Ποιος έχει την ευθύνη; Ολοι και κανένας. Και έτσι, κάπου ανάμεσα σε Περιφέρεια, Δήμο Αθηναίων και Αστυνομία, χάνεται η μπάλα για το άλσος στο Πεδίον του Αρεως. Απομένουν οι κάτοικοι, να ανησυχούν και να αγωνίζονται όπως αγωνίζονται εδώ και χρόνια για την αναβάθμισή του. Οι οποίοι κάτοικοι σε μια ακόμα προσπάθεια να ακουστούν, οργάνωσαν ανοιχτή συζήτηση, στην μεγάλη πλατεία μπροστά στο αναψυκτήριο (κάποτε) του Οικονομίδη, προσκαλώντας και τους αν-αρμόδιους φορείς. Για να τους ρωτήσουν τι προτίθενται να κάνουν πριν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο. Αν και, όταν ζεις στη γειτονιά και βλέπεις καθημερινά την καταστροφή που έχει υποστεί ένας από τους σημαντικότερους πνεύμονες πρασίνου της Αθήνας, η αίσθηση πως η κατάσταση έχει πράγματι φτάσει στο απροχώρητο είναι η κυρίαρχη.
Για να αρχίσουμε από τα θετικά, ο Δήμος Αθηνών παρότι δεν είναι αρμοδιότητά του, σκουπίζει τελευταίως τα δρομάκια του άλσους οπότε υπάρχει μια σχετική καθαριότητα. Σχετική γιατί οι βάνδαλοι που συχνάζουν εκεί και οι θαμώνες με παραβατικές συμπεριφορές είναι πλέον πολλοί, οπότε χρειάζονται περισσότεροι υπάλληλοι για να τα προλαβαίνουν όλα. Σχετική και επειδή, όπως κατήγγειλαν και οι κάτοικοι, πίσω από τους θάμνους εξακολουθεί να ζέχνει η Κόπρος του Αυγεία – και εν προκειμένω δεν είναι κοπριά που θα ωφελούσε και τα δέντρα, είναι τόνοι σκουπιδιών. Κατά τα άλλα: οι τουαλέτες δεν λειτουργούν, τα σιντριβάνια και οι υδάτινες διαδρομές το ίδιο, πολλοί σωλήνες ύδρευσης έχουν ξηλωθεί και κλαπεί, η παιδική χαρά που βρίσκεται κοντά στον Αγιο Χαράλαμπο αντιμετωπίζει πολλές ελλείψεις, τα θέματα της διακίνησης ναρκωτικών, της πορνείας και της (σοκαριστικής) παιδικής πορνείας παραμένουν και γιγαντώνονται, η φύλαξη είναι ελλιπέστατη, ο ποτισμός δεν κρίνεται επαρκής, τα μικρά καφέ και τα περίπτερα παραμένουν κλειστά, οι διαφορές με τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο δεν έχουν λυθεί, το προσωπικό είναι ελάχιστο, η αστυνόμευση σχεδόν ανύπαρκτη… Ακούστηκαν πάρα πολλές καταγγελίες, αρκετές φορές δημιουργήθηκε ένταση. Ακούστηκαν και πολλές προτάσεις. Οι κάτοικοι μίλησαν με πάθος για την ανάγκη να «οικειοποιηθούμε εκ νέου το χώρο και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για το πάρκο μας και την ευρύτερη περιοχή».
Εκ μέρους της Περιφέρειας η Βασιλική Λάσκαρη διαβεβαίωσε πως «δεν υπάρχει καμία προκατάληψη, θέλουμε να κάνουμε ανοιχτό διάλογο, τα προβλήματα είναι κοινά». Ακολούθως αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στο έργο τους και ανήγγειλε μερικές δράσεις που πρόκειται να δρομολογηθούν ή έχουν δρομολογηθεί (ανάμεσά τους τη δημιουργία ειδικού χώρου όπου θα μπορούν να κυκλοφορούν σκύλοι χωρίς λουρί, αφού στο υπόλοιπο πάρκο αυτό απαγορεύεται), χωρίς όμως να μπορεί να δώσει χρονοδιάγραμμα. Οπότε, όλα ακούστηκαν ως υποσχέσεις που μπορεί και να μην πραγματοποιηθούν ποτέ. (Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβαίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα). Μάλλον αρνητική κρίνεται, τέλος, από την Περιφέρεια και η πρόταση να περάσει το πάρκο στην αρμοδιότητα του δήμου Αθηναίων ώστε να μπει μία τάξη. Η κυρία Λάσκαρη διαβεβαίωσε πάντως πως κάνουν το καλύτερο δυνατό.
Κάπως έτσι, με αόριστες υποσχέσεις από τους αρμόδιους αλλά και με πλήθος καταγγελιών και παραπόνων από τους πολίτες ολοκληρώθηκε η συνάντηση. Η «Επιτροπή Κατοίκων για το Πεδίον του Αρεως», ο «Σύλλογος Αθηνά», οι «Φίλοι των Αστέγων», η «Κίνηση γονέων για το Πεδίον του Αρεως», αλλά και ιδιώτες που δεν είναι οργανωμένοι σε ομάδες συνεχίζουν τους αγώνες τους. Το άλσος εξακολουθεί να παρακμάζει, οι περισσότερες από τις παρεμβάσεις που γίνονται ή δεν είναι αρκετές ή δεν είναι οι σωστές. Βγαίνοντας από την πλευρά της οδού Βαλτινών διαβάσαμε τον μεγάλο σε μέγεθος, αναρτημένο «Κανονισμό Λειτουργίας Πάρκων και Αλσών της Περιφέρειας Αττικής»: Καμία από τις δεκάδες απαγορεύσεις του -τις τόσο απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία ενός πάρκου- δεν εφαρμόζεται στο χώρο. Εκτός από το «απαγορεύεται το ψάρεμα και η κολύμβηση».