Για δεύτερη φορά σε διάστημα λίγων εβδομάδων, το ΠΑΣΟΚ συντάχθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ –σε αυτήν την περίπτωση προκειμένου να υπερψηφίσει τη «13η σύνταξη» και τη διατήρηση του χαμηλού ΦΠΑ σε κάποια νησιά… Φοβήθηκε προφανώς η Φώφη Γεννηματά ότι η τάξη των συνταξιούχων, μία δεξαμενή λίγων, αλλά πολύτιμων ψήφων, δεν θα της συγχωρούσε ποτέ ένα παραστράτημα.
Ετσι στην Βουλή διαμορφώθηκε μία αξιοσημείωτη εικόνα συσχετισμών. Από τη μία πλευρά: ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝ.ΕΛ., ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή… Από την άλλη: ΝΔ, Ποτάμι και… Ενωση Κεντρώων.
Είναι αυτά τα στρατόπεδα από τα οποία θα οργανωθούν οι επικείμενες εκλογικές μάχες; Αν ναι, σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατική Συμπαράταξη, μία σειρά από ερωτήματα ζητούν απάντηση.
Το ΠΑΣΟΚ έχει οριστικά εγκαταλείψει την ιδέα συμμετοχής σε μία κυβέρνηση με την ΝΔ, εφόσον κάτι τέτοιο χρειαστεί;
Φαίνεται πως με την Φώφη Γεννηματά στην ηγεσία, κάτι τέτοιο αποκλείεται. Και φαίνεται επίσης, ότι αυτό είναι κάτι που ενδιαφέρει πάρα, μα πάρα πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατά κάποιους εκπονεί τον εκλογικό του σχεδιασμό με γνώμονα την εξασφάλιση ενός δικού του ποσοστού της τάξεως του 20% και μία βεβαιότητα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα στηρίξει Μητσοτάκη – άρα μία κυβέρνηση ΝΔ είτε θα είναι ανίσχυρη, είτε ανέφικτη.
Τι κάνει ο Βενιζέλος υπό αυτές τις συνθήκες; Είναι περισσότερο από αισθητό ότι οι στρατηγικές επιλογές της κομματικής ηγεσίας και των συμβούλων της, τον βρίσκουν διαμετρικά αντίθετο, ειδικώς σε ό,τι αφορά τις γέφυρες προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το υπαρκτό αυτό σενάριο και κυρίως η διάθεση του σημερινού ΠΑΣΟΚ να περιχαρακωθεί στον χώρο της «ψιλο-αριστεράς», είναι ο καταλύτης που μορφοποιεί πλέον την ρήξη του Βαγγέλη Βενιζέλου με την ηγεσία της Φώφης.
Στην κοινοβουλευτική διαδικασία για τα επιδόματα του Τσίπρα την Πέμπτη το απόγευμα στην Βουλή, ο κ. Βενιζέλος διαφοροποιήθηκε ανοιχτά, λέγοντας:
«Στην ονομαστική ψηφοφορία θα ακολουθήσω την απόφαση της πλειοψηφίας της ΚΟ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, προς την οποία διατύπωσα την άποψή μου, για να διαφυλάξω την ενότητα της παράταξης και να εξαντλήσω την δυνατότητα ενοποίησης του ευρύτερου προοδευτικού μεσαίου χώρου.
» Βρισκόμαστε όμως μπροστά σε μια προκλητική, πρωτοφανή προσπάθεια αλλοίωσης των κοινοβουλευτικών διαδικασιών. Το ζητούμενο της κυβέρνησης δεν είναι η υπερψήφιση της εφάπαξ παροχής σε κάποιους συνταξιούχους, γιατί αυτή την παροχή την είχαν, ούτως ή άλλως, δεχθεί με τη δική τους αιτιολογία, όλα τα κόμματα.
» Το ζητούμενο είναι η δημιουργία της ψευδούς εντύπωσης, ότι υπάρχει δήθεν ένα ευρύτερο μέτωπο στήριξης των επιλογών και των χειρισμών της κυβέρνησης. Αυτό δεν ισχύει. Δεν υπάρχουν συνεργοί και συνένοχοι στην αντιπολίτευση, ιδίως στην Δημοκρατική Συμπαράταξη και βέβαια πρωτίστως αυτό αφορά τον ομιλούντα».
Πρωτίστως ο «ομιλών», λοιπόν διεμήνυσε το απόγευμα της Πέμπτης κάτι σαν «είναι η τελευταία φορά που παίζω αυτό το παιχνίδι».
Το να κάνει ο Βενιζέλος τη χάρη στην Φώφη και να αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ μάλλον θα πρέπει να αποκλειστεί. Το να του κάνει την χάρη η Φώφη και να τον διαγράψει, είναι επίσης απίθανο.
Οπότε;
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος περιγράφει ένα σκηνικό που θα μπορούσε να δώσει διεξόδους – τουλάχιστον σε εκείνον: «Η μόνη λύση είναι οι εκλογές, η αλλαγή συσχετισμών, μια νέα κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας των δημοκρατικών, ευρωπαϊκών δυνάμεων με τον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ να καλείται να μετάσχει, και ελπίζουμε να το δεχθεί και να μη ανέβει στα κεραμίδια της αντιμνημονιακής δημαγωγίας».
Ξέρει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μετάσχει. Ομως αυτό είναι που τρομοκρατεί την Φώφη. Οτι μπορεί να χρειαστεί να στηρίξει μία κυβέρνηση Μητσοτάκη… Αν φτάσουμε έως εκεί, βλέπουμε.