Με το πανηγυρικό 100%, δηλαδή με το σύνολο των 605 ψήφων, εξελέγη ο Μάρτιν Σουλτς επικεφαλής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD) την Κυριακή. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του SPD που καταγράφεται αυτό το αποτέλεσμα.
Γερμανοί αναλυτές είχαν προβλέψει ότι ο Σουλτς θα κέρδιζε με ποσοστό πάνω από 90%. Και τελικά ο πρώην πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου κατέρριψε ακόμη και το ιστορικό ρεκόρ του 99,71% που είχε εξασφαλίσει το 1948 ο Κουρτ Σουμάχερ. Συγκριτικά, τον Δεκέμβριο 2015, ο προκάτοχος του Σουλτς, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ είχε συγκεντρώσει το 74,3%.
«Το SPD επέστρεψε», διαμήνυσε ο κ. Σουλτς στην ομιλία του στο ειδικό συνέδριο του κόμματος. Απευθυνόμενος στους συνέδρους, ο μεγάλος νικητής της ημέρας αναφέρθηκε στην κοινωνική ισότητα και στην ευρωπαϊκή ταυτότητα της Γερμανίας, καθιστώντας σαφές ότι οι ευρω-σκεπτικιστές θα βρουν στο πρόσωπό του έναν μεγάλο εχθρό. Μίλησε για την 154ετή ιστορία του SPD στους αγώνες για εργασιακά δικαιώματα και κάλεσε για αύξηση των επενδύσεων στην Παιδεία και την Υγεία.
Σχετικά με το μέλλον της ΕΕ, τόνισε ότι «όποιος θέλει να διαλύσει αυτό το μπλοκ θα με βρει αντίπαλο», προσθέτοντας πως όποιος αδυνατεί να καταλάβει την ταύτιση των γερμανικών και των ευρωπαϊκών συμφερόντων απλά σπαταλά το μέλλον της Γερμανίας.
Ο ίδιος επιτέθηκε εμμέσως κατά του αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, απορρίπτοντας την «αντιδημοκρατική και ρατσιστική» ρητορική των «μισογύνηδων». Μάλιστα άφησε να εννοηθεί η οριζόντια συνεργασία της Γερμανίας με τις ΗΠΑ δεν είναι δεδομένη, αναφέροντας ως παράδειγμα την άρνηση του Σοσιαλδημοκράτη καγκελαρίου Σρέντερ να συμμετάσχει στον Πόλεμο του Ιράκ, το 2003.
«Αυτό το αποτέλεσμα είναι η αφετηρία για να κατακτήσουμε την καγκελαρία» δήλωσε ο 61χρονος Σουλτς μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος.
Ο ίδιος αναμένεται να παρουσιάσει το σχέδιο του για την επίτευξη αυτού του στόχου στις εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου. Κεντρικό σημείο του προγράμματός του είναι η αναθεώρηση των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας που πραγματοποιήθηκαν από τον σοσιαλδημοκράτη πρώην καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ από το 2003 έως το 2005.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές αποτελούσαν μέχρι τώρα ένα τοτέμ του SPD και συνδύαζαν μείωση των επιδομάτων και αύξηση της πίεσης επί των ανέργων να ξαναβρούν δουλειά. Μπορεί να επέτρεψαν στη Γερμανία να μειώσει την ανεργία της σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο, όμως δημιούργησαν επίσης μια γενιά «φτωχών εργαζομένων» με επισφαλή απασχόληση.
Η ώρα για αλλαγές στην «Ατζέντα 2010» έχει φτάσει κατά τον Σουλτς, ο οποίος έχει προτείνει επιδόματα ανεργίας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, περισσότερες εγγυημένες συντάξεις και πρακτικά την κατάργηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου προς όφελος των συμβάσεων αόριστου χρόνου. Πρόκειται για μια πορεία προς τα αριστερά, για την οποία ο γερμανικός Τύπος του έχει ήδη δώσει το προσωνύμιο «ο Ρομπέν των Δασών του SPD».
Ενώ ο Σουλτς, χάρη και στην ώθηση από τις δημοσκοπήσεις, δεν κρύβει τη φιλοδοξία του να γίνει καγκελάριος και να κάνει το SPD «την πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας», η Μέρκελ εμφανίζεται ψύχραιμη μπροστά στις βλέψεις του αντιπάλου της, οι οποίες απειλούν την επί 12 έτη παντοδυναμία της: «Ο ανταγωνισμός τονώνει τα πράγματα» είπε την Παρασκευή στην περιφερειακή εφημερίδα Saarbruecker Zeitung.
Πάντως, μέλος του περιβάλλοντός της εξομολογήθηκε πάντως σε ιδιωτική συζήτηση: «η κατάσταση είναι δύσκολη». Είναι άραγε όσο δύσκολη υπονοεί η διαρροή ή πρόκειται για ψυχολογικό παιχνίδι κατά του εφησυχασμού; Το μέλλον θα δείξει.
Για την ώρα και με βάση τη δημοσκόπηση της Emnid για την κυριακάτικη Bild, το CDU προηγείται κατά μία μονάδα από το SPD, συγκεντρώνοντας 33% έναντι 32% του αντιπάλου του. Στο 9% είναι η ακροδεξιά λαϊκίστική Εναλλακτική για τη Γερμανία, στο 8% η Αριστερά (Die Linke) και οι Πράσινοι, ενώ 5% οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες.
Με αυτά τα δεδομένα, ένας πιθανός μετεκλογικός συνασπισμός SPD-Linke-Πρασίνων θα είχε αθροιστικά το 48% των ψήφων και αρκετές έδρες για να εξασφαλίσει την έγκριση της Μπούντεσταγκ.
Συγχαρητήριο μήνυμα έστειλε η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά στον Μάρτιν Σουλτς με σχόλιό της στο Twitter, κάνοντας λόγο για ένα «Schulzeffect» που χρειάζεται η Ευρώπη.