Ο Μάρτιν ΜακΓκίνες, ένας από τους ανθρώπους που εργάστηκαν για την δύσκολη, επίπονη οικοδόμηση της ειρήνης στη Βόρεια Ιρλανδία, έχοντας περάσει νωρίτερα και από τον ένοπλο αγώνα, πέθανε την Τρίτη σε ηλικία 66 ετών.
Εχοντας περάσει από τον IRA, πριν εγκαταλείψει την βίαιη δράση και στραφεί στην πολιτική ως μέλος του Sinn Féin, ο ΜακΓκίνες ήταν ανάμεσα σε αυτούς που εργάστηκαν παρασκηνιακά για την συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998 με την οποία έκλεισαν δεκαετίες αναταραχών και συγκρούσεων με την βρετανική κυβέρνηση με πολλές δεκάδες νεκρούς εκατέρωθεν.
Είχε μεγαλώσει στο Ντέρι και, όπως έλεγε αργότερα, οι διακρίσεις και το έγκλημα στους δρόμους της πόλης τον οδήγησαν στην απόφαση να ριζοσπαστικοποιηθεί. Μόλις στα 21 του ήταν δεύτερος στην ιεραρχία του IRA την εποχή της «Ματωμένης Κυριακής», το 1972, όταν σκοτώθηκαν 14 διαδηλωτές από τα πυρά βρετανών στρατιωτών.
Αργότερα συνελήφθη και καταδικάστηκε για τη συμμετοχή του στον IRA, ενώ εξέτισε και ποινές φυλάκισης. Παρά ταύτα, μαζί με τον Τζέρι Ανταμς και άλλα στελέχη του IRA, μετείχαν σε μυστικές διαπραγματεύσεις με τη βρετανική κυβέρνηση.
Ηταν για χρόνια σημαντικός παράγοντας στις κυβερνήσεις στη Βόρειας Ιρλανδία. Το 2007 έγινε αναπληρωτής πρωθυπουργός ενώ παραιτήθηκε τον περασμένο Ιανουάριο, λόγω της διαχείρισης ενός οικονομικού σκανδάλου, αλλά εν μέρει και λόγω της εύθραυστης υγείας του (έπασχε από καρδιολογικά προβλήματα).
Μια ιστορική στιγμή για το πρώην μέλος του IRA ήταν η υποδοχή της βασίλισσας Ελισάβετ στη Βόρεια Ιρλανδία το 2012. «Είμαι ακόμη ζωντανή» του είπε όταν τη ρώτησε «είστε καλά;», σε μια παρατήρηση που είναι δύσκολο να πεις αν ήταν αστείο ή όχι.
Σε ένα ευφυές λογοπαίγνιο, αν και δύσκολο να μεταφραστεί στα ελληνικά, το BBC γράφει ότι το πέρασμα από τον «παραστρατιωτικό» στον «κοινοβουλευτικό» είναι πολύ μικρό στο λεξικό («paramilitary» και «parliamentarian» στα αγγλικά) αλλά πολύ μεγάλο σαν ιστορικό άλμα. Αυτή όμως ήταν η πορεία ζωής του ΜακΓκίνες.