Ενα μυστήριο πέντε δεκαετιών, με κεντρικό πρωταγωνιστή έναν θρυλικό νομπελίστα ποιητή και φόντο μια στυγνή δικτατορία, βαίνει προς τη λύση του. Και με το πλέον διδακτικό αποτέλεσμα. Από τι πέθανε τελικά ο Πάμπλο Νερούδα; Η διεθνής ομάδα 16 ειδικών έκανε γνωστό την Παρασκευή (ξημερώματα Σαββάτου, ώρα Ελλάδος) ότι έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο θάνατος του νομπελίστα λογοτεχνίας Πάμπλο Νερούδα, λίγες ημέρες μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του Αουγκούστο Πινοτσέτ στη Χιλή, το 1973, δεν οφειλόταν στον καρκίνο από τον οποίο έπασχε, όπως αναφέρεται στο πιστοποιητικό του θανάτου του.
«Αυτό που είναι 100% σίγουρο (…) είναι πως στο πιστοποιητικό δεν αναφέρεται η πραγματική αιτία θανάτου», τόνισε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο δρ. Αουρέλιο Λούνα εξ ονόματος της επιτροπής ειδικών στην οποία η δικαιοσύνη της Χιλής ανέθεσε να εξακριβώσει αν ο θάνατος του ποιητή οφειλόταν στον καρκίνο ή αν δολοφονήθηκε από τη στρατιωτική χούντα του στρατηγού Πινοτσέτ (1973-1990).
«Κατόπιν της ανάλυσης των δεδομένων, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι ο ποιητής διέτρεχε άμεσο κίνδυνο θανάτου όταν εισήχθη στο νοσοκομείο», εξήγησε ο Λούνα. Πρόσθεσε πάντως ότι «δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε αν ο θάνατος του Πάμπλο Νερούδα οφειλόταν σε φυσικά αίτια ή ήταν βίαιος».
Οι ειδικοί από τον Καναδά, τη Δανία, τις ΗΠΑ, την Ισπανία και τη Χιλή προσπαθούν ακόμη να βρουν τα πραγματικά αίτια του θανάτου του Νερούδα, πριν από 44 χρόνια. Ανακάλυψαν ένα βακτήριο, μη καρκινικό, το οποίο μελετάται σε εργαστήρια στον Καναδά και στη Δανία και αναμένεται να επιτρέψει να κατανοηθούν τα αίτια του θανάτου του Πάμπλο Νερούδα, σύμφωνα με τον Λούνα. Κατά τον ίδιο, θα μπορούσε να πρόκειται για βακτήριο που είχε καλλιεργηθεί σε εργαστήριο.
Τα αποτελέσματα των εξετάσεων των δειγμάτων αναμένονται σε περίπου έξι μήνες.
Η οικογένεια του Νερούδα θεωρεί ότι ο ποιητής δολοφονήθηκε από τη δικτατορία.
Το λείψανο του ποιητή, που πέθανε σε μια κλινική στο Σαντιάγο το 1973, 12 ημέρες μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα και την ανατροπή του σοσιαλιστή προέδρου Σαλβαδόρ Αγιέντε, επιστήθιου φίλου του Νερούδα, έγινε τα τελευταία χρόνια αντικείμενο αρκετών ερευνών. Μετά την εκταφή του το 2013, εντέλει τάφηκε ξανά τον Απρίλιο του 2016, χωρίς πάντως οι έρευνες μέχρι τώρα να έχουν ξεδιαλύνει το μυστήριο γύρω από τον θάνατό του.
Τον Μάιο του 2014, μια ομάδα ισπανών ερευνητών είχε αποκαλύψει ότι διαπίστωσε την παρουσία βακτηρίων χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου, κάτι που μπορεί να οφειλόταν σε μια ένεση που του έκανε ένας πράκτορας της δικτατορίας.
Σύμφωνα με το πιστοποιητικό θανάτου που είχε εκδοθεί από τη στρατιωτική δικτατορία, ο κομμουνιστής ποιητής απεβίωσε σε ηλικία 69 ετών από τον καρκίνο του προστάτη από τον οποίο έπασχε.
Ομως το 2011 ο οδηγός και προσωπικός βοηθός του Νερούδα την εποχή εκείνη, ο Μανουέλ Αράγια, είχε δηλώσει πως ο θάνατός του οφειλόταν σε μια μυστηριώδη ένεση που του έγινε μία ημέρα πριν από την αναχώρησή του για το Μεξικό, όπου ο ποιητής σκόπευε να πάει πολιτικός εξόριστος και να συνεχίσει τον αγώνα εναντίον του Πινοτσέτ.
Το 2013, ο Αράγια είχε τονίσει μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι «ο Νερούδα δολοφονήθηκε».
Κατόπιν άρχισε έρευνα της δικαιοσύνης της Χιλής, ενώ κι άλλοι μάρτυρες επίσης διαβεβαίωσαν πως ο λογοτέχνης ήταν καλά πριν από τη διαβόητη ένεση.
Το γεγονός ότι το 1982 στην ίδια κλινική είχε πεθάνει ο πρώην πρόεδρος Εδουάρδο Φράι (1964-1970), αντίπαλος της δικτατορίας, ο οποίος είχε εισαχθεί για μια επέμβαση ρουτίνας και ενδέχεται να δηλητηριάστηκε, ενίσχυσε τη θεωρία περί δολοφονίας του ποιητή.