Με έναν τρόπο θα αποτελέσει την κουβέντα που θα επανέρχεται σταθερά στο δεξιό πολιτικό φάσμα: ποιος είναι ο αληθινός, ο «ορθόδοξος» καραμανλικός. Το πόσο σημασία έχει τελικά κάτι τέτοιο είναι μια άλλη συζήτηση.
Η επιμονή του Πάνου Καμμένου να διεκδικεί την κληρονομιά, αν όχι του Κωνσταντίνου Καραμανλή (αυτό παραπάει), αλλά σίγουρα της καραμανλικής πενταετίας 2004 – 2009, αποτελεί ένα αγκάθι στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας. Κάθε φορά αυτή η επιμονή θα συναντά την αντίδραση των καραμανλικών –είτε με παρεμβάσεις όπως αυτή του βουλευτή Σερρών Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέα, είτε με συναντήσεις όπως αυτή της Ντόρας Μπακογιάννη με τον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή– αλλά φαίνεται πως θα ακολουθούν νέα ξεσπάσματα του υπουργού Αμυνας.
Είναι ένας κύκλος χωρίς σαφές τέλος ιδίως όσο παραμένει αθόρυβος παράγων της ΝΔ ο πρώην Πρωθυπουργός αι όσο δεν αδειάζει δημοσίως τον πρόεδρο των Ανεξ. Ελλήνων. Και όσο βέβαια η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν τοποθετείται ανοιχτά σχετικά με την «κληρονομιά» που άφησε στη χώρα η πενταετία διακυβέρνησης Καραμανλή (2004-2009).
Ετσι φαίνεται πως υπάρχει χώρος για συζήτηση και τριβές. Και αυτό επιχειρεί εμφανώς με το τελευταίο άρθρο του ο κ. Καμμένος στο δευτεριάτικο φύλλο της εφημερίδας «Δημοκρατία». Σε αυτό ο πρόεδρος των Ανεξ. Ελλήνων φτάνει στο σημείο να ισχυριστεί ότι «οι ίδιοι άνθρωποι που πολέμησαν λυσσαλέα τον Κώστα Καραμανλή βρίσκονται σήμερα σε ηγετικές καρέκλες της Νέας Δημοκρατίας».
Ο κ. Καμμένος επιμένει δε ότι «η συνολική περίοδος της παράταξης υπό την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή σήμερα γνωρίζει πολυεπίπεδη δικαίωση. Δικαίωση που φυσικά τρομάζει όλους αυτούς που σήμερα συνεργάζονται με όσους πλήγωσαν την πατρίδα και την παράταξη και, αντί να απολογούνται για την κατάντια στην οποία έχει περιέλθει η παράταξη ακριβώς επειδή οι ίδιοι πρόδωσαν αυτόν τον κώδικα αξιών, εξαπολύουν επιθέσεις πολιτικού φαρισαϊσμού».
Ακόμη ο υπουργός Αμυνας σε άλλο σημείο αναφέρει: «Τέτοιους σκελετούς εγώ δεν έχω, δεν εκβιάζομαι, γι’ αυτό και πορεύομαι πολιτικά βάσει αυτής της πολιτικής ηθικής εδώ και δεκαετίες».