Θέτοντας ως πρώτο στόχο την πρόκρισή του στο β’ γύρο της εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη της ηγεσίας του νέου ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς, ο Γιάννης Μανιάτης καλεί τους πολίτες να τον κρίνουν με βάση την προσωπική του αξιοπιστία και τις προτάσεις του. «Το στοίχημα για όλους είναι η προσέλευση και η υποστήριξη του κόσμου», τονίζει σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα mignatiou.com και μεταξύ άλλων μιλά για τα πεπραγμένα του ως υπουργός κατά την οικοδόμηση της εθνικής ενεργειακής στρατηγικής (περιφερειακές συνεργασίες, εκμετάλλευση υδρογονανθράκων με κοινωνικό και οικονομικό όφελος για τα ασφαλιστικά ταμεία, αγωγοί κ.α.).
Κύριε Μανιάτη, γιατί είστε υποψήφιος; Δεν ξέρατε ότι όταν ξεκινήσατε δεν είχατε ελπίδα, μπροστά σε ονόματα όπως Γεννηματά, Θεοδωράκης, Καμίνης;
Πάντα στη ζωή μου έδινα μάχες γι αυτά που θεωρούσα σημαντικά για την κοινωνία. Η αλήθεια είναι ότι όλοι μας έχουμε μπροστά μας μια δύσκολη μάχη, πόσο μάλλον όταν κανείς έχει απέναντί του δύο αρχηγούς κομμάτων κι έναν δήμαρχο. Όλα παίζουν τον ρόλο τους αλλά ευτυχώς για την έκβαση της μάχης δεν αποφασίζουν ούτε οι κομματικοί μηχανισμοί, ούτε η καταγωγή, ούτε τα επικοινωνιακά τεχνάσματα. Αποφασίζουν οι πολίτες. Το υψηλό επίπεδο για μένα είναι πλεονέκτημα. Για τη χώρα είναι πλεονέκτημα. Η κοινωνία, οι πολίτες έχουν επιλογές και θα κρίνουν με βάση τη γνώση, την εμπειρία, το πολιτικό έργο. Το στοίχημα για όλους είναι η προσέλευση και η υποστήριξη του κόσμου. Για όλους εμάς στην κεντροαριστερά, το νέο Κίνημα δεν είναι επόμενο βήμα επαγγελματικής αποκατάστασης, αλλά προσφοράς. Προσωπικά επιδιώκω τη συμμετοχή στη δεύτερη Κυριακή και τη τελική νίκη.
Σε τι διαφέρετε από τους συνυποψηφίους σας;
Όλοι είναι εξαιρετικοί, όλοι είναι διαφορετικοί. Προσωπικά θέλω οι πολίτες να με κρίνουν με βάση την προσωπική μου αξιοπιστία και τις προτάσεις μου. Να συγκρίνουν και να κρίνουν. Θέλω να υπηρετήσω μία διαφορετική αντίληψη για την πολιτική, με βάση την ειλικρίνεια, την αξιοπιστία, την αλήθεια, την αποτελεσματικότητα του έργου. Μακριά από δημαγωγίες και λαϊκισμούς. Αυτά είναι «εργαλεία» ενός ξεπερασμένου και εξατμιζόμενου πολιτικού προσωπικού. Καταθέτω για δημόσια κρίση, έργο και προτάσεις για Ανάπτυξη με κοινωνικό μέρισμα. Μόνον έτσι η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει την κρίση.
Για χρόνια ακούγαμε για τον αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο της χώρας, κατά κάποιους επρόκειτο για «παραμύθι», συνωμοσίες ολόκληρες εξυφαινόταν. Και ξαφνικά το «παραμύθι» με τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες έγινε πραγματικότητα
Έχετε δίκιο. Εν μέσω κρίσης, το 2011, η χώρα είχε ανάγκη από νέες λύσεις και συνεπώς νέες πηγές πλούτου για να βγούμε από το αδιέξοδο. Η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας και συγκεκριμένα των υδρογονανθράκων έγιναν κεντρική εθνική στρατηγική επιλογή. Έτσι ως αρμόδιος υφυπουργός με το νόμο 4001 προώθησα τον εθνικό φορέα ερευνών ΕΔΕΥ, εκσυγχρονίζοντας το θεσμικό και διαγωνιστικό πλαίσιο. Μετά από δεκαετίες απουσίας, η Ελλάδα επανήλθε στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Με βάση αυτό το νόμο, τον 4001/2011, πήραν σάρκα και οστά οι πρώτες τρεις συμβάσεις open door για Πατραϊκό, Κατάκολο και Ιωάννινα και κυρώθηκαν τον Οκτώβριο 2014 από τη Βουλή. Μέσα στην ίδια χρονιά προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για τα τρία χερσαία οικόπεδα Άρτα – Πρέβεζα, Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα, καθώς και ο διαγωνισμός για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα σε Ιόνιο και νότια Κρήτη.
Οι έρευνες αποτέλεσαν τη βάση για στρατηγικές συμμαχίες στην ευρύτερη περιοχή και μάλιστα σε περίοδο εξαιρετικά ταραγμένη
Σε μία εποχή που η Ελλάδα όφειλε να ανακτήσει τη χαμένη της αξιοπιστία, ασκήσαμε πολυδιάστατη και αποτελεσματική οικονομική διπλωματία. Εμείς από το 2011 υλοποιήσαμε μια ενεργειακή στρατηγική περιφερειακών συνεργασιών με Ισραήλ και Αίγυπτο. Αναφορικά με την Κύπρο, έχω ονομάσει τη σχέση μας «Κοινό Ενεργειακό Δόγμα Ελλάδας- Κύπρου», γιατί μόνο με Ενιαίο Δόγμα, με την απόλυτη συνεργασία των δύο αδελφών ευρωπαϊκών κρατών, μπορούμε να πολλαπλασιάσουμε τις εθνικές γεωπολιτικές και οικονομικές ωφέλειες. Οι τριμερείς ενεργειακές συνεργασίες με Κύπρο-Ισραήλ και Κύπρο –Αίγυπτο δημιουργούν κοινά σημεία επαφής, διαλόγου, συμφερόντων και δεσμούς που σταθεροποιούν έτι περαιτέρω την ειρήνη στην ταραγμένη περιοχή μας. Είναι πια σήμερα καθαρό ότι Κύπρος κι Ελλάδα είναι τα δυο κράτη μέλη, που από το ενεργειακό El Dorado της Ανατολικής Μεσογείου, μπορούν να αποτελέσουν μια νέα ελπιδοφόρα ενεργειακή πηγή ολόκληρης της ένωσης, με ότι αυτό σημαίνει για την γεωστρατηγική αναβάθμιση και των δυο.
Διαχειριστήκατε και το ευαίσθητο θέμα των αγωγών. Αντιμετωπίσατε προβλήματα;
Ήταν όντως αναπόσπαστο μέρος της εθνικής ενεργειακής μας στρατηγικής. Στο ξεκίνημα, ήμασταν απελπιστικά μόνοι, αφού όλοι οι διεθνείς παράγοντες θεωρούσαν ανέφικτο, μια χώρα στη δίνη μνημονίων κι εσωτερικών δημαγωγικών διχαστικών αντιπολιτευτικών κραυγών, να καταφέρει τέτοιου μεγέθους γεωπολιτική αναβάθμιση. Ευτυχώς διαψεύσαμε όλους αυτούς που μας πολέμησαν με αντεθνικές τυχοδιωκτικές τακτικές. Οι επιλογές που κάναμε στο διάστημα 2009-2014 για τους τρεις μεγάλους ενεργειακούς αγωγούς μεταφοράς φυσικού αερίου α) από Αζερμπαϊτζάν, μέσω βόρειας Ελλάδας προς Ιταλία (TAP), β) από την πλωτή μονάδα υγροποιημένου φυσικού αερίου FSRU ανοιχτά της Αλεξανδρούπολης και τον ΤΑΡ, προς Βουλγαρία, Ρουμανία (IGB), ως θεμέλιο κι έναρξη του Κάθετου Διαδρόμου Ανατολικών Βαλκανίων (Vertical Corridor) και τέλος γ) από τα κοιτάσματα Κύπρου – Ισραήλ μέσω Κρήτης και Πελοποννήσου, προς Ιταλία (EastMed) ήταν καθήκον μας. Θεωρούσα πάντα ότι ήταν υποχρέωσή μου, στην υπηρεσία ενός σύγχρονου Προοδευτικού Πατριωτισμού. Βέβαια, να θυμίσω ότι στην Ελλάδα ταυτόχρονα είχαμε να αντιμετωπίσουμε και την απόλυτα εχθρική στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κωμικοτραγικό το θέαμα όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εγκαινιάζει και επαίρεται για έργα, όπως ο ΤΑΡ, που ως αντιπολίτευση πολέμησε άγρια.
Είχαμε και την προκήρυξη πριν από ένα μήνα δύο σημαντικών διεθνών διαγωνισμών
Ακριβώς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ λόγω ιδεοληψίας, αδυναμίας, ανικανότητας δεν κατάφερε τελικά να κατανοήσει τη σημασία της ενεργειακής, της οικονομικής διπλωματίας. Καθυστερεί 2 χρόνια την προώθηση και κύρωση στη Βουλή των διαγωνισμών για υδρογονάνθρακες στις 6 θαλάσσιες και χερσαίες περιοχές που προκηρύξαμε από τον Οκτώβριο του 2014. Να σημειώσω ότι με βάση το δικό μας θεσμικό πλαίσιο και τα δικά μας γεωφυσικά δεδομένα, πετρελαϊκοί κολοσσοί όπως η EXXON MOBIL και η TOTAL, μαζί με τις ελληνικές ΕΛΠΕ και ENERGEAN εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης, χωρίς η σημερινή κυβέρνηση να έχει αλλάξει έστω και μία τελεία, ή να έχει προσθέσει έστω κι ένα κόμμα, είτε στη νομοθεσία, είτε στο υπόλοιπο κανονιστικό πλαίσιο που εμείς είχαμε θεσμοθετήσει. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει ιερή υποχρέωση να υπηρετήσει με απόλυτο σεβασμό την πατριωτική πολιτική ανάπτυξης που έχουμε σχεδιάσει και συμφωνήσει. Σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνική κυβέρνηση πρόσφατα προκήρυξε τρεις διαγωνισμούς για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας κι εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, ύστερα και από τις αιτήσεις που υπέβαλαν η κοινοπραξία Total-ExxonMobil-ΕΛΠΕ, που ενδιαφέρεται για τις θαλάσσιες περιοχές νοτιοδυτικά και δυτικά της Κρήτης, και η ελληνική εταιρεία Energean Oil & Gas, η οποία ενδιαφέρεται για θαλάσσια περιοχή στη Δυτική Ελλάδα (Ιόνιο).
Πως ξεπεράσατε τις εκκρεμότητες στην ΑΟΖ ;
Έχετε δίκιο που το επισημαίνετε. Με το άρθρο 156 του 4001/2011, ενσωματώσαμε στο εθνικό μας δίκαιο την αρχή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας UNCLOS για τη μέση γραμμή ίσων αποστάσεων, στον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης – ΑΟΖ. Σ΄ αυτό το άρθρο στηρίζεται κυρίως και σήμερα το ΥΠΕΞ για την έκδοση Ρηματικών Διακοινώσεων στα Ηνωμένα Έθνη και άλλα διεθνή fora, όταν η Τουρκία διενεργεί παράνομες έρευνες στο Αιγαίο. Η πατρίδα μας απέκτησε ένα ακόμη ισχυρό διπλωματικό όπλο. Το 2014, δημοσιεύσαμε και κατοχυρώσαμε στην εφημερίδα της ΕΕ το διεθνή διαγωνισμό ερευνών υδρογονανθράκων για 20 θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης, με βάση την εθνική οριοθέτηση των οικονομικών ζωνών μας με Αλβανία, Ιταλία, Λιβύη, όπως προβλέπει το Διεθνές κι Εθνικό Δίκαιο. Το 2014, εντάξαμε για χρηματοδότηση στα διευρωπαϊκά ενεργειακά δίκτυα, τον EUROASIA INTERCONNECTOR, το πρώτο ηλεκτρικό καλώδιο, που θα συνδέει την Ασία με την Ευρώπη, ξεκινώντας από εργοστάσιο φυσικού αερίου στο Ισραήλ και, μέσω Κύπρου και Κρήτης, θα καταλήγει στην Αττική.
Συνδέσατε κατά το πρότυπο της Νορβηγίας τον ορυκτό πλούτο της χώρας με το ασφαλιστικό σύστημα
Η κρίση μας ανάγκασε να σκεφτούμε διαφορετικά για την ανάπτυξη, για τη δημιουργία νέου πλούτου και φυσικά τη δίκαιη διανομή του. Ήδη από τις αρχές του 2000 έγινε σαφές πως το ασφαλιστικό μας σύστημα πάσχει κυρίως από πόρους. Με το Ν. 4162/2013, δημιουργήσαμε το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών, υπολογίζοντας το 75% των δημοσίων εσόδων της αξιοποίησης των εθνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων να διοχετεύεται σ΄ αυτό το Ταμείο. Η πολιτικο-ιδεολογική του βάση είναι η Διαγενεακή Αλληλεγγύη προς τη Νέα γενιά. Το 20% των εσόδων θα τροφοδοτεί το Πράσινο Ταμείο, για τοπικά έργα προστασίας περιβάλλοντος και ανάπτυξης, ενώ το 5% είναι ο Περιφερειακός φόρος. Με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα, περίπου 2.000.000.000€ κάθε χρόνο θα χρηματοδοτούν το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας κι επιπλέον, περίπου 300.000.000€ κάθε χρόνο, τις Περιφέρειες όπου εντοπίζονται κοιτάσματα. Στα οφέλη και το ότι 50-80.000.000€ κάθε χρόνο, θα χρηματοδοτούν τα Μεταπτυχιακά προγράμματα των ΑΕΙ/ΑΤΕΙ της χώρας. Σημειώνω ότι υπάρχουν επιστήμονες που θεωρούν ότι οι εκτιμήσεις αυτές είναι συντηρητικές. Αναφορικά με την απασχόληση υπολογίσαμε πως με κάθε γεώτρηση δημιουργούνται 1.000 άμεσες κι έμμεσες θέσεις εργασίας. Κι αυτό το Ταμείο υπήρξε δυστυχώς θύμα της ιδεοληψίας και της ανικανότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Καταψήφισαν ακόμη κι αυτό το νόμο, που συνιστά κορυφαία πολιτική παρέμβαση στα θέματα της Διαγενεακής αλληλεγγύης.