Η Ισλανδία του 2016 δεν θα γίνει η Ελλάδα του 2004. Το πίστεψε. Το προσπάθησε με όλη της την ψυχή. Ανησύχησε τα «θηρία» αυτού του Euro. Κέρδισε τον σεβασμό όσων -στην αρχή- την περιφρόνησαν. Αλλά, μέχρι εκεί. Τα μεσάνυχτα της Κυριακής, το όνειρό της υπέκυψε στη δύναμη της λογικής. Ετσι, το «ελληνικό έπος» -που σήμερα, 4 Ιουλίου, γιορτάζει τη δωδέκατη επέτειό του- θα παραμείνει ανεπανάληπτο. Ποιος ξέρει, για πόσα χρόνια ακόμη…
Το έπαθλο της μικρής Ισλανδίας -η οποία μόλις πριν από 20 χρόνια πρωτογνωρίστηκε με το ποδόσφαιρο- για την υπέροχη πορεία της, ήταν ο θαυμασμός που εισέπραξε αμέσως μετά τον αγώνα. Αν και είχε υποστεί μια βαριά ήττα (5-2), οι σχεδόν 82.000 θεατές στο «Stade de France» -Γάλλοι, στη συντριπτική τους πλειονότητα- έστρεψαν τα κινητά τους τηλέφωνα στην ισλανδική γωνιά της εξέδρας, κι όχι στους θριαμβευτές συμπατριώτες τους. Ηθελαν να απαθανατίσουν αυτή την παράξενη φυλή που χαιρόταν την κάθε στιγμή αυτής της γιορτής. Ακόμα και την αποτυχία.
Οι «Βίκινγκς» καλούσαν τους παίκτες τους για ένα τελευταίο χειροκρότημα. Με το γνωστό τελετουργικό τους. Με μια πολεμική ιαχή -«Χου»- σε κάθε χτύπημα των χεριών, που τη μάθαμε ως «thunder clap» (χειροκρότημα – βροντή, σε ελεύθερη μετάφραση). Οι περίπου 60.000 Γάλλοι κοιτούσαν αποσβολωμένοι και, στο τέλος, σηκώθηκαν για να τους χειροκροτήσουν, σε ένα standing ovation πρωτοφανές για αντίπαλη ομάδα.
Ανάμεσα στους ισλανδούς οπαδούς ήταν και ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της χώρας, Γκούντνι Γιοχάνεσον, ο οποίος προτίμησε να ζήσει το ματς σαν απλός οπαδός, κι όχι από την κερκίδα των επισήμων όπου καθόταν ο Φρανσουά Ολάντ. Αλλα ήθη, άλλα έθιμα. Γι’ αυτά -κυρίως- η ιστορία των Euro θα μνημονεύει τους «πρωτάρηδες» του τουρνουά.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, περίπου 30.000 Ισλανδοί ψήφισαν στις προεδρικές εκλογές από τη Γαλλία. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί στο 9% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Μετά τον θρίαμβο επί της Αγγλίας, οι πτήσεις από το Ρέικιαβικ προς το Παρίσι αυξήθηκαν. Κάποιες μέρες έφτασαν τις 21. Μάλιστα, η Icelandair έκανε ένα επικό κάλεσμα μέχρι στους -συγγενείς- Σκωτσέζους: «Η Ισλανδία χρειάζεται οπαδούς, εσείς χρειάζεστε ομάδα». Ενας διεθνής ποδοσφαιριστής, ο Σίγκουρντσον, ναύλωσε αεροσκάφος και κάλεσε 100 συγγενείς και φίλους στο Παρίσι, για να τον δουν να αγωνίζεται στο ματς με τη Γαλλία.
Μετά την πρόκριση επί της Αγγλίας, οι τρομακτικοί ισλανδοί διεθνείς με τα υπερμεγέθη κορμιά, τα τατουάζ και τις πλούσιες γενειάδες πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά με τις οικογένειές τους. Οσοι δεν κατάφεραν να ταξιδέψουν στη Γαλλία, δεν ξεκόλλησαν από την τηλεόραση. Η τηλεθέαση των αγώνων στην Ισλανδία άγγιξε το 100%.
Πριν από το ματς με την Αγγλία, η κρατική τηλεόραση, RÚV, έδινε κάποιες συμβουλές στους Ισλανδούς: μη φάτε βαριά, κοιμηθείτε αρκετά, μην καπνίζετε πολύ και μην πιείτε πολύ, αν δείτε τον αγώνα εκτός σπιτιού, φροντίστε να ενυδατώνεστε συχνά. ήταν κάποιες από αυτές. Ουσιαστικά τους έλεγαν, πώς να αντέξουν το παιχνίδι χωρίς να… πάθουν έμφραγμα.
Οι Ισλανδοί είναι οι πρώτοι «πρωτάρηδες» που έμειναν αήττητοι στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια τους σε Euro. Κάπως έτσι έγιναν η μεγάλη έκπληξη του τουρνουά. Και, επειδή όλοι έχουν ανάγκη από νέους ήρωες -ακόμη κι αν δεν είναι «δικοί τους»-, η Equipe (πριν από το χθεσινό παιχνίδι) δημοσίευσε ένα αφιέρωμα γεμάτο συγκρίσεις που καταδεικνύουν τον άθλο τους: το οτι βρέθηκαν στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
Ιδού μερικές από αυτές: Η Γαλλία έχει πληθυσμό 66,6 εκατομμύρια, η Ισλανδία 330.000. Η Γαλλία μετράει 1.641 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, η Ισλανδία 100. Η Γαλλία διαθέτει 43 επαγγελματικούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους, η Ισλανδία κανέναν. Η Γαλλία έχει 23 συμετοχές σε Παγκόσμια Κύπελλα και Euro, η Ισλανδία μια. Η ενδεκάδα της Γαλλίας αξίζει 345 εκατ. ευρώ, ενώ της Ισλανδίας 22,5 εκατ. ευρώ. Οταν μόνος του ο Πογκμπά, ο σούπερ σταρ των Γάλλων, κοστίζει 85 εκατ. ευρώ…
Απέναντι στον Γολιάθ, ο Δαυίδ έκανε -χθες- ένα μοιραίο λάθος. Τον υποτίμησε. Οσο κι αν ακούγεται παράξενο, οι Ισλανδοί πήγαν να παίξουν τους Γάλλους «στα ίσα». Μεθυσμένοι, προφανώς, από τις προηγούμενες επιτυχίες τους και γεμάτοι από (υπερβολική) αυτοπεποίθηση, εγκατέλειψαν τη μαζική άμυνα, ανοίχτηκαν, βιάστηκαν να κυνηγήσουν μια νέα υπέρβαση. Το πλήρωσαν ακριβά, απέναντι στους ταχύτατους γάλλους τεχνίτες.
Προτού τελειώσει το πρώτο ημίχρονο, οι «Τρικολόρ» είχαν ήδη φτάσει στο 4-0. Ποτέ άλλοτε σε ένα Euro δεν είχαν μπει τέσσερα γκολ σε μισό ματς. Ποτέ άλλοτε οι Γάλλοι δεν είχαν σκοράρει τόσες φορές σε μεγάλη διοργάνωση. Το χθεσινό ήταν το πρώτο ματς ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στο οποίο είδαμε επτά γκολ, μετά το 2000 (Ολλανδία – Γιουγκοσλαβία 6-1). Αλλά το Γαλλία – Γιουγκοσλαβία, του 1960, εξακολουθεί να είναι το παιχνίδι με τα περισσότερα τέρματα (4-5).
Οι Ισλανδοί πηγαίνουν σπίτι τους πληγωμένοι, πλην όμως υπερήφανοι για όσα πέτυχαν. Ο κόσμος θα τους θυμάται, κυρίως για την αγνότητα της επιτυχίας τους. Για το ερασιτεχνικό πάθος τους για το ποδόσφαιρο, για το θάρρος τους, για την άψογη συμπεριφορά τους, για τη χαρά με την οποία έζησαν αυτή τη γιορτή.
Οι Γάλλοι, από την άλλη, μόλις ήρθαν στο τουρνουά. Εφτασαν στους «8» με σβηστές τις μηχανές, παίζοντας καλή μπάλα μόνο κατά διαστήματα. Αλλά χθες, έδειξαν τα δόντια τους. Στους Γερμανούς, βεβαίως, οι οποίοι τους περιμένουν την προσεχή Πέμπτη στο μεγάλο ραντεβού της Μασσαλίας. Σε έναν αγώνα που, πιθανότατα, θα αναδείξει τον θριαμβευτή του φετινού Euro.
Πάτησαν γκάζι την πιο κατάλληλη στιγμή, σε μια επίδειξη των επιθετικών τους αρετών. Αν και απουσιάζουν κάποιοι διεθνείς τους όπως ο Καρίμ Μπενζεμά και ο Φρανκ Ριμπερί, ρίχνονται στη μάχη των ημιτελικών με την καλύτερη επίθεση στη διοργάνωση (11 γκολ), και με τους τρεις πρώτους σκόρερ της δικούς τους: τον Αντουάν Γκριζμάν (4), τον Ολιβιέ Ζιρού (3) και τον Ντιμιτρί Παγιέ (3).
Στα ημιτελικά του Euro θα βρεθούν για πέμπτη φορά στην ιστορία τους, αλλά για πρώτη έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια (το 2000, που κατέκτησαν το τρόπαιο). Δεν έχουν παίξει ποτέ αντίπαλοι με τους Γερμανούς σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ούτε στα προκριματικά, βεβαίως, καθώς και οι δυο ομάδες ήταν πάντα στους ισχυρούς, στις κληρώσεις. Στα Παγκόσμια Κύπελλα, όμως, οι γαλλο-γερμανικές κόντρες έχουν μείνει στην ιστορία. Πιο πρόσφατη, εκείνη του 2014, όταν οι Γερμανοί νίκησαν 1-0 στον προημιτελικό του Μουντιάλ της Βραζιλίας και προκρίθηκαν στους «4», για να κατακτήσουν -τελικά- την Κούπα.
Αλλά η πιο μεγάλη «μάχη» τους ήταν αυτή του 1982, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας. Οι Γερμανοί έχαναν 3-1, ισοφάρισαν 3-3 και πήραν το ματς στα πέναλτι. Πρόκειται για τον αγώνα που όλοι θα θυμούνται περισσότερο για την… εγκληματική ενέργεια του γερμανού τερματοφύλακα Τόνι Σούμαχερ, ο οποίος βγήκε μακριά από το τέρμα του για να αποκρούσει την μπάλα και χτύπησε -α λα καρατέκα- τον Πατρίκ Μπατιστόν στο στήθος.
Για την ευρεία ήττα των Ισλανδών στεναχωρήθηκαν περισσότερο (και από τους ίδιους) οι Αγγλοι. Οπως ήταν ανανενόμενο, τα social media δεν άφησαν να… πέσει κάτω το γεγονός οτι οι «Τρικολόρ» κατάφεραν να νικήσουν τόσο εύκολα την ομάδα που απέκλεισε την Αγγλία στον προηγούμενο γύρο. Πάντως, το πιο… φαρμακερό σχόλιο το έκανε -πάλι- ο Γκάρι Λίνεκερ: «Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί ασκήσαμε τόσο έντονη κριτική στην Αγγλία. Κοιτάξτε πόσο δυσκολεύονται οι Γάλλοι απέναντι στους Ισλανδούς…».
Αδικο έχει η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αγγλίας, η οποία αποφάσισε οτι -στο εξής- στα μεγάλα τουρνουά θα συνοδεύει την ομάδα ένας ψυχολόγος;
Χωρίς καμια περιπαικτική διάθεση απέναντι στους Αγγλους, που δεν θέλουν ούτε το όνομά της ν’ ακούνε, Ισλανδία σε ευχαριστούμε για τις ωραίες στιγμές. «Χου»!