«Ας μη φοβόμαστε τον εκσυγχρονισμό και τη μεταρρύθμιση. Δεν υπάρχουν ‘κακές’ έννοιες, υπάρχουν άνθρωποι και κόμματα που τις κακοποίησαν ή τις διαστρέβλωσαν. Η μεταρρύθμιση προς όφελος των πολλών ήταν πάντα το λίπασμα της προοδευτικής πολιτικής και ο εκσυγχρονισμός δεν θα πάψει ποτέ να είναι το ελιξίριο του προοδευτικού χώρου». Αννα Διαμαντοπούλου στα «Νέα Σαββατοκύριακο».
Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο -ελέω της γενικότερης πολιτικής συγκυρίας και της ειδικότερης μετά τις νέες εξελίξεις στη Δημοκρατική Συμπαράταξη- η εκ των ιδρυτών της Ωρας Αποφάσεων πρώην υπουργός περιγράφει το όραμά της για μια Μεγάλη Ελλάδα. Αυτός άλλωστε είναι και ο τίτλος του άρθρου στα «Νέα Σαββατοκύριακο: «Μεγάλη Ελλάδα».
Ασφαλώς το θέμα της κυρίας Διαμαντοπούλου είναι η Παιδεία και οι πρόσφατες οπισθοδρομικές αλλαγές που προώθησε η σημερινή κυβέρνηση στα πανεπιστήμια, ωστόσο γρήγορα οι σκέψεις της πρώην υπουργού μεταπηδούν στη δημιουργία ενός κόμματος.
«Πίστευα ανέκαθεν ότι ένα τέτοιο όραμα ξεκινά από τα πανεπιστήμιά μας: ΑΕΙ στην αιχμή των πραγμάτων, φάροι πολιτισμού, γνώσης, αριστείας, έρευνας και, παράλληλα, πρότυπα αξιοκρατίας και εξωστρέφειας» γράφει, για να συμπληρώσει:
«Ας οραματιστούμε την Ελλάδα, προικισμένη με την πολιτιστική της κληρονομιά, το θαυμάσιο κλίμα και το μοναδικό της φως, ως χώρα πνευματικών ιδρυμάτων που προσελκύουν με τη φήμη και τα κίνητρά τους τα φωτεινότερα μυαλά, τους πιο φιλόδοξους φοιτητές, τις πιο δυναμικές και καινοτόμους εταιρείες στον κόσμο.
»Ας οραματιστούμε μια Ελλάδα ανάμεσα στους δέκα σημαντικότερους προορισμούς «γνώσης» στον πλανήτη, όπου η Διασπορά της θα χρηματοδοτεί ελληνικά αντί αμερικανικά εργαστήρια, όπου ο εφοπλισμός της θα επενδύει όχι σε βρετανικές, αλλά σε ελληνικές έδρες και μυαλά, όπου οι σπουδαίοι Ελληνες από τα πλέον διακεκριμένα πανεπιστήμια θα επιστρέφουν.
» Αυτοδιοίκητα πανεπιστήμια, δημόσια και μη, που θα λειτουργούν με ένα εθνικό πλαίσιο κανόνων, με ελευθερία, με αποτελεσματική αξιολόγηση, ανοιχτά στην κοινωνία και στην οικονομία, με αγγλόφωνα τμήματα και μεταπτυχιακά, με πολιτικές υποστήριξης των φοιτητών, που θα συνεργάζονται με τον ιδιωτικό και τον κοινωνικό τομέα για το κοινό καλό.
» Πόσο θα άλλαζαν τα δεδομένα αν η Ελλάδα προσήλκυε 50.000 φοιτητές από το εξωτερικό με ανάλογο αριθμό καθηγητών, αν πολλαπλασίαζε τις πατέντες και τις μετέτρεπε σε προϊόντα;
» Τι θα σήμαιναν όλα αυτά για το ΑΕΠ, για δουλειά νέων επιστημόνων, για το brain gain, για την εθνική μας αυτοπεποίθηση;
»Ας οραματιστούμε τη Μεγάλη Ιδέα εφαρμοσμένη στον αγροτικό τομέα, όπου η εξέλιξη στις επιστήμες συνδέει πλέον παραγωγή και τεχνολογία, αλλάζοντας τα δεδομένα σε ελάχιστο χρόνο.
» Ας οραματιστούμε τη Μεγάλη Ιδέα στον χώρο της υγείας, με αξιοποίηση των τεράστιων υπαρκτών υποδομών, του εξαιρετικού ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού, που πέρα από την προσφορά στους έλληνες πολίτες θα προσελκύσει χιλιάδες ειδικούς ασθενείς στον κλιματικό παράδεισο της Ελλάδας».
Και συνεχίζει στρέφοντας τα πυρά της τόσο στην κυβερνητική πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όσο και στην αντιπολίτευση: «Απέναντι στη Μεγάλη Ιδέα για μια νέα παραγωγική Ελλάδα με παγκόσμια εμβέλεια, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ καταθέτουν τη ‘μικρή ιδέα’ του κομματικού κράτους που σχεδιάζει, ελέγχει και υπηρετεί μόνο την αναπαραγωγή της εξουσίας. Αναπαράγουν τις βασικές κακοδαιμονίες του παρελθόντος, σαν να μη συνέβη τίποτε. (…) Απέναντι στις ανάγκες της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, η οποία δημιουργεί συνθήκες αντίστοιχες με εκείνες της πρώτης, ο πολιτικός λόγος στο μεγαλύτερο μέρος του αφορά την εύκολη αντιπολίτευση χωρίς όραμα για την επόμενη μέρα».
«Πολιορκητικός κριός εκσυγχρονισμού»
Και καταλήγει: «Η Μεγάλη Ιδέα θέλει συμμάχους, συναινέσεις, αποφασισμένους πολιτικούς – και είναι εμφανές ότι απαιτείται ένας πολιορκητικός κριός εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης: μια πολιτική δύναμη προόδου.
» Το πολιτικό μας σύστημα έχει υπερεπάρκεια αντιπολιτευτικού οίστρου – ακόμη και όταν κυβερνά! Εργάζεται επί χρόνια στη λογική των εσωκομματικών ισορροπιών, στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, ώστε όλοι να είναι ευχαριστημένοι και κυρίως να εξασφαλίζονται προσωπικά.
» Στον αντίποδα, ένα νέο προοδευτικό μεταρρυθμιστικό κόμμα χρειάζεται τολμηρές ιδέες, καθαρό λόγο, νεωτερικές προσεγγίσεις και νέα πρόσωπα. Ετσι, απαλλαγμένο από παθογένειες, εξαρτήσεις και δογματικές αιχμαλωσίες, θα προσελκύσει την κρίσιμη μάζα πολιτών για να βάλει σε τροχιά προόδου τη χώρα», αναφέρει μεταξύ άλλων η Αννα Διαμαντοπούλου, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά τη μετεξέλιξη της Ωρας Αποφάσεων από κίνηση σε πολιτικό κόμμα.