Τι είχες Πολ, τι είχα πάντα. Κατ’ αρχάς είναι ένα σοκ να βλέπεις έναν πρώην αθλητή στα 49 του σε αυτήν την κατάσταση. Είκοσι και βάλε χρόνια μεγαλύτερο από την ηλικία του. Επειτα είναι τόσο λυπηρό. Ναι, ο Πολ Γκασκόιν είναι ένας αλκοολικός –αλλά ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος στη Βρετανία. Κάποιος, ένας φίλος, ένας παλιός συμπαίκτης θα έπρεπε να προσπαθήσει να τον μαζέψει, τόσα χρήματα περνούν από τα χέρια τους.
Για τα λεφτά του Γκασκόιν, ας μην το συζητήσουμε. Τα πίνει όλα, μέχρι την τελευταία στερλίνα. Η είδηση ότι μεταφέρθηκε ξανά με τραύματα στο κεφάλι στο νοσοκομείο ύστερα από καβγά σε ένα μπαρ είναι πια τόσο απελπιστική και θλιβερή. Σαν να βλέπεις έναν μελλοθάνατο, να τρεκλίζει προς το ικρίωμα και να μην κάνεις τίποτα. Απλά ακούς τα φλας των παπαράτσι που βρίσκουν ένα θέμα για να γεμίσουν τις σελίδες του σκανδαλοθηρικού Τύπου. Που κι αυτός δεν δίνει και μεγάλη σημασία πια. Ο Γκασκόιν, μεθυσμένος, στο νοσοκομείο είναι σαν το δελτίο του καιρού να προβλέπει βροχή.
Αυτή τη φορά ο Γκασγκόιν τσακώθηκε σε ένα μπαρ ξενοδοχείου στο ανατολικό Λονδίνο. Οι πελάτες είπαν ότι έκανε ρατσιστικά σχόλια σε πελάτες, πετώντας τους νομίσματα ενώ βρισκόταν σε κατάσταση μέθης. Ενας μάρτυρας έκανε λόγο για «θλιβερή κατάσταση» με τον Γκασκόιν, «να φτύνει, να πετάει χρήματα, να κάνει ρατσιστικά σχόλια και να χουφτώνει γυναίκες».
Ο Τέρι Μπέικερ, εκπρόσωπος του Γκασκόιν, δήλωσε στην Daily Mirror πως ο πρώην ποδοσφαιριστής μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με τραύμα στο κεφάλι. Συμπλήρωσε ωστόσο ότι ο πελάτης του δεν έχει συλληφθεί και ότι θα επιστρέψει στο σπίτι του, όταν αναρρώσει. Εκπρόσωπος της Σκότλαντ Γιαρντ είπε ότι ο Γκασκόιν νοσηλεύεται στο νοσοκομείο και παραμένει σε σταθερή κατάσταση. Πρόσθεσε ότι δεν έχουν υπάρξει συλλήψεις και ότι έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη.
Ο Γκασκόιν είχε τιμωρηθεί με πρόστιμο 1.000 στερλίνες το Σεπτέμβριο, από δικαστήριο, μετά από ρατσιστικά σχόλια προς τον σωματοφύλακα που είχε προσλάβει για να τον προστατεύει. Αλλά αυτό μπροστά στα άλλα αδικήματα που έχει διαπράξει είναι πταίσμα. Πλάκωνε τη γυναίκα του στο ξύλο, εθισμός στην κοκαΐνη, στα ισχυρά αναλγητικά και βεβαίως στο αλκοόλ· τελευταία φορά τον είδαν να επιστρέφει σπίτι με ένα μπουκάλι τζιν φορώντας μόνο του μπουρνούζι του.
Αλλά το μεγαλύτερο έγκλημα του Γκασκόιν ήταν με θύμα τον ίδιο τον Γκασκόιν. Υπήρξε ένα απίστευτο ποδοσφαιρικό ταλέντο, ένας μεσογειακού τύπου μπαλαδόρος, δυνατός και για τα βρετανικά γήπεδα. Ενα γκολ του στο Euro 1996 χαρακτηρίστηκε το καλύτερο του τουρνουά. Η εμφάνισή του στο Μουντιάλ του 1990 οδήγησε την Αγγλία ως τα ημιτελικά, την καλύτερη θέση που έχουν πάρει ποτέ τα Λιοντάρια από τον θρίαμβο του 1966. Σε εκείνο τον ημιτελικό δέχτηκε μια κίτρινη κάρτα που σήμαινε ότι θα έχανε τον τελικό. Ξέσπασε σε κλάματα. Τελικά η Αγγλία έχασε από την τότε Δ. Γερμανία στα πέναλτι. Τα δάκρυα του Γκασκόιν ήταν ένα σχήμα πρωθύστερο. Οχι μόνο για τον αποκλεισμό. Αλλά για τον άδοξο χαμό ενός ταλέντου που απλά το άφησαν να χαθεί.
Τον Μάιο ο Γκασκόιν θα κλείσει τα 50 του χρόνια. Αν τα καταφέρει.