Βρέθηκαν λοιπόν και τρία άτομα που δεν ψήφισαν τον Σι Τζινπίνγκ στην εντελώς τυπική ψηφοφορία με την οποία ήρθησαν οι περιορισμοί στις θητείες του προέδρου της Κίνας την Κυριακή. Αλλοι τρεις απείχαν.
Είτε προσχεδιασμένες είτε (το πιθανότερο) όχι, οι διαρροές δεν επηρέασαν ιδιαίτερα την επικύρωση της πρότασης από το κομματικό συνέδριο.
Υπέρ της πρότασης ψήφισαν 2.958 σύνεδροι ή ποσοστό 99,8% του σώματος. Δύο αρνητικές και μία άκυρη ψήφος βρέθηκαν στην κάλπη.
Αυτό σημαίνει ότι το 2023 ο Σι θα διεκδικήσει μια τρίτη θητεία και έπεται συνέχεια στα τέλη της δεκαετίας του 2020 και στην μεθεπόμενη δεκαετία.
Πριν από την αναμενόμενη επικύρωση, όπως γράφει η Washington Post, είχε προηγηθεί ένα κύμα προπαγάνδας από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης για το πώς οι αλλαγές «είχαν κερδίσει την καρδιά των συνέδρων». Ο Σι αναδείχτηκε από τον κομματικό μηχανισμό σε μια πατρική φιγούρα που παίρνει στην πλάτη του την τεράστια χώρα για να την οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον.
Τα όρια στις θητείες για τον πρόεδρο της Κίνας είχαν καθιερωθεί το 1982 από τον Ντενγκ Σιαοπίνγκ και εξασφάλιζαν ότι η χώρα θα είχε συλλογική ηγεσία.
Δέκα χρόνια, ήταν το σκεπτικό του τότε προέδρου Ντενγκ, είναι αρκετά για έναν ηγέτη και θα εξασφάλιζαν την ομαλή μετάβαση της εξουσίας. Ελάχιστα χρόνια είχαν περάσει εξάλλου από την απολυταρχική διοίκηση του Μάο Τσετούνγκ.
Από τότε όμως η Κίνα αναπτύχθηκε πολύ και οι συνθήκες στο παγκόσμιο περιβάλλον έχουν αλλάξει δραματικά.
Ο Σι Τζινπίνγκ έχει πλέον συγκεντρώσει στα χέρια του αρκετή δύναμη για να αμφισβητήσει την πρόβλεψη του Ντεγκ. Οπερ και εγένετο με την μάλλον αιφνιδιαστική πρόταση για την κατάργηση των ορίων που ήλθε πριν από λίγες εβδομάδες.
Ένα ερώτημα που προκύπτει σε ό,τι αφορά αυτή τη νέα κατάσταση είναι τι χρειάζεται τόσο ισχύ (και για τόσο πολύ) ο Σι.
Το Quartz σημειώνει ότι στα επόμενα 15 χρόνια η Κίνα -και μαζί της ο κόσμος- θα έχουν να αντιμετωπίσουν μεγάλες προκλήσεις τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσει μια ισχυρή ηγεσία, αν ακολουθήσουμε την κινεζική λογική.
Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι η μάχη κατά της διαφθοράς, την οποία και ο ίδιος έθεσε ανάμεσα στις κορυφαίες προτεραιότητές του, τον έφερε αντιμέτωπο με ισχυρά πολιτικά πρόσωπα. Η μακροχρόνια θητεία θα μπορούσε να δώσει στον Σι στηρίγματα κατά μιας προσπάθειας να διαβληθεί από τους εχθρούς του.