Ένα μικρό περιφερειακό φεστιβάλ που αδυνατεί απλώς να δεχθεί γεωγραφικά ή άλλα όρια και τρέφεται από τις συνεργασίες, την επικοινωνία και τη συνύπαρξη είναι το Αnimasyros. Εμφανίστηκε το 2008, έβαλε στην ίδια του την ταυτότητα το όνομα του τόπου που αποτελεί την αφετηρία του -τη Σύρο- και οκτώ χρόνια μετά έχει εξελιχθεί σε κάτι σαφώς μεγαλύτερο που συνοδεύει πλέον το animasyros με το #tour16_17. Τώρα, στις 27 και 28 Δεκεμβρίου αυτό το φεστιβάλ-καραβάνι σταματά στην κεντρική σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση με προβολές δεκάδων ταινιών και με την υλοποίηση εκπαιδευτικών σεμιναρίων για τρεις μέρες (όλα με ελεύθερη είσοδο. Χρειάζεται προκράτηση θέσεων).
«Η σχέση μας με τη Στέγη διαρκεί τρία χρόνια και είναι συνεχώς διευρυνόμενη. Eχουμε αναπτύξει κοινούς κώδικες, κυρίως όσον αφορά στα ειδικά κοινωνικά κοινά και στις ευάλωτες ομάδες», εξηγεί στο Protagon o πρόεδρος του animasyros Βασίλης Καραμητσάνης. «Ξεκινήσαμε με μια μικρή συνεργασία και πλέον η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση είναι προγραμματικός υποστηρικτής μας».
Η επόμενη λογική κίνηση ήταν λοιπόν αυτή η σχεδόν τριήμερη κατάληψη στο κτίριο της Συγγρού. Μπαλονένιες γάτες, μαγικές μπάλες, ένας μινώταυρος που βαριέται κι άλλα συναρπαστικά πλάσματα θα οδηγήσουν τα παιδιά στο μαγικό κόσμο του animation, ενώ οι ενήλικες θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν εξαιρετικά δείγματα δουλειάς δημιουργών της τέχνης της εμψύχωσης από την Αμερική και την Ευρώπη.
Όπως εξηγεί ο κ. Καραμητσάνης, οι προβολές θα αρχίσουν με πιο ήπια θέματα και θα προχωρήσουν σε θέματα λιγότερο γιορτινά, σε θέματα με σκληρό κοινωνικό προβληματισμό «άλλωστε αυτά είναι που έκαναν γνωστό το animasyros, τα θέματα που ξέφυγαν από τη λογική του Μίκι Μάους». Ουσιαστικά οι προβολές είναι χωρισμένες σε ζώνες: για παιδιά έξι ετών, για παιδιά άνω των δέκα ετών, για όλη την οικογένεια, για ενήλικες.
Ταυτόχρονα θα πραγματοποιηθούν τα τριήμερα εργαστήρια με τίτλο «Η πρώτη μου σκέψη για το 2017 γίνεται animation!» όπου θα αναλυθούν οι τρεις βασικές τεχνικές: το stop motion, όπου ήρωες της ταινίας θα είναι τα ίδια τα παιδιά, θα ακολουθήσει η τεχνική του rotoscoping και θα ολοκληρωθεί η διαδικασία με το στήσιμο του σκηνικού με ντεκουπαρισμένα υλικά (cut-outs) που θα τεθούν σε κίνηση, για να δημιουργηθεί η ταινία.
Μαζί με τη Στέγη εξάλλου το animasyros το Σαββατοκύριακο 17 και 18 Δεκεμβρίου βρέθηκε μέσα στο Ασυλο Ανιάτων στην Κυψέλη. «Μπορεί να είμαστε ένα μικρό περιφερειακό φεστιβάλ με βάση την Ερμούπολη όμως έχουμε βρεθεί στους πιο ετερόκλητους κοινωνικούς χώρους, σε άσυλα, σε ΚΑΠΗ, σε κέντρα αναπηρίας, στο κατάστημα κράτησης νέων Αυλώνα. Επίσης βρεθήκαμε σε Μύκονο, Τήνο, Αθήνα, Λάρισα Θεσσαλονίκη, φέτος θα πάμε σε Τήνο, Αρτα, Θεσσαλονίκη, Πάφο και αλλού. Διατηρούμε τη μικρή κλίμακα του νησιού, αλλά ταυτόχρονα έχουμε αποκτήσει πανελλήνια εμβέλεια και μας ενδιαφέρει και η διεθνής εμβέλεια για την προβολή της Ελλάδας» σημειώνει ο κ. Καραμητσάνης.
Το animasyros έχει για βασικό οδηγό τα τέσσερα «ο». Το όνομα, που είναι απλό αλλά και ευφυές επικοινωνιακά αφού φέρει τον ίδιο τον τόπο στην ταυτότητά του όπου και αν βρεθεί «ακόμα και στη Θεσσαλονίκη διαφημίζεται η Σύρος». Το όραμα, «δεν σχεδιάζουμε για το σήμερα αλλά για το μεθαύριο. Όταν κάναμε το πρώτο μας εκπαιδευτικό πρόγραμμα συμμετείχαν παιδιά που πήγαιναν στην έκτη δημοτικού. Φέτος έχουν μπει στο Πανεπιστήμιο και παρακολούθησαν κάποια από αυτά τα προγράμματα μας για φοιτητές». Το τρίτο «ο» αφορά στην ομάδα. Είναι ένας κατεξοχήν εθελοντικός οργανισμός και πλέον έχει καθιερωθεί και η ιδιότητα του… ανιμάνιαξ. To τελευταίο «ο» αφορά στον ορθολογισμό. «Δεν σχεδιάζουμε για τη Γαλλία ή για την Ιταλία, αλλά για την Ελλάδα καταμεσής της κρίσης. Σχεδιάζουμε για τις ανάγκες του τόπου μας».
Παρατηρώ ότι αυτά τα τέσσερα «ο» έχουν στον πυρήνα τους μια πολιτική καθαρότητα, θα μπορούσαν να είναι η βάση μιας πολιτικής πλατφόρμας ή κίνησης. «Το animasyros είναι γέννημα της Πλατφόρμας Εταιρεία Αστικού Πολιτισμού, που δημιουργήθηκε πολύ πριν την κρίση, το 2002. Θα έλεγα ότι αυτό που κάνουμε στο animasyros είναι μια πατριωτική κίνηση, δοκιμάζουμε αντοχές, σχέσεις. Ενσωματώνει τη φιλοδοξία μας για την κοινωνία –αν αυτό θεωρείται πολιτικό, τότε ναι…» παρατηρεί ο κ. Καραμητσάνης.
Η συγκυρία της κρίσης είναι ευνοϊκή κατά κάποιον τρόπο για το ελληνικό animation. Η θεματολογία, η συνθήκη βοηθούν, αφού οι ανεπτυγμένες κοινωνίες της Δύσης αναζητούν αντίστοιχα θέματα στις ταινίες κινουμένων σχεδίων, ενώ οι αναπτυσσόμενες προτιμούν περισσότερο κλασικά θέματα.
Στα επόμενα βήματα του animasyros είναι η συνεργασία με κοινωνικούς φορείς, όπως για παράδειγμα θα μπορούσε να είναι με τη ΓΣΕΕ για την οργάνωση εργαστηρίων animation με θεματική για την εργασία. Παράλληλα βρίσκεται σε εξέλιξη ως και τα τέλη Απριλίου η πλατφόρμα Αct4Greece της Εθνικής Τράπεζας για την συγκέντρωση πόρων για την στήριξη του animasyros.
H επικοινωνιακή επέλαση πάντα σε συνεργασία με στρατηγικούς εταίρους σε όλους τους τομείς δεν σταματά εδώ. Από τον Ιανουάριο θα αρχίσουν να προβάλλονται στην ΕΡΤ 13 ημίωρα επεισόδια με τίτλο «Ανιμερτ» με διαφορετικές θεματικές. Το πρώτο, ονομάζεται «Γλάρος» και αναφέρεται στην ιστορία του ελληνικού animation από το περίφημο διαφημιστικό με τον γλάρο και σύνθημα «όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές» που είχε δημιουργήσει ο Γιώργος Γεωργιάδης. Άλλο επεισόδιο έχει γυριστεί στη Μεγίστη και αφορά στον ελληνοτουρκικό διάλογο, υπάρχει επεισόδιο αποκλειστικά γυρισμένο στη Σύρο για το ίδιο το φεστιβάλ, ένα ειδικό επεισόδιο με καμβά το Athens Pride όπου αποτυπώνεται ο προβληματισμός για την ταυτότητα φύλου και τις σεξουαλικές προτιμήσεις, άλλο επεισόδιο για τη σχέση κινουμένων σχεδίων και νέας εκθεσιακής, μαθησιακής, ατυπικής εκπαιδευτικής λογικής που παρατηρούμε στα νέα μουσεία κ.ο.κ.
Στις καλές ειδήσεις για το ελληνικό animation είναι επίσης ότι το 2017 για πρώτη φορά η Ακαδημία Κινηματογράφου καθιερώνει ένα ειδικό βραβείο για ταινίες κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους. Το animation αγαπιέται, εξαπλώνεται, αποκτά ελληνική δομημένη ταυτότητα, λόγο και περιεχόμενο και γίνεται όχημα για κοινωνικό προβληματισμό, για την προβολή της χώρας και βέβαια για την εκτίναξη της δημιουργικότητας. Το διήμερο στη Στέγη θα είναι ένα πάρτι για να γιορταστεί αυτός ο νέος κόσμος που ανακαλύπτουμε και ταυτόχρονα οικοδομούμε.
Πρόγραμμα προβολών για το διήμερο
18:00-18:40 | Προβολή για παιδιά 6 ετών
Le petit cordonnier (O μικρός υποδηματοποιός) | Galaad Alais, Terry Bonvard, Charley Carlier, Romain Cislo, Pierre-Yves Lefebvre, Philippe Lim, Benjamin Mariotte, Karen Nawfal
Γαλλία, 2015, 5΄32΄΄
Fox Tale (H ιστορία μιας αλεπούς) | Doosun Shin
Νότια Κορέα, 2015, 2΄18΄΄
Étoile Polaire (Πολικός αστέρας) | Ιλάειρα Μισιρλιάδη
Γαλλία, 2015-16, 4΄20΄΄
Dot (Κουκκίδα) | Marc de Wolf
Ολλανδία, 2015-16, 1΄48΄΄
Little Flower (To μικρό λουλούδι) | Brigette Heffernan
Ιρλανδία, 2016, 2΄50΄΄
Painted Flower (Ζωγραφισμένο λουλούδι) | Phung Dinh Dung
Βιετνάμ, 2016, 3΄05΄΄
UKA | Valle Comba Canales
Ισπανία, 2016, 3΄
Miel Bleu (Το μπλε μέλι) | Constance Joliff, Daphne Durocher, Fanny Lhotellier
Γαλλία, 2015, 4΄45΄΄
Fulfilament | Rhiannon Evans
Μεγάλη Βρετανία, 2015, 7΄33΄΄
19:00-19:50 | Προβολή για παιδιά άνω των 10 ετών
Neïla | Audrey Bellot, Laurene Desoutter, Amandine Fernandes, Ludivine Lahaeye, Lucas Langou, David Tabar, Guillaume Vezzoli, Eline Zhang
Γαλλία, 2015, 9΄07΄΄
Lights Out (Τα φώτα σβήνουν) | Lillian Goldschmidt
ΗΠΑ, 2016, 6΄37΄΄
Charlie et ses grandes dents (O Τσάρλυ με τα μεγάλα δόντια) | Esther Lalanne
Γαλλία, 2016, 6΄13΄΄
Big Fat Balloon Cat (Mια μεγάλη μπαλονένια γάτα) | Nathalie Josephine
Ολλανδία, 2015, 2΄41΄΄
Minotaur (Μινώταυρος) | Karlis Vitols
Λετονία, 2016, 8΄30΄΄
Trial & Error | Antje Heyn
Γερμανία, 2016, 5΄27΄΄
20:10-21:00 | Προβολή για όλη την οικογένεια
Alike (Ομοίως) | Daniel Martínez Lara, Rafa Cano Méndez
Ισπανία, 2015, 15΄
Étoile Polaire (Πολικός αστέρας) | Ιλάειρα Μισιρλιάδη
Γαλλία, 2015-16, 4΄20΄΄
Le dernier jour d’un condamné (H τελευταία ημέρα ενός καταδικασμένου) | Perrine Bayssat, Sarah Dhorne, Etienne Molinier, Emilie Phuong, Isabelle Piolat
Γαλλία, 2015, 2΄15΄΄
Rapsodie en rose (Ροζ ραψωδία) | Bram Mondy
Βέλγιο, 2015, 14΄07΄΄
Wonder Ball (H μαγική μπάλα) | Dana Sink
ΗΠΑ, 2016, 5΄30΄΄
Grouillons nous (Bιάσου) | Margot Reumont
Βέλγιο, 2015, 4΄50΄΄
Lila | Carlos Lascano
Αργεντινή/Ισπανία, 2014, 9΄
Little Thing (Τo πραγματάκι) | Or Kantor
Ισραήλ, 2016, 4΄56΄΄
Miel Bleu (Το μπλε μέλι) | Constance Joliff, Daphne Durocher, Fanny Lhotellier
Γαλλία, 2015, 4΄45’’
22:45-00:00 | Προβολή για ενήλικες
À la derive (Απομακρυνόμενος) | Cyprien Clément-Delmas
Ισπανία/Γαλλία/Γερμανία, 2016, 14΄30΄΄
Branches of Life (Τα κλαδιά της ζωής) | Κατερίνα Αθανασοπούλου
Μεγάλη Βρετανία/Ελλάδα, 2016, 4΄14΄΄
Piano (Πιάνο) | Kaspar Jancis
Εσθονία, 2015, 10΄11΄΄
Love (Αγάπη) | Réka Bucsi
Γαλλία/Ουγγαρία, 2016, 14΄
Mrs Metro (H κυρία του μετρό) | Άγγελος Παπαντωνίου
Ελλάδα/Αυστραλία, 2015, 4΄23΄΄
Once Upon a Line (Mια φορά και μια γραμμή) | Alicja Jasina
ΗΠΑ, 2016, 7΄06΄΄
Une tête disparaît (Ένα κεφάλι χάνεται) | Franck Dion
Γαλλία, 2016, 10΄
In Other Words (Με άλλα λόγια) | Τal Kantor
Ισραήλ, 2015, 6΄
Ceci n’est pas une animation (Αυτό δεν είναι ένα animation) | Federico Kempke
Καναδάς, 2016, 5΄14΄΄
Depart at 22 (Aναχώρηση στα 22) | Wiep Teeuwisse
Ολλανδία, 2015, 4΄
Home (Σπίτι) | Class of Analog Animation 2015/16, University of Applied Sciences, Upper Austria, Campus Hagenberg
Αυστρία, 2016, 4΄
Stretching the Boundaries (Eπεκτείνοντας τα όρια) | Κλεοπάτρα Κοραή
Ελλάδα/Σιγκαπούρη, 2015, 1΄01΄΄
The Evening Her Mind Jumped Out of Her Head (Εκείνο το απόγευμα που το μυαλό της έφυγε από το κεφάλι της) | Shaun Clark, Kim Noce
Μεγάλη Βρετανία, 2015, 7΄30΄΄
Save As (Αποθήκευση ως) | Arthur Bourdot, Maxime Dupuy, Luc Giraud, Mathieu Paggi
Γαλλία, 2015, 5΄36΄΄