Επικαιρότητα

Ο γάτος-κατάσκοπος του Φόρεϊν Οφις

Πολιτικό θέμα προκάλεσε η παρουσία του γατούλη Πάλμερστον στο βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών. Ο υπουργός κλήθηκε να απαντήσει αν ο γάτος είναι «κατάσκοπος». Και απάντησε σοβαρά!
Protagon Team

«Μπορείτε να διαβεβαιώσετε το Κοινοβούλιο ότι ο γάτος σας δεν είναι κατάσκοπος στην υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής;». Είναι η ασυνήθιστη επερώτηση που απηύθυνε ο συντηρητικός βουλευτής Κιθ Σίμπσον στον υπουργό Εξωτερικών Φίλιπ Χάμοντ.

Και πίσω από αυτήν κρύβεται ο φόβος ότι ο Πάλμερστον, ο γάτος που ζει και «εργάζεται» στην έδρα του Φόρεϊν Οφις ως κυνηγός ποντικών, μπορεί να είναι… πράκτορας του εχθρού.

Αγγλικά παρανοϊκό αλλά αληθινό (1): «Εχει ελεγχθεί ο Πάλμερστον από τις υπηρεσίες ασφαλείας και την αντικατασκοπία;».

Αγγλικά παρανοϊκό αλλά αληθινό (2). Ο υπουργός Εξωτερικών Φίλιπ Χάμοντ απάντησε σοβαρά ότι «έχουν ελεγχθεί τα πάντα»! Κι έπειτα πρόσθεσε μια δόση αγγλικού χιούμορ: «Σε λίγο ο Πάλμερστον θα γίνει πιο δημοφιλής από μένα»…

Η ημέρα άφιξης του Πάλμερστον στα γραφεία του υπουργείου Εξωτερικών

Ο γατούλης «καλωσορίζει» τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στη Βρετανία με ένα tweet

Ο Πάλμερστον δίπλα σε φωτογραφίες παλαιότερων υπουργών Εξωτερικών. Ο γάτος παίρνει το όνομα του από το Τζον Τέμπλ Πάλμερστον Γ’, ο οποίος διετέλεσε υπουργός πριν από 200 χρόνια πριν αλλά και πρωθυπουργός της Αγγλίας στα μέσα του 19ου αιώνα

 

Ποζάροντας δίπλα στη φωτογραφία της βασίλισσας Ελισάβετ Β’ για να της ευχηθεί για τα γενέθλια της.

Ο γατούλης Πάλμερστον, πήρε όπως προείπαμε το όνομά του από τον άγγλο πολιτικό που διατέλεσε επί χρόνια υπουργός τον 19ο αιώνα. Από τη θέση του μάλιστα παρακολούθησε τη γέννηση του νέου ελληνικού κράτους. Ηταν ως το 1828 υπουργός Στρατιωτικών και από το 1830 υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η πολιτική του Πάλμερστον επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη του νεοσύστατου τότε Ελληνικού Κράτους. Ηταν φιλέλληνας και έτρεφε αισθήματα συμπάθειας για τους Ελληνες και υποστήριξε τη λύση της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους στο τέλος της Επανάστασης. Βασικά όμως υποστήριζε τα βρετανικά συμφέροντα – που δεν συμβάδιζαν πάντα με τις ελληνικές επιδιώξεις. Στόχος του υπήρξε και η διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορία, επειδή φοβόταν τον έλεγχο των στενών των Δαρδανελλίων από τους Ρώσους και την εγκατάσταση των Γάλλων στην Αίγυπτο.