτη στιγμή, σε συνέντευξή της στη Deutsche Welle, η Έλκε Μπρούκερ-Κλέι, καθηγήτρια Μάνατζμεντ Πληροφορικής στην Ανώτατη Σχολή Εφαρμοσμένων Επιστημών της Ζυρίχης. «Το άλλο ζήτημα είναι όμως αν ο διαχειριστής ενός ψηφιακού πόρταλ ή ο πάροχος μιας υπηρεσίας έχει το δικαίωμα να επιτρέψει αυτήν την πρόσβαση», σημειώνε, παραπέμποντας στην επικοινωνία του νεκρού μέλους μιας οικογένειας με άλλα άτομα, πέραν του οικογενειακού κύκλου.
Για περιπτώσεις χρηστών που φεύγουν από τη ζωή το Facebook έχει προβλέψει διάφορες επιλογές. Μία είναι να διαγραφεί ο λογαριασμός του προσώπου που πεθαίνει -διαγραφή για την οποία δεν χρειάζονται παρά μόνο μερικά κλικ.
Η άλλη επιλογή είναι η διατήρηση του λογαριασμού για τη διατήρηση της μνήμης του προσώπου που φεύγει από τη ζωή. Σε αυτήν την περίπτωση το Facebook εμφανίζει σχετική επισήμανση πλάι στο όνομα του αποβιώσαντος. Φίλοι και συγγενείς έχουν τη δυνατότητα να μοιράζονται αναμνήσεις που αφορούν το αγαπημένο τους πρόσωπο που «έφυγε», αλλά όλα τα δεδομένα του, ως χρήστη, παραμένουν εντός του Facebook.
Όπως γράφει στο σχετικό της άρθρο η DW, η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε έναν κανονικό λογαριασμό και έναν λογαριασμό «εις μνήμην» ενός νεκρού χρήστη, είναι ότι στον δεύτερο δεν μπορεί πλέον να συνδεθεί ώστε να αποκτήσει πρόσβαση στα περιεχόμενα.
Αυτό συνέβη στην περίπτωση του κοριτσιού από το Βερολίνο. Στα 14 της χρόνια οι γονείς της είχαν δώσει συγκατάθεση να ανοίξει λογαριασμό στο Facebook με τον όρο ότι θα τους δώσει τον κωδικό πρόσβασης. Ωστόσο, όταν η μητέρα της προσπάθησε μετά τον θάνατο της κόρης της να συνδεθεί, ο λογαριασμός είχε ρυθμιστεί -άγνωστο πώς και από ποιον- «εις μνήμην».
Με την απόφασή του το Ομοσπονδιακό Ακυρωτικό Δικαστήριο της Γερμάνιας έγινε όσο πιο σαφές μπορούσε:
Γράμματα και προσωπικά ημερολόγια ατόμων που πεθαίνουν, καταλήγουν στα χέρια των κληρονόμων τους, τόνισε ο πρόεδρος του δικαστηρίου Ούλριχ Χέρμαν κατά την ανάγνωση της απόφασης στην Καρλσρούη.
Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν υπάρχει κανένας λόγος να υπάρξει διαφορετικός χειρισμός σε ό,τι αφορά τα ψηφιακά περιεχόμενα.
Η κόρη υπέγραψε ένα συμβόλαιο χρήσης με το Facebook, το οποίο μεταβιβάζεται πλέον στους γονείς-κληρονόμους, απεφάνθη το γερμανικό δικαστήριο.