Και μόνο η σκέψη ότι ένας αστροναύτης θα αρχίσει περιπλανιέται στο κενό πάνω σε ένα κάθισμα, χωρίς να συνδέεται με το μητρικό σκάφος, μοιάζει τρομακτική. Και αν δεν καταφέρει να επιστρέψει στην ασφάλεια του διαστημικού σκάφους;
Ο Αμερικανός Μπρους ΜακΚάντλες, που ήταν ο πρώτος που το κατάφερε τον Φεβρουάριο του 1984 με απόλυτη επιτυχία, πέθανε σε ηλικία 80 ετών.
Η πτήση του στο κενό από το διαστημικό λεωφορείο Τσάλεντζερ (το ίδιο που δύο χρόνια αργότερα, με ένα άλλο πλήρωμα, καταστράφηκε ένα λεπτό μετά την εκτόξευση) ήταν ένα επίτευγμα για την εποχή της, όταν οι αποστολές ήταν πολλαπλές κάθε χρόνο.
Αφησε στις επόμενες γενιές μια εμβληματική φωτογραφία με τον ίδιο να αιωρείται στο απόλυτο κενό πάνω από τη Γη.
Στην μικρή πτήση του ο αστροναύτης πέταξε περισσότερα από 90 μέτρα. Ενδεχομένως μοιάζουν λίγα, αλλά ήταν το έναυσμα για γενιές Αμερικανών «να πιστέψουν ότι δεν υπάρχει όριο στις δυνατότητες του ανθρώπου» έγραψε ο γερουσιαστής Τζον ΜακΚέιν για τον ΜακΚάντλες, άλλοτε συμμαθητή του στη Ναυτική Ακαδημία.
Χρόνια μετά το επίτευγμα, ο ΜακΚάντλες έλεγε ότι δεν ήταν καθόλου νευρικός όταν βγήκε από το διαστημικό σκάφος.
«Ημουν εξαιρετικά καλά εκπαιδευμένος και ανυπόμονος να βγω και να πετάξω. Ενιωσα πολύ άνετα», εξήγησε, αναφέρθηκε όμως και σε κάποια προβληματάκια που είχε να αντιμετωπίσει: «Χτυπούσαν τα δόντια μου από το κρύο και έτρεμα».
Το πιο σοβαρό μάλλον ήταν ότι δεν κατάφερε να απολαύσει την ησυχία του Διαστήματος. «Μου είχαν πει για το ήσυχο κενό που βιώνεις στο διάστημα, αλλά με τρία κανάλια στον ασύρματο να λένε “Πώς είναι το οξυγόνο σου;”, “Μείνε μακριά από τις μηχανές” και “Πότε είναι η σειρά μου;”, δεν ήταν και ήρεμα».
Ο ΜακΚάντλες, που πέρα από την Ναυτική Ακαδημία, είχε σπουδές μηχανικού, είχε δύο παιδιά και δύο εγγόνια.