Μια πρώτη και απόλυτα ενδεικτική εικόνα του τι εστί Ντόναλντ Τραμπ πήραν οι ευρωπαίοι ηγέτες που συναντήθηκαν μαζί του κατά τη Διάσκεψη του ΝΑΤΟ και τα εγκαίνια του νέου κτιρίου που θα το στεγάσει στις Βρυξέλλες.
Δεν ήταν τόσο η επικριτική ομιλία για τα χρήματα που (δεν) ξοδεύουν για την άμυνα και την ασφάλεια οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Βορειοατλαντική Συμμαχία – αυτό ήταν αναμενόμενο. Ηταν όλη η συμπεριφορά του στις εκδηλώσεις: ένα μείγμα αυθάδειας και ακατάσχετης αυτοπεποίθησης, μια συμπεριφορά σχεδόν εφηβική από τον πιο ισχυρό άνθρωπο του πλανήτη.
Πρώτο θύμα του Τραμπ οι Γερμανοί και οι εξαγωγές τους. Με το γνωστό του απλοϊκό στυλ είπε κατά τη συνάντησή του με ηγέτες της ΕΕ ότι οι Γερμανοί είναι «κακοί, πολύ κακοί» («bad, very bad»). «Κοιτάξτε τα εκατομμύρια των αυτοκινήτων τα οποία πουλάνε στις ΗΠΑ. Είναι τρομερό. Αυτό θα το σταματήσουμε» συνέχισε ο Τραμπ, επαναφέροντας με αυτόν τον τρόπο τη θέση του για τις θέσεις εργασίας που χάνονται λόγω των αθρόων εισαγωγών στις ΗΠΑ.
Να υπενθυμίσουμε ότι πριν από μερικούς μήνες, κατά τη συνάντηση που είχε με την Ανγκελα Μέρκελ στο Λευκό Οίκο ο Ντόναλντ Τραμπ είχε πει -δημόσια μάλιστα, στη συνέντευξη Τύπου- ότι η Γερμανία οφείλει «τεράστια ποσά» που δεν έχει καταβάλει για το ΝΑΤΟ καθώς δαπανά για την άμυνά της ποσό μικρότερο του 2% του ΑΕΠ το οποίο ζητά η Συμμαχία.
«Θύμα» του Τραμπ ήταν ακόμη και ο νεότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, ο πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου, Ντούσκο Μάρκοβιτς.
Μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας η χώρα του μόλις εφέτος έγινε μέλος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, οπότε ήταν η πρώτη παρουσία του Ντούσκο Μάρκοβιτς σε τέτοια εκδήλωση.
Και το «ευχαριστώ» που εισέπραξε από τον Τραμπ ήταν μια σπρωξιά για να βγει ο πρόεδρος των ΗΠΑ στο κέντρο της πρώτης σειράς για την καθιερωμένη οικογενειακή φωτογραφία. Οι στοιχειώδεις καλοί τρόποι τουλάχιστον θα επέβαλαν ένα συγγνώμη πριν περάσει από δίπλα του και τον παραμερίσει.
Ολα αυτά βέβαια δεν πέρασαν απαρατήρητα από τα κοινωνικά δίκτυα. «Μικρό, μικρό, μικρό ανθρωπάκι» αποκαλεί τον Ντόναλντ Τραμπ η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, η συγγραφέας του «Χάρι Πότερ» που δεν χάνει ευκαιρία να κατακρίνει την παιδιάστικη συμπεριφορά του αμερικανού προέδρου.
Εξάλλου και τα μέσα ενημέρωσης, μια εβδομάδα τώρα με την επίσκεψη του Τραμπ σε Μέση Ανατολή και Ευρώπη, έχουν πλούσιο υλικό να αναδείξουν, καθώς τα πολιτικά αποτελέσματα της επίσκεψης δεν είναι και σπουδαία.
Από το αφάνταστα ελαφρό μήνυμα στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος («Περάσαμε υπέροχα με τους φίλους!») ως την άρνηση της Μελάνια Τραμπ να του πιάσει το χέρι και το βλοσυρό ύφος του Πάπα Φραγκίσκου, ο Τραμπ έκανε αισθητή την παρουσία του.
Πώς να κερδίσετε τον Τραμπ κάνοντας χειραψία
Κάτω από τον ήλιο των Βρυξελλών παίχτηκε άλλο ένα μικρό πολιτικό ευτράπελο. Ο Εμανουέλ Μακρόν περπατούσε προς την είσοδο του νέου κτιρίου του ΝΑΤΟ ενώ ο γενικός γραμματέας της Συμμαχίας Γενς Στόλτενμπεργκ και μια ομάδα από ηγέτες έρχονταν από την αντίθετη κατεύθυνση.
Ο Μακρόν φαινόταν να κινείται προς την κατεύθυνση του προέδρου των ΗΠΑ, όταν την τελευταία στιγμή άλλαξε πορεία και έσπευσε να χαιρετήσει την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ!
Στη συνέχεια, όπως φαίνεται και στο βίντεο χαιρέτησε τον γγ του ΝΑΤΟ Γενς Στίλτενμπεργκ και μετά μόνο τον πρόεδρο των ΗΠΑ που πάντως έπιασε το χέρι του με μεγάλη ορμή.
Πολιτικό μήνυμα ή απλά αβρότητα προς την ισχυρή κυρία της μικρής ομάδας και, έπειτα, προς τον οικοδεσπότη γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ; Ισως να ήταν και τυχαίο.
Δεύτερος πόντος υπέρ του Μακρόν, η χειραψία με τον αμερικανό πρόεδρο.
Ο Τραμπ «μετρά» τους συνομιλητές του με μια γερή χειραψία που (σχεδόν) σπάει κόκαλα, κάτι που μάλλον θα του έμεινε από τις ημέρες της επιχειρηματικής καριέρας του. Δεκαεννιά αγωνιώδη δευτερόλεπτα πέρασε στα χέρια του ο ιάπωνας πρωθυπουργός Σίντσο Αμπε σε παλαιότερη συνάντησή τους.
Βρήκε όμως τον δάσκαλό του στο πρόσωπο του Εμανουέλ Μακρόν το Bloomberg, με έναν ελαφρύ θαυμασμό, λέει ότι μέσα σε έξι δευτερόλεπτα έδειξε πόσο καλύτερα τα πάει σε αυτόν τον τομέα ο σαραντάρης σε σχέση με τον 70άρη Τραμπ.
Το κόλπο του αμερικανού προέδρου είναι απλό: αρχίζουμε δυνατά τη χειραψία και την κρατάμε λίγο παραπάνω, τραβώντας τον άλλο προς το μέρος μας. Με τον Μακρόν ο Τραμπ προσπάθησε να τραβήξει πρώτος το χέρι του προς τα πίσω, αλλά ο γάλλος πρόεδρος δεν τον άφησε. Μόνο με τη δεύτερη προσπάθεια κατάφερε και ξέμπλεξε από τον Μακρόν.
Τι σημαίνουν όλα αυτά, αναρωτιέται ο Guardian, μήπως μπορούμε να μάθουμε κάτι για τον Τραμπ από τον τρόπο που γραπώνει το χέρι των συνομιλητών του;
Ισως, συνεχίζει, δεν θα πρέπει να το σκεφτόμαστε και πάρα πολύ, όπως και ο Τραμπ δεν μοιάζει να αποδίδει καμία σημασία σε όσα κάνει. Έστω και αν αφήνει πίσω του παράπλευρες απώλειες σαν αυτή του πρωθυπουργού του Μαυροβουνίου.