Είναι και για μένα κατά κάποιο τρόπο η «πρώτη μου φορά». Ξερω, πάντως, ότι ένα κομματικό συνέδριο είναι, παραδοσιακά, γεμάτο συνθήματα. Στους τοίχους, στα φυλλάδια, στις εκφράσεις πολιτικών, σε ό, τι μένει, τελικά, στους σύνεδρους, τα μέλη του κόμματος και τους δημοσιογράφους. Τι άλλο θα μπορούσε να κανει το Ποτάμι για να αποδείξει, για ακόμη μια φορά, ότι το δεύτερο συνέδριό του, και το ίδιο το κίνημα, δεν θα ειναι σαν τα υπόλοιπα; «Συνθήματα τέλος», γράφει η επιγραφή στο φόντο. Και ξεμπέρδεψε.
Τέρμα και οι μονόλογοι. Η δεύτερη μέρα του συνεδρίου, το Σάββατο, άρχισε με ένα ντιμπέιτ ανάμεσα σε δυο πολιτικά πρόσωπα της ευρωπαϊκής σκηνής, τον επικεφαλής της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, Τζιάνι Πιτέλα και τον αρχηγό της ομάδας των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών, Γκι Φερχόφσταντ. Οχι μόνο έφερε την Ευρώπη στο Περιστέρι το Ποτάμι αλλά έδωσε το μικρόφωνο στη νεολαία, που απηύθυνε τις ερωτήσεις.
Ο Φερχόφσταντ ήταν ξεκάθαρα ο νικητής. Ακόμη και αν η εφαρμογή που είχαν οι σύνεδροι στα κινητά τους δεν είχε δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα -με το ίδιο app θα ψηφίσουν τα μέλη για επικεφαλής του κινήματος την τρίτη ημέρα του συνεδρίου- όλοι έβγαιναν εξω από το εκθεσιακό κέντρο και έβγαζαν το ίδιο συμπέρασμα. Και επειδή δεν τον χορταίνουμε, είτε στις μεταδόσεις του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου είτε στο εκθεσιακό κέντρο του Περιστερίου, ο βέλγος πρώην πρωθυπουργός είχε τον πρώτο λόγο στη συνέχεια, στην ολομέλεια για τις μεταρρυθμίσεις.
Ο Φερχόφσταντ, λοιπόν, σε έχει ταξιδέψει στο όραμά του, έχεις αφήσει το smartphone κάτω, έχεις τεντώσει τα αυτιά σου για να μη σου διαφύγει καμία αγγλική λέξη και χάσεις τον ειρμό που θα σε οδηγήσει στην Ευρώπη του μέλλοντος και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά σου το ίδιο το παρελθόν -το πρόσφατο. Ο ομιλητής σαστίζει καθώς οι βιντεοκάμερες εχουν σχηματίσει μια ουρά πίσω από ένα πρόσωπο που κατευθύνεται στη σειρά των επίσημων, αυτό έχει ενα πλατύ χαμόγελο, ενα γυαλιστερό κεφάλι περιτριγυρισμένο απο λευκές τούφες, ναι αυτός ειναι ο Γιώργος Παπανδρέου! Ως πρώην πρωθυπουργος της χώρας; Ως επικεφαλής του ΚΙΔΗΣΟ; Ως μεταρρυθμιστής; Ως πιθανός συνομιλητής του Ποταμιού; O κόσμος απορεί.
Δεν πειράζει, ο κ. Φερχόφσταντ δυναμώνει την ένταση και σε κερδίζει πάλι. Σου εξηγεί γιατί, αντίθετα με την περίπτωση των ΗΠΑ, δεν μπορεί να φτιάξει ένας Ευρωπαίος τη δική του επιχείρηση βασισμένη σε ενα μία εφαρμογή κινητού: πρεπει να υπογράψει 28 έγγραφα σύμφωνα με τον κανονισμό της ΕΕ. Κατάμεστη, ακόμα, η αίθουσα χειροκροτά και οι ακροατές κουνάνε το κεφάλι. Ο ίδιος αστειεύεται και λέει ότι, πλέον, εχει γίνει κομμάτι της ελληνικής αντιπολίτευσης. Πόσοι απο τους συγκεντρωμένους εύχονται να ήταν πραγματικότητα;
Κι όμως, σχεδόν ολόκληρη η αντιπολίτευση βρισκόταν εκεί, στο κομματικό συνέδριο του Ποταμιού και μάλιστα, οι εκπρόσωποί της πήρανε το λόγο από το βήμα. Πρώτος-πρώτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος, επιλέγοντας προσεκτικά τα γεωγραφικά σημεία, τόνισε ότι «βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά του λόφου». «Ανοιγμα προς το Ποτάμι», μετέφρασαν τα μέσα ενημέρωσης, «προετοιμάζει το έδαφος», ερμήνευαν οι Ποταμίσιοι μέσα από το κοινό.
Αλλά αν έχει κάποια σημασία για τον μεγάλο γρίφο του Σαββατοκύριακου -ποια στάση κρατούν τα μέλη του κόμματος απέναντι στις Νεοδημοκρατικές και ΠΑΣΟΚικές πιέσεις ή προσκλήσεις- ο κ. Μητσοτάκης βρήκε απέναντί του ένα σχετικά θερμό κοινό που ανά διαστήματα τον επικροτούσε. Η κυρία Γεννηματά παραλίγο να μιμηθεί τον πρώην υποψήφιο για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, Τζεμπ Μπους, που ζήτησε από το κοινό του «Παρακαλώ, χειροκροτήστε». Οσο και αν φώναζε για να ακουστεί σε κάθε γωνιά της μεγάλης αίθουσας, ζητώντας να πουν το «ναι», η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παρέλαβε ένα χειροκρότημα μόνο όταν ολοκλήρωσε την ομιλία της.
Φυσικά το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που έκανε κάποιους να σηκωθούν χειροκροτώντας ήταν ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, ο οποίος με πάθος επέκρινε την «ανόητη κυβέρνηση», ενώ εκείνος που έκανε μία ακροάτρια να σηκώσει τα χέρια για να ζητήσει ένα «time out» από την ομιλία του ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου.
Πάντως, αυτός που κρατούσε χαμηλό προφίλ, μέχρι τουλάχιστον την τελική Ολομέλεια που ήταν προγραμματισμένη για τις 7 το βράδυ, ήταν ο ίδιος ο επικεφαλής του Ποταμιού. Ο, τι είχε να πει ο Σταύρος Θεοδωράκης για τις προτάσεις του κινήματος το είπε στην ομιλία του την πρώτη ημέρα του συνεδρίου. Το μεσημέρι του Σαββάτου παρέμενε καθιστός ανάμεσα στη Γεννηματά και τον Μητσοτάκη και μοίρασε τον χρόνο σε λίγο πολύ όλες τις φωνές της πολιτικής σκηνής. Ακόμη και ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης ήταν προσκεκλημένος και κάπως έτσι βρέθηκε μόνος ο Κώστας Γαβρόγλου να υπερασπίζεται το κόμμα του και ολόκληρη την Αριστερά απέναντι στις αιχμές που εκτοξεύονταν από ελληνικά και ξένα χείλη.
Και το μεγάλο μέρος της ημέρας το αφιέρωσε ο κ. Θεοδωράκης σε αυτούς για τους οποίους έφτιαξε το κίνημα εξ αρχής, τους νέους. Υστερα από τους βουλευτές και κάποια μέλη του κόμματος τον λόγο πήραν οι εκπρόσωποι των κοινοτήτων του Ποταμιού που έχουν συγκροτηθεί στο εξωτερικό -Ολλανδία, Αγγλία Γαλλία- τα νεαρά στελέχη της Δράσης, οι «35άρηδες» της κίνησης «Μπροστά» και όποιος είχε να προτείνει κάποια ιδέα για το έργο των μεταρρυθμίσεων.
Οι ώρες περνούσαν, το κοινό άκουγε αλλά ταυτόχρονα δημιουργούσε αυτό το μουρμουρητό/βουητό που πρόδιδε ότι μάλλον κουράστηκε. Την ίδια ώρα, έξω, στο διάλειμμα για τσιγάρο, σάντουιτς ή σουβλάκια της ώρας, η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από την αποκρυπτογράφηση της ομιλίας του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την ξαφνική εμφάνιση του Παπανδρέου και την επίσης ξαφνική εξαφάνιση του προέδρου της Ενωσης Κεντρώων, Βασίλη Λεβέντη. Το συγκεκριμένο κομματικό συνέδριο ήταν η πρώτη φορά για όλους.