Ενός κακού, μύρια έπονται. Στην περίπτωση των Αλβανών μάλλον ισχύει το πιο λαϊκό «δώσε θάρρος στον χωριάτη…». Οι Αλβανοί που είχαν σηκώσει ήδη εθνικιστική παντιέρα υπό την πρωθυπουργία του Έντι Ράμα, αποθρασύνθηκαν πλήρως μετά την επίσκεψη Κοτζιά στα Τίρανα τον περασμένο Ιούνιο.
Ο αλβανός πρωθυπουργός, ο οποίος είχε σταυλιστεί από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου ως ο σοσιαλιστής σταρ της γειτονικής χώρας, τελικά επιβεβαίωσε τις προβλέψεις ότι με την επικράτησή του έναντι του Σαλί Μπερίσα θα άλλαζε τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Δυστυχώς, προς το χειρότερο. Ο Ράμα ήταν ο άνθρωπος που ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης είχε σηκώσει παντιέρα εναντίον της διμερούς Συμφωνίας Οριοθέτησης Θαλασσίων Ζωνών του 2009. Τελικά πέτυχε την παραπομπή της και την ακόλουθη ακύρωσή της από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, βάζοντας τις ελληνοαλβανικές σχέσεις στην βαθιά κατάψυξη.
Όμως, είναι η αδυναμία του στις γκραβούρες που έχει βάλει σε τροχιά περιπετειών τις σχέσεις με την Αθήνα. Ο Ράμα, ενεργότατος στα social media, απάντησε στην ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών για την υφαρπαγή των ελληνικών περιουσιών στη Χειμάρρα αναρτώντας στο Facebook μια γκραβούρα που απεικονίζει την Αθήνα του 1670. Επέλεξε να τη συνοδεύσει με το σχόλιο ότι η Ακρόπολη στέκεται ακόμα όρθια χάρη σε έναν Αλβανό, τον Γκιέργκι Ντουσμάνι, ο οποίος ζήτησε από τους βενετσιάνους να μην βομβαρδίσουν την Αθήνα. Προηγουμένως, το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών είχε απορρίψει πλήρως την ανακοίνωση του ελληνικού υπ. Εξωτερικών που ζητούσε τη λήψη μέτρων για την προστασία των μειονοτικών της Χειμάρρας. Υποτίθεται ότι αποτελεί και υποχρέωσή της στο δρόμο για την ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Φρόντισε να το υπενθυμίσει το ελληνικό ΥΠΕΞ, αλλά τα Τίρανα μόνο προσβολές μας επιφυλλάσσουν.
Η Αθήνα είπε ακόμη ότι η αλβανική ηγεσία δεν πρέπει να συγχέει την εσφαλμένη αντίληψη που έχει για την ιστορία με τις δεσμεύσεις της που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Ο Ράμα μόνο με την ιστορία ασχολείται. Την ιστορία, όπως την βλέπει ο ίδιος και όπως την «πουλάει» στην αλβανική κοινή γνώμη που φαίνεται ότι την «αγοράζει». Απόδειξη η επιλογή του να υποδεχθεί τον περασμένο Ιούνιο τον Νίκο Κοτζιά κάτω από μια τεράστια γκραβούρα της Μεγάλης Αλβανίας. Νωρίτερα, οι Αλβανοί είχαν υποδεχθεί τον έλληνα υπουργό Εξωτερικών έξω από το υπουργείο Εξωτερικών τους με «αυθόρμητες» εκδηλώσεις Τσάμηδων. Το βάζουν μάλιστα στο «καλάθι» των διμερών εκκρεμοτήτων που καταθέτουν οι δύο πλευρές στο πλαίσιο μιας λύσης-πακέτο για όλα τα διμερή που έχει προτείνει η ελληνική πλευρά.
Στόχος της Αθήνας ήταν να απεμπλακεί η συμφωνία για την Οριοθέτηση Θαλασσίων Ζωνών του 2009, καθώς οι Αλβανοί έχουν απειλήσει και με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τη Συμφωνία. Αλλά τώρα η Ελλάδα έχει βρεθεί απέναντι σε μια αλβανική κυβέρνηση που ρίχνει νερό στο μύλο του εθνικισμού και τα θέματα που η ίδια θεωρεί ανοικτά στο καλάθι που η ελληνική πλευρά της προσέφερε.
Δεν περίμενε κανένας τίποτα λιγότερο από έναν πρωθυπουργό που στις δηλώσεις του ενώπιον του Κοτζιά είχε μιλήσει για Αλβανούς που είναι χωρισμένοι σε πολλά εδάφη σε πολλές χώρες του κόσμου και για πατριωτισμό που «λαμβάνει ενέργεια από την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου». Λίγες μέρες αργότερα το πανό που «αυθορμήτως» έκανε την εμφάνισή του στις κερκίδες του Παρισιού στον αγώνα της Εθνικής Αλβανίας με την Ελβετία έγραφε ότι η Ελλάδα είναι ένοχη για τη… γενοκτονία της Τσαμουριάς προκαλώντας διαβήματα της Αθήνας προς πάσα κατεύθυνση. Ο Ράμα δεν δίστασε να κάνει το προσβλητικό σχόλιο για την Ακρόπολη, όπως δεν διστάζει να δείχνει ότι δεν σέβεται και δεν υπολογίζει τον άλλοτε ισχυρό «παίκτη» των Βαλκανίων, αφού στηρίζεται σε πιο γερές «πλάτες». Αλλοι καιροί, άλλα ήθη…