Πώς είναι να είσαι πρόεδρος ενός κράτους και να σε γιουχάρει ένα στάδιο όταν κηρύσσεις την έναρξη της τρίτης σημαντικότερης διοργάνωσης που έχει αναλάβει η χώρα σου; Ο Μισέλ Τέμερ, ο νέος πρόεδρος της Βραζιλίας, πρέπει να το είχε υποψιαστεί ότι δεν είναι και πολύ δημοφιλής και με την Τελετή Εναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων τον περασμένο Αύγουστο, όταν κάποιες λίγες αποδοκιμασίες είχαν ακουστεί όταν εκφώνησε τον λόγο του, αλλά αυτό που συνέβη τη νύχτα της Τετάρτης (ξημερώματα Πέμπτης ώρα Ελλάδος) στην Τελετή Εναρξης των 15ων Παραολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο ντε Τζανέιρο δεν είχε προηγούμενο: χιλιάδες άνθρωποι φώναζαν «έξω ο Τέμερ» – οι Βραζιλιάνοι πρέπει να έχουν μετανιώσει για αυτούς τους Αγώνες…
Η διοργάνωση των Θερινών Ολυμπιακών τον Αύγουστο και των Παραολυμπιακών Αγώνων τώρα στο Ρίο έτυχε στη χειρότερη στιγμή για τη Βραζιλία, που όταν τους αναλάμβανε ήταν μια αναδυόμενη οικονομική υπερδύναμη και τώρα είναι μια χώρα βυθισμένη στην ύφεση και στον εθνικό διχασμό. Η πρόσφατη και επεισοδιακή αποπομπή από την προεδρία της κεντροαριστερής Ντίλμα Ρούσεφ και η ανέλιξη στο ύπατο αξίωμα του κεντροδεξιού Μισέλ Τέμερ έχει πυροδοτήσει ένα κύμα αντικυβερνητικών διαδηλώσεων και έχει βγάλει στην επιφάνεια τις προαιώνιες ιδεολογικές διαφορές των Βραζιλιάνων.
Δεν ήταν βλέπετε, μόνο οι χιλιάδες στις εξέδρες του Μαρακανά που χάλασαν την όποια γιορτή των Παραολυμπιακών. Ο Τεμέρ, που ορκίστηκε πρόεδρος στις 31 Αυγούστου, είδε και χιλιάδες διαδηλωτές να τον αποδοκιμάζουν στην παρέλαση για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας στην πρωτεύουσα Μπραζίλια. Πέρα δε από τη Μπραζίλια και το Ρίο ντε Ζανέιρο, διαδηλώσεις έγιναν σε περισσότερες από δέκα πολιτειακές πρωτεύουσες, με τους πολίτες να φωνάζουν συνθήματα όπως «έξω ο Τέμερ», «σφετεριστή» ή «εκλογές τώρα!».
Βέβαια, αποδοκιμασίες είχε ακούσει και η Ρούσεφ στην αντίστοιχη παρέλαση για την ανεξαρτησία της Βραζιλίας πέρυσι, ενδεικτικό της κατάστασης ενός «εμφυλίου των δρόμων» που βιώνει η χώρα της Λατινικής Αμερικής. Αλλά μέχρι και πέρυσι αυτό έμοιαζε με μια εσωτερική υπόθεση. Τώρα οι αποδοκιμασίες στην Τελετή Εναρξης των Παραολυμπιακών – την τρίτη μεγάλη αθλητική διοργάνωση που φιλοξενεί η Βραζιλία μετά το Μουντιάλ το 2014 και τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες πριν από έναν μήνα – μεταδόθηκαν σε όλον τον κόσμο.
Δεν ήταν μια καλή αθλητική φιέστα, ούτως ή άλλως. Εβρεχε καταρρακτωδώς. Μια λαμπαδηδρόμος έπεσε. Ο κόσμος στις εξέδρες αν δεν αποδοκίμαζε τον Τέμερ, παρακολουθούσε τουλάχιστον αμήχανος. Τουλάχιστον η γενναία προσπάθεια της λαμπαδηδρόμου που κατάφερε και να ξασηκώθηκε ζέστανε τις καρδιές των θεατών που καταχειροκρότησαν την προσπάθεια.
Η Τελετή είχε βέβαια χρώμα. Και ενθουσιασμό από τους παρελαύνοντες αθλητές. Η βραζιλιάνικη σημαία μπήκε στο γήπεδο στα χέρια της Ροσεάν Μίκολις, κόρη του Αλντο Μίκολις, του πρωτεργάτη για τη διάδοση του Παροαλυμπιακού Κινήματος στην Βραζιλία. Με τον μαέστρο Ζοάο Κάρλος Μάρτινς στο πιάνο για τον εθνικό ύμνο αλλά και τα πυροτεχνήματα να κάνουν τη νύχτα μέρα, παρέλασαν οι αποστολές.
Κάθε ένας από τους εθελοντές που συνόδευαν τις χώρες κατά την είσοδό τους στο Μαρακανά, κρατούσε ένα κομμάτι από ένα τεράστιο παζλ, το οποίο όταν ολοκληρώθηκε παρουσίαζε μια καρδιά να χτυπάει, σχεδιασμένη από τον Βικ Μουνίζ και με σύνθημα ότι η «η καρδιά δεν έχει όρια – όλοι μας έχουμε καρδιά».
To μήνυμα ήταν αυτό της συμμετοχής, όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά στην κοινωνική ζωή, παντού. Μια εντυπωσιακή βραζιλιάνα καλλονή, με προσθετικά μέλη στα πόδια έδωσε ένα συγκλονιστικό σόου με ένα ρομπότ.
Δεν ήταν η ελληνική αποστολή η πρώτη ομάδα που μπήκε στο «Μαρακανά». Αλλά και πάλι ο πρώτος είχε κάτι το ελληνικό. Την παρέλαση άνοιξε η ομάδα των προσφύγων και σημαιοφόρος ήταν ο Αλ Χουσείν, ο σύρος πρόσφυγας που ζει, εργάζεται και προπονείται στην Ελλάδα. Η παρέλαση έγινε με αλφαβητική σειρά, με την Ελλάδα να μπαίνει στο «Μαρακανά» έχοντας σημαιοφόρο τον Παραολυμπιονίκη του μπότσια, Γρηγόρη Πολυχρονίδη.
