Το σύνολο της αρχαιολογικής και όχι μόνο κοινότητας παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στην ανασκαφή που πραγματοποιείται στο Δέλτα Φαλήρου, μέσα στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος και που αποκάλυψε 80 αλυσοδεμένους σκελετούς σε έναν ομαδικό τάφο. Ολοι τους άνδρες από 20 ως 45 ετών, με ύψος ως και 1,82 και όλοι τους από την Αθήνα στην εποχή του Κύλωνα.
Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο αποφάσισε το βράδυ της Τρίτης με μία ψήφο διαφορά να μην καταχώσει τους σκελετούς, ούτε να τους μεταφέρει αλλού για εξέταση, αλλά να τους αφήσει στο σημείο που βρέθηκαν και να μελετηθούν εκεί. Αποφασίστηκε όμως να καλυφθεί με ένα ειδικό στέγαστρο σε σχέδιο του καθηγητή Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και μέλους του ΚΑΣ Μανόλη Κορρέ. Ο ίδιος περιέγραψε ότι θα δημιουργήσει κάτι σαν τυριέρα για να προστατέψει το σκάμμα και βέβαια τα ευρήματα, που ήδη έχουν αρχίσει να παρουσιάζουν τις πρώτες φθορές καθώς παραμένουν εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες. Η κατασκευή θα φέρει ειδικές θερμομονώσεις. Μια ακόμα ιδέα που ετέθη είναι να εξυγιανθεί το έδαφος για να μπορέσει η αρχαιολόγος και προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Νήσων Στέλλα Χρυσουλάκη να συνεχίσει τις ανασκαφές
Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πάντως, ότι η απόφαση να μην καταχωθούν οι σκελετοί ελήφθη με οριακή πλειοψηφία. Για την ακρίβεια ισοβάθμησαν (8-8) τα μέλη του ΚΑΣ οπότε ενεργοποιήθηκε η δυνατότητα που δίνεται στην πρόεδρο του ΚΑΣ να υπολογίζεται ως διπλή η ψήφος της σε περίπτωση ισοψηφίας. Η πρόεδρος και γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Μαρία Βλαζάκη ψήφισε εναντίον της κατάχωσης λέγοντας μεταξύ άλλων πως τα ευρήματα «μας εντυπωσίασαν, μας συγκλόνισαν αλλά και μας προβλημάτισαν.
Ξεχωριστό ρόλο έχουν πλέον και οι ανθρωπολόγοι που ανέλαβαν την μελέτη των σκελετών. Η ανθρωπολόγος Ελένη Στραβοπόδη τόνισε πως θα μελετηθεί η καταγωγή τους (ήταν όντως αριστοκράτες;), η κοινωνική τους τάξη, οι συνθήκες που βρέθηκαν εκεί. Οσο για τη χρονολόγηση υπενθυμίζουμε ότι μέχρι στιγμής τοποθετείται στα τέλη του 6ου αι. π.Χ. βάσει δύο μικρών αγγείων που βρέθηκαν στον ομαδικό τάφο.