H σχέση του Μάρτιν Σκορσέζε με το Βατικανό δεν ήταν ποτέ μια εύκολη σχέση. Εχουν περάσει 30 χρόνια από τότε που ο σπουδαίος αμερικανός κινηματογραφιστής μετέφερε στην οθόνη τον «Τελευταίο Πειρασμό» του Νίκου Καζαντζάκη και προκαλούσε θύελλα διαμαρτυριών όπου υπήρχαν Ρωμαιοκαθολικοί. Ναι, δεν ήταν μόνο οι φανατικοί ελληνορθόδοξοι που έκαιγαν το «Εμπασυ» στο Κολωνάκι για να εμποδίσουν την προβολή της ταινίας· διαμαρτυρίες από τις ΗΠΑ ως τις Φιλιππίνες και από τη Γαλλία ως τη Χιλή και την Αργεντινή είχαν μετατρέψει τον ιταλικής καταγωγής σκηνοθέτη σε ένα είδος persona non grata για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Μέχρι σήμερα.
Είναι τρόπον τινά ιστορική μέρα, η 30η Νοεμβρίου, και ενδεικτική του ανοίγματος που επιχειρεί σε κάθε τομέα ο Πάπας Φραγκίσκος. Ο 74χρονος Σκορσέζε έγινε δεκτός στο Βατικανό και συναντήθηκε με τον Ποντίφικα. Η Αγία Εδρα άνοιξε τις πύλες της για την προβολή της νέας ταινίας του Σκορσέζε, που τιτλοφορείται «Σιωπή» και αποτελεί μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του ομότιτλου διηγήματος της Σουσακού Εντο που κυκλοφόρησε το 1966.
Η ταινία αφορά δύο ιησουίτες ιεραποστόλους από την Πορτογαλία τον 18ο αιώνα (τους υποδύονται ο Αντριου Γκάρφιλντ και ο Άνταμ Ντράιβερ) που φεύγουν για την Ιαπωνία ακολουθώντας τα ίχνη του μέντορά τους, του πατέρα Φερέιρα (Λίαμ Νίσον).
Οπως έγινε γνωστό ο Πάπας Φραγκίσκος δεν παρέστη στην προβολή του φιλμ. Κάποιοι ωστόσο, που ερμηνεύουν τις επιθυμίες και τις προθέσεις του Ποντίφικα, είπαν ότι το θέμα του φιλμ «τον συναρπάζει», καθώς όταν ήταν πολύ νέος φιλοδοξούσε να γίνει ιεραπόστολος στην Ιαπωνία. Η αφαίρεση ενός τμήματος του πνεύμονά του, με αποτέλεσμα η υγεία του να γίνει πιο εύθραυστη, ματαίωσε τότε τα σχέδιά του.
Στη διάρκεια της 15λεπτης συνάντησής του με τον σκηνοθέτη εξάλλου ο Πάπας Φραγκίσκος αναφέρθηκε στους ιησουίτες ιεραποστόλους στην Ιαπωνία.
Το δώρο του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη στον προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ήταν εικόνες που εμφάνιζαν «μυστικούς Χριστιανούς» στην Ιαπωνία και αντίγραφο μιας αρχαίας απεικόνισης της Παρθένου του Ναγκασάκι, καθώς και φωτογραφίες των «μαρτύρων της Ιαπωνίας».
Ο Πάπας Φραγκίσκος έδωσε στον σκηνοθέτη ροζάριο.
Είναι μια προσωπική δικαίωση για τον μέγα Σκορσέζε. Ο ίδιος είχε χαρακτηριστεί βλάσφημος από αμέτρητες θρησκευτικές και παραθρησκευτικές οργανώσεις – άλλωστε τα γυρίσματα είχαν ξεκινήσει μόλις 30 χρόνια από τότε που η Παπική Εκκλησία είχε εγγράψει τον «Τελευταίο Πειρασμό» του Καζαντζάκη στον περιβόητο Index, τον Κατάλογο Απαγορευμένων Βιβλίων, όπου μεταξύ άλλων είχε εγγράψει ως απαγορευμένη και τη Θεωρία του Γαλιλαίου.
Διότι πάνω απ’ όλα ο Σκορσέζε υπήρξε σε όλη του τη ζωή ευσεβής και πιστός ρωμαιοκαθολικός χριστιανός. Για να βρει την εσωτερική δύναμη και να γυρίσει τον «Τελευταίο Πειρασμό» είχε ταξιδέψει ο ίδιος στην Ιερουσαλήμ και είχε επιστρέψει αργότερα στη Νέα Υόρκη, «γεμάτος με το ισχυρό αίσθημα της θεότητος του Χριστού» όπως έχει περιγράψει. Ελεγε ότι του άρεσε το βιβλίο του Καζαντζάκη «διότι πραγματεύεται την πάλη, τον αγώνα, μεταξύ του πνεύματος και της σάρκας».
Στα γυρίσματα, κοντά και δίπλα του η μητέρα του, μια μικρόσωμη, μαυροφορεμένη, φανατική ρωμαιοκαθολική, να του λέει διαρκώς: «Πρόσεχε τον Χριστούλη μας, Μάρτι…». Τώρα, 30 χρόνια μετά, ο Σκορσέζε είχε στο πλευρό του στην επίσκεψή του στο Βατικανό τη σύζυγό του και τις δύο κόρες του.