Τι να πεις πια για τον Γιουσέιν Μπολτ; Εντάξει, δεν θα βρεις να πεις ότι η μαμά του, η κυρία Μπολτ με τ’ όνομα, δεν θέλει πια να κερδίσει άλλα μετάλλια ο γιόκας της αλλά να παντρευτεί – το είπε ο απίθανος τύπος της δημόσιας τηλεόρασης τα ξημερώματα, σαν ο Τζαμαϊκανός να μην είχε μόλις θριαμβεύσει στα 100 μ. των Ολυμπιακών Αγώνων αλλά σα να έπαιζε σε παλιά ελληνική ταινία που πάντα έπρεπε τελειώνει με ένα γάμο. Αλλά πώς διάολε να αποφύγεις τα κλισέ;
Θρύλος; Ναι είναι θρύλος. Στα 30 του; Ναι στα 30 του, ή ούτε καν, αφού γενέθλια έχει την προσεχή Κυριακή, στο φινάλε τον Αγώνων. Θρύλος ο Μπολτ γιατί κανένας άλλος αθλητής ποτέ άλλοτε δεν έχει καταφέρει να έχει τη διάρκειά του, να κερδίσει την κούρσα της μιας ανάσας (άλλο κλισέ και αυτό), τρεις συνεχόμενες φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δύο σερί το είχε καταφέρει ο μέγας Καρλ Λιούις αλλά κι αυτές οι νίκες δεν ήταν κρυστάλινες, το 1984 απουσίαζαν οι Σοβιετικοί, το 1988 είδε την πλάτη του Μπεν Τζόνσον, που όμως αποδείχτηκε ντοπέ. Αλλά ο Μπολτ αναδείχθηκε για τρίτη φορά χρυσός Ολυμπιονίκης στα 100 μ. απέναντι σε κάθε αντίπαλο που λυσσαλέα προσπάθησε να τον εκθρονίσει.
Ο Τζάστιν Γκάτλιν το πάλεψε όσο μπορούσε, στη ζωή του όσο και στην κούρσα στο Ρίο. Στην καριέρα του, ο χρυσός Ολυμπιονίκης της Αθήνας (προτού εμφανιστεί ο τυφώνας Μπολτ) χρησιμοποίησε μέχρι και ντόπινγκ για να κρατηθεί στην κορυφή – γι’ αυτό και αποδοκιμάστηκε από τους θεατές στο «Ζοάο Χαβελάνζ». Στην κούρσα φάνηκε αρχικά ότι θα ήταν η βραδιά του, ήταν μπροστά στα πρώτα 60-70 μέτρα, αλλα τελικά είδε τον Τζαμαϊκανό να τερματίζει με άνεση πρώτος: 9.81 ο Μπολτ, 9.89 ο Γκάτλιν και πολύ κοντά του ο πολύ καλός Καναδός Αντρέ ντε Γκρας με 9.91.
Είναι απίστευτος ο Μπολτ (να, κι άλλο κλισέ). Είναι απίστευτος γιατί δείχνει να κάνει ό,τι κάνει με χαρακτηριστική άνεση, σαν βόλτα στην παραλία. Οι αντίπαλοί του ξεφυσούν, πασχίζουν, εκείνος μετά τα 70 μ. καλπάζει – άλλωστε το αγώνισμά του είναι τα 200 μ. (ο τελικός τα ξημερώματα της Παρασκευής). Στη γραμμή του τερματισμού ο Μπολτ είχε την άνεση να σηκώσει το κεφάλι για να δει τον πίνακα ενώ οι διώκτες του ήταν σε υπερένταση για μερικά εκατοστά του δευτερολέπτου. Περισσότερο απ’ όλους ο Γκάτλιν που στα 34 του, τρόμαξε από τον μόλις 21χρονο Ντε Γκρας. Αυτός ο μικρός μοιάζει να είναι το μέλλον στα σπριντ.
Το μέλλον… Τι υπάρχει μετά για τον Μπολτ; Η αποχώρηση από τους στίβους, αφού, όπως μας είχε υποσχεθεί, έγραψε Ιστορία στο Ρίο; Μάλλον. Ο Τζαμαϊκανός φαίνεται να νιώθει τον χρόνο που μετράει ανάποδα. Οι επιδόσεις του αυτό δείχνουν.
Το 9.81 στην κούρσα στο «Ζοάο Χαβελάνζ» ήταν ο χειρότερος χρόνος του Μπολτ σε νίκη τα τελευταία χρόνια. Και μαρτυρά μια κόπωση. Καμία σχέση με τα 9.63 που είχε τρέξει στο Λονδίνο πριν από τέσσερα χρόνια θέτοντας ένα ολυμπιακό ρεκόρ. Εναν χρόνο μετά, το 2013 στο Παγκόσμιο στη Μόσχα είχε νικήσει με 9.77 και πέρυσι στο Πεκίνο με 9.79. Διακρίνετε τη σταδιακή επιβράδυνση έτσι;
Ο ίδιος μετά τον θρίαμβό του στο Ρίο, δήλωσε πανευτυχής αλλά προσέθεσε πως «περίμενα να τρέξω γρηγορότερα». Δικαιολογήθηκε δε ότι ήταν λίγος ο χρόνος ανάμεσα στον τελικό και τον ημιτελικό. «Συνήθως είναι δύο ώρες, αλλά αυτή τη φορά είχαμε μόλις μία ώρα και 20 λεπτά. Βέβαια είμαι χαρούμενος που νίκησα και αυτό είναι το κλειδί».
Ναι, ο Γιουσέιν Μπολτ των επτά χρυσών ολυμπιακών μεταλλίων είναι τελικά θνητός. Αλλά προς το παρόν παραμένει απλησίαστος για όσους ονειρεύονται να τον νικήσουν. Θα έβαζε κάποιος στοίχημα εναντίον του για τα 200 μ.;
O Μπαράκ Ομπάμα, που τον είχε συναντήσει το 2015, το είχε διατυπώσει καλύτερα: «Κανένας δεν έχει υπάρξει γρηγορότερος από αυτόν τον τύπο. Ποτέ. Απ’ όλα τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων».