Στελέχη της κυβέρνησης εκφράζουν την αισιοδοξία τους ότι η δεύτερη αξιολόγηση –που σύμφωνα με δηλώσεις του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα θα έκλεινε στις 5 Δεκεμβρίου, αλλά αυτή η ημερομηνία παρήλθε– θα ολοκληρωθεί «πολύ σύντομα» και χωρίς επιπρόσθετα μέτρα. Αλλά ακόμη κι αν οι δανειστές πιέσουν για επιπλέον μέτρα, η κυβέρνηση έχει πάντα το «χαρτί» του… δημοψηφίσματος. Οπως είπε μιλώντας στη Real News την Κυριακή ο υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης, αν οι δανειστές προκαλέσουν το «απόλυτο αδιέξοδο» -το οποίο ο ίδιος δεν προβλέπει- «ούτε παραλογισμούς θα υπογράψουμε, ούτε θα επιτρέψουμε να πέσουν στο κενό οι θυσίες του λαού μας».
Αναφερόμενος στις δηλώσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για το ενδεχόμενο ενός νέου προγράμματος χωρίς το ΔΝΤ, ο κ. Φλαμπουράρης τόνισε ότι «δεν είναι επιτρεπτό και -ακόμη περισσότερο- ηθικό να επιδιώκει νέο μνημόνιο (ο κ. Σόιμπλε)». Ο ίδιος επέμεινε ότι «νέα μέτρα πέραν των συμφωνηθέντων, δεν ψηφίζει η ελληνική κυβέρνηση».
Και ερωτηθείς αν αποκλείει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος απάντησε: «Στις ημέρες που ζούμε, δεν αποκλείω τίποτα».
Πράγματι, στις ημέρες που ζει η κυβέρνηση, δηλαδή με λιγότερους συμμάχους στην Ευρώπη, με μειωμένες αντοχές, με περιορισμένα ποσοστά στήριξης σε δημοσκοπήσεις και με «αμφίσημα» μηνύματα από το Βερολίνο σχετικά με το ενδεχόμενο αποχώρησης του ΔΝΤ από το πρόγραμμα, είναι πολύ πιθανό να θελήσει να καταφύγει για μία ακόμη φορά στο κόλπο του δημοψηφίσματος, αν αυξηθούν οι πιέσεις.
Οπως είχε σημειωθεί σε πρόσφατο άρθρο του Protagon, η κυβέρνηση ενδεχομένως θα προτιμούσε τη διεξαγωγή ενός νέου δημοψηφίσματος έναντι της προκήρυξης πρόωρων εκλογών καθώς στην περίπτωση του δημοψηφίσματος το ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται αυτομάτως πολύ ευρύτερο. Ενώ οι δημοσκοπήσεις περιορίζουν το κυβερνών κόμμα στο 20%, ένα νέο δημοψήφισμα με θέμα τη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους θα επαναφέρει την απήχησή του στη δεξαμενή του 62% του «όχι» του 2015.
Επιπλέον η απειλή διεξαγωγής του δημοψηφίσματος μπορεί να φοβίσει πραγματικά τους Ευρωπαίους που δεν επιθυμούν έναν ακόμη παράγοντα αποσταθεροποίησης εντός της Ευρώπης μετά τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία και εν όψει των εκλογών στη Γαλλία, την Ολλανδία και τη Γερμανία.