Φέτος είναι αναμφίβολα η χρονιά του Ένρι Τσανάι. Η συγκλονιστική δουλειά του με τίτλο «The wind cries war» για την προσφυγική κρίση ήταν το κλειδί που άνοιξε τις πόρτες του Magnum στον νεαρό φωτορεπόρτερ, έναν από τους σημαντικότερους της νεότερης γενιάς, ο οποίος ξεχώρισε τα τελευταία χρόνια με τις φωτογραφίες του τόσο για το Προσφυγικό όσο και για την κρίση στην Ελλάδα αλλά και την ζωή στην γενέτειρά του την Αλβανία.
Το Ιούνιο, ο Ένρι έγινε δεκτός ως νέο δόκιμο μέλος του θρυλικού φωτογραφικού πρακτορείου που δημιουργήθηκε πριν από 70 χρόνια. Έλαβε επίσης υποτροφία από το ίδρυμα για τη φωτογραφία «Μανουέλ Ριβέρα – Ορτίζ», στο πλαίσιο της οποίας διοργανώθηκε έκθεσή του στο κορυφαίο φωτογραφικό φεστιβάλ της Αρλ που γίνεται κάθε χρόνο τον Ιούλιο.
Και τώρα το ίδρυμα «Philip Jones Griffiths» ανακοίνωσε ότι ο Ένρι Τσανάι είναι ο φωτογράφος που κερδίζει το φετινό βραβείο με τις φωτογραφίες του «The wind cries war». Το βραβείο δίνεται σε έργα που σχετίζονται με θέματα κοινωνικής και πολιτικής σημασίας και συνοδεύεται από το χρηματικό ποσό των 10.000 λιρών Αγγλίας το οποίο πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την ολοκλήρωση του έργου.
Στους φιναλίστ ήταν επίσης οι βραβευμένοι φωτογράφοι Νάταλι Κίζαρ με τη συλλογή φωτογραφιών «Make Me A Little Miracle: Women In the Venezuelan Crisis», Ρικ Ροκαμόρα – «Bursting on the Seams», Μέρι Τέρνερ – «Dispossessed» και Εμανουέλε Σατόλι – «Mayhem or Peace after Mosul Offensive».
Ειρηνιστής και εμφορούμενος από ανθρωπιστικές αξίες, ο φωτορεπόρτερ Φίλιπ Τζόουνς Γκρίφιθς έγινε γνωστός για την κάλυψη του πολέμου του Βιετνάμ. Γεννήθηκε στη Βόρεια Ουαλία και σπούδασε φαρμακευτική στο Λίβερπουλ, εργάστηκε μάλιστα στα Boots, πριν αφοσιωθεί στη φωτογραφία. Το 1961 άρχισε να δουλεύει για τον Observer, ένα χρόνο αργότερα ταξίδεψε στην Αλγερία και το 1966 έφτασε στο Βιετνάμ για λογαριασμό του φωτογραφικού πρακτορείου Magnum.
Ο Γκρίφιθς κάλυψε επίσης τον (αραβοϊσραηλινό) Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ του 1973, τα δύο επόμενα χρόνια εργάστηκε στην Καμπότζη και το 1980 έγινε Πρόεδρος του Magnum για μια πενταετία.
Και το 2000 όταν ανακάλυψε ότι είχε καρκίνο φρόντισε να ιδρύσει το «Philip Jones Griffiths Foundation» με σκοπό τη διατήρηση του έργου του ώστε να εμπνεύσει τις μελλοντικές γενιές των συναδέλφων του αλλά και να βοηθήσει πραγματικά τους φωτορεπόρτερ να καλύψουν τις ιστορίες που πρέπει να ειπωθούν.
Ο Φίλιπ Τζόουνς Γκρίφιθς πέθανε το 2008 σε ηλικία 72 ετών και την διεύθυνση του ιδρύματος έχουν αναλάβει οι κόρες του Χίδερ Χόλντεν και η επίσης φωτογράφος Ντόνα Φεράτο.
