«Θέλω ένα κόμμα που θα είναι η συνέχεια της παλιάς μεγάλης παράταξης που ίδρυσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ο δικός μας χώρος – αυτός που οραματίζομαι – είναι ένας χώρος με εντελώς νέο όνομα που να μην θυμίζει κάτι από το παρελθόν – για να σηματοδοτήσουμε το καινούργιο και στον τίτλο». Αυτό, μεταξύ άλλων, τονίζει σε άρθρο του ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, αναφορικά με τις διεργασίες και τις εκλογές για την ηγεσία του νέου φορέα.
Γράφοντας στο matrix24, o κ. Θεοδωράκης τιτλοφορεί το κείμενό του «Τι κόμμα θέλω να φτιάξουμε» και αναφέρεται αρχικά σε ένα παλαιό κείμενο του Γιώργου Θεοτοκά για το τέλος των προσωπικών κομμάτων.
Το άρθρο του κ. Θεοδωράκη είναι:
«Το έθνος ωρίμασε αρκετά την τελευταία δεκαετία. Δεν παραδέχεται πια τους πολιτικούς ως ασύδοτους “αρχηγούς” με την παλιά κοτζαμπάσικη έννοια, ως ένα είδος φεουδάρχες που μεταχειρίζονται το Κράτος σαν ένα απλό μέσο κομματικής επικρατήσεως. Τους θεωρεί όργανά του εντεταλμένα, υπαλλήλους της Χώρας, διορισμένους όχι για να παίζουν μεταξύ τους το μάταιο παιχνίδι των κομματικών ακροβατισμών, αλλά για να κάμουν μια ορισμένη εργασία κοινής ωφελείας και για να την κάμουν καλά».
Είναι λόγια του Γιώργου Θεοτοκά από το άρθρο του «Το Eθνος έχει ξεπεράσει τα προσωπικά κόμματα», που δημοσιεύτηκε το 1950. Κι ας μοιάζει σαν να γράφτηκε χθες.
Στις 12 Νοεμβρίου οι πολίτες θα ψηφίσουν για την εκλογή του αρχηγού του νέου προοδευτικού κόμματος. Και ψηφίζοντας για αρχηγό, επιλέγουν και την πλατφόρμα του νέου κόμματος. Γιατί αν το νέο κόμμα θέλει να είναι πραγματικά προοδευτικό, πρέπει να είναι μακριά από την ακαμψία των άκρων. Πρέπει να αναζητά τις λύσεις στο σήμερα και όχι στα παλιά βιβλία. Πρέπει να στέκεται μακριά από τις χρησιμοποιημένες ταμπέλες, μακριά από τον λαϊκισμό και μακριά από τον συντηρητισμό.
Θέλω να φτιάξουμε ένα πραγματικά νέο κόμμα που θα εκφράζει όλους τους ανήσυχους προοδευτικούς πολίτες: κεντρώους, κεντροαριστερούς, σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθερους, οικολόγους. Ένα κόμμα πολυτασικό που θα συνθέτει όλη αυτή την πολυμορφία απόψεων, αλλά όχι ομοσπονδιακό όπου ο καθένας θα έχει το δικό του φέουδο. Ένα κόμμα που θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Δεν θα είναι ένα ιδεολογικά περιχαρακωμένο κόμμα, θα είναι ένα μεγάλο προοδευτικό κίνημα. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη δείχνουν ότι αυτά τα κόμματα έχουν μέλλον.
Θέλω ένα κόμμα που θα αθροίζει δυνάμεις και θα έχει ανοιχτές πόρτες στην κοινωνία. Ο μεγάλος μας στόχος είναι να ανατρέψουμε το σύστημα του λαϊκισμού, του κρατισμού, του παλαιοκομματισμού, το σύστημα των κολλητών. Να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο σχέδιο για την ανασυγκρότηση της χώρας. Το εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο που έχει ανάγκη η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι έργο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά ενός νέου προοδευτικού κόμματος που θα ενεργοποιήσει τις πιο δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας. Που θα κοιτάξει τολμηρά τους πολίτες και θα δώσει λύσεις από το μέλλον.
Η κοινωνική αναφορά του νέου κόμματος είναι οι Eλληνες που ασφυκτιούν από το σύστημα της κομματοκρατίας, του παρασιτισμού και της αναξιοκρατίας. Αυτοί που δημιουργούν, εκείνοι που η χώρα τους διώχνει ή τους αφήνει στο περιθώριο, αυτοί που βλέπουν τους αβάσταχτους φόρους τους να θρέφουν κομματικούς στρατούς. Θα χτίσουμε τον νέο φορέα και θα αλλάξουμε τη χώρα με τους ανθρώπους που την κράτησαν όρθια, τους σιωπηλούς ανθρώπους που δεν τους χαρίστηκε τίποτε. Με τους ανθρώπους που ο αγώνας τους, ο καθημερινός τους αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια, προδόθηκε ξανά και ξανά από το πολιτικό σύστημα.
Θέλω ένα κόμμα που θα είναι η συνέχεια της παλιάς μεγάλης παράταξης που ίδρυσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ο δικός μας χώρος – αυτός που οραματίζομαι – είναι ένας χώρος με εντελώς νέο όνομα που να μην θυμίζει κάτι από το παρελθόν – για να σηματοδοτήσουμε το καινούργιο και στον τίτλο. Είναι ένα κίνημα – κόμμα με νέα ηγετική ομάδα που θα έχει στελέχη και από το παρελθόν, αλλά όχι μόνο από το παρελθόν, γιατί θα πρέπει να υπάρχουν στην πρώτη γραμμή κυρίως νέα δημιουργικά στελέχη της κοινωνίας. Υπάρχουν προφανώς και σωστά πράγματα που έγιναν αλλά αυτό που αφορά εμάς είναι να δώσουμε λύσεις από το μέλλον σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε αδιέξοδο. Από το παρελθόν πρέπει να κρατήσουμε τη φλόγα και να πετάξουμε τις στάχτες.
Θέλω ένα νέο κόμμα που θα ξεπεράσει τους κοτζαμπάσηδες της πολιτικής και θα υπηρετεί το κοινό καλό. Γιατί πέρασαν κοντά εβδομήντα χρόνια, αλλά το κόμμα που ζητούσε ο Γιώργος Θεοτοκάς είναι ακόμα ζητούμενο.