Μα γίνεται τέχνη σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων της Συγγρού;

Μια αστραπή διακόπτει ένα οικογενειακό δείπνο, που ζωγραφίστηκε πριν δυο δεκαετίες. Η λάμψη της λειτουργεί ως στοιχείο ανατροπής. Οι ζωγραφισμένες μορφές εγκαταλείπουν τον δισδιάστατο καμβά απλώνονται ως γλυπτά στον χώρο – ένα εγκαταλελειμμένο συνεργείο αυτοκινήτων της λεωφόρου Συγγρού, ιστορικό κτίριο της δεκαετίας του 1920, που είχε χτιστεί ειδικά για να στεγάσει την πρώτη έκθεση-συνεργείο αυτοκινήτων της Fiat στην Ελλάδα. Κι αρχίζουν από τις 18 Μαΐου (στις 20.00) ένα ταξίδι μεταμόρφωσης με οδηγό τους το φως και τη σκιά και με αναφορά πάντα τον αρχικό ζωγραφικό πίνακα-«μήτρα».

Είναι το «Ρειstart» το εικαστικό εγχείρημα που συνδυάζει ζωγραφική, γλυπτική, εγκαταστάσεις και περφόρμανς και μέσω του οποίου η γλύπτρια και ζωγράφος Μαριάννα Λύρα επιστρέφει στα εικαστικά δρώμενα ύστερα από 20 χρόνια σιωπής.

Με υλικά τις ψηφιακές εκτυπώσεις εικόνων που αποτυπώνουν τα στάδια της μεταμόρφωσης των χαρακτήρων του Δείπνου, καθώς και το χαρτόνι, το μέταλλο τα συρμάτινα πλέγματα, τα υφάσματα, το φως και τη σκιά, η Μαριάννα Λύρα εμπνέεται από τον Γουίλιαμ Κέντριτζ και αφοσιώνεται σε μια ερευνητική διαδικασία δημιουργώντας ένα εικαστικό εγχείρημα το οποίο αποτελείται από εννέα ενότητες: Το Δείπνο, Έξοδος, Μπάρκο, Το Βιβλίο των Πράξεων, Ελεύθερη Πτώση, Μνημείο, Πέρασμα, Πύρινο Δέντρο, Το Χρονικό των Μεταμορφώσεων.

Οι ενότητες αυτές –η καθεμία τους θα μπορούσε να λειτουργεί και ως αυτόνομο έργο– «διηγούνται» τις δικές τους ιστορίες, οι οποίες επιδέχονται πολλαπλές αναγνώσεις και ολοκληρώνονται τόσο μέσα από οπτικοακουστικές προβολές, όσο και μέσα από τη δράση των περφόρμερ, οι οποίοι, ως κινούμενες πηγές φωτός, ξεναγούν τους θεατές σε πρόσθετες αφηγήσεις μέσω των σκιών που προκύπτουν από την κίνησή τους στον χώρο.

Ο τίτλος «Ρειstart» συμπυκνώνει την κεντρική ιδέα του έργου καθώς αποτελείται από το ρήμα «ρει» που παραπέμπει στη γνωστή ρήση του Ηράκλειτου «Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’ αυτό μένειν», δηλαδή στον δημιουργικό χρόνο, ο οποίος είναι ταυτόχρονα παρελθόν και παρόν, και στην αγγλική λέξη «start», η οποία εκφράζει το τώρα, την επιτακτική ανάγκη της έναρξης, εμπεριέχοντας συγχρόνως τη λέξη «art» (τέχνη). Παράλληλα, η λέξη «ρει» συνηχεί με το αγγλικό «re» (ξανά) και σηματοδοτεί την επανεκκίνηση της αρχικής εικόνας του Δείπνου και εντέλει την «επανεκκίνηση» του εγκαταλελειμμένου χώρου.

Εκτός από τη Μαριάννα Λύρα που είχε την ιδέα του «Ρειstart», αλλά είναι και υπεύθυνη για την εκτέλεση του έργου, συνεργάστηκαν μεταξύ άλλων στη σύλληψη και τον σχεδιασμό της έκθεσης των ψηφιακών εκτυπώσεων ο Ιωσήφ Ευφραιμίδης, στις οπτικοακουστικές προβολές ο Τάκης Αναγνωστόπουλος, στους φωτισμούς οι Κώστας Αγγέλου και No Dark και στον συντονισμό και την επιμέλεια της περφόρμανς η Μαρκέλλα Μανωλιάδη.