Επέστρεψε στην Ουάσιγκτον από κομματικό πατριωτισμό, για να στηρίξει τους Ρεπουμπλικανούς στον μακρύ και πολιτικά ριψοκίνδυνο αγώνα να καταργήσουν το Obamacare. Ομως η παρουσία του Τζον ΜακΚέιν στο Καπιτώλιο είχε κάτι το ξεχωριστό -και δεν ήταν μόνο η κατάσταση της υγείας του, αν και μόνο αυτή θα αρκούσε.
Για μια στιγμή όλο το σώμα άφησε στην άκρη τις αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ των γερουσιαστών και χειροκρότησε τον 80χρονο βετεράνο του Βιετνάμ Τζον ΜακΚέιν που με την ψήφο του -έστω και σε διαδικαστική ψηφοφορία- άνοιξε τον δρόμο για κατάργηση του συστήματος δημόσιας υγείας και κοινωνικής ασφάλισης που άφησε πίσω του ο Μπαράκ Ομπάμα
Ωστόσο η παρουσία του ΜακΚέιν είχε να δώσει στους συναδέλφους του –χωρίς να το περιορίσει σε μία παράταξη και μόνο- ένα ευρύτερο μήνυμα που, σύμφωνα με αναλυτές, αντανακλούσε και στον Ντόναλντ Τραμπ. Ηταν ένα μύνημα ενότητας και ανάγκης να κλείσουν τα αφτιά στις σειρήνες του λαϊκισμού (μια σαφής παραπομπή στον τρόπο που πολιτεύτηκε και πολιτεύεται ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ).
Με δεδομένη την πρόσφατη διάγνωση του όγκου στον εγκέφαλο -την οποία θύμισε σε όλους η ουλή πάνω από το μάτι για την επέμβαση αφαίρεσης ενός θρόμβου– η παρέμβαση του γερουσιαστή από την Αριζόνα (και υποψηφίου προέδρου των ΗΠΑ το 2008) έμοιαζε να είναι ένα είδος πολιτικού κληροδοτήματος.
Το Associated Press τον αποκαλεί «παθιασμένο και οργισμένο προφήτη» και τα λόγια του μετέφεραν καταρχάς θυμό: «Σταματήστε να ακούτε τους υπερβολικούς φωνακλάδες στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και το Internet. Να πάνε στον διάβολο! Δεν θέλουν να γίνεται τίποτα για το δημόσιο συμφέρον. Ζουν από την ανικανότητά μας».
Μίλησε για τις φτωχές νομοθετικές επιδόσεις αυτής της περιόδου του σώματος και το πώς το κόμμα του εργάζεται για την αντικατάσταση του Obamacare στα κρυφά. «Αυτή η μέθοδος δεν θα αποδώσει και νομίζω ότι δεν πρέπει να αποδώσει», τόνισε.
Κάλεσε ακόμη και τα δύο κόμματα να εργαστούν από κοινού και να μην επαναληφθεί το σφάλμα του 2010 όταν το Obamacare πέρασε χάρη στην πλειοψηφία τότε των Δημοκρατικών, χωρίς διακομματική συναίνεση και χωρίς διαβούλευση σε επιτροπές με ειδικούς.
Θύμισε δε στους γερουσιαστές την δύναμή τους (πάλι απέναντι στον Τραμπ): «Είτε είμαστε στο ίδιο κόμμα είτε όχι, δεν είμαστε υποτακτικοί του προέδρου· είμαστε ίσοι μαζί του!»
Ο ΜακΚέιν καταχειροκροτήθηκε από όλο το σώμα. Το πώς και πόσο θα εισακουστεί μέσα σε ένα σώμα που είναι διχασμένο για ένα -όντως- περίπλοκο και πολιτικά δύσκολο ζήτημα μένει να φανεί.
«Τον έχεις δει με πιτζάμες και το “λαγουδάκι”;»
Μια ενδεικτική για το κλίμα μέσα στο οποίο γίνονται οι συνεδριάσεις προσφέρει η συνομιλία σε υποεπιτροπή της Γερουσίας, όπως την έπιασαν τα ανοιχτά μικρόφωνα.
Η γερουσιάστρια Κόλινς συζητούσε με τον γερουσιαστή των Δημοκρατικών από το Ρόουντ Αϊλαντ Τζακ Ριντ. Είναι «εντελώς ανεύθυνος» ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση χειρίζεται το θέμα του προϋπολογισμού, του έλεγε, «απλά βάζουν ένα “Χ” σε όλα όσα νομίζουν ότι είναι δωρεές».
Ο Ριντ απάντησε αναφερόμενος στον πρόεδρο Τραμπ :«Ναι, νομίζω ότι είναι τρελός – και δεν το λέω ελαφρά τη καρδία».
«Είμαι ανήσυχη», ήταν η απάντηση της Κόλινς.
Στη συνέχεια μίλησαν για έναν ρεπουμπλικάνο βουλευτή από το Τέξας τον Μπλέικ Φάρεντχολντ ο οποίος επέκρινε την Κόλινς για την άρνησή της να καταψηφίσει το Obamacare. Ο βουλευτής είχε πει ότι, αν η Κόλινς ήταν άντρας, θα την καλούσε σε μονομαχία.
«Τον είδες αυτόν που με προκάλεσε σε μονομαχία;» ρώτησε αργότερα τον Ριντ
«Το ξέρω», απάντησε ο γερουσιαστής, «Ξέρεις γιατί σε προκάλεσε; Γιατί θα του έσπαζες τα μούτρα».
«Είναι μεγαλόσωμος. Δεν θέλω να γίνω κακιά, αλλά είναι απίστευτο πόσο άσχημος είναι. Εχεις δει την φωτογραφία του με τις πιτζάμες με το “λαγουδάκι”;» αναρωτήθηκε η Κόλινς αναφερόμενη σε αυτήν την φωτογραφία παρακάτω με τον βουλευτή και ένα μοντέλο του Playboy
Η γερουσιάστρια παραδέχτηκε το λάθος της να μιλήσει έτσι και αντάλλαξε συγγνώμες με τον βουλευτή.