Ο Φράνσις Τζ. Φρανκ Αντεργουντ είναι ένας αδίστακτος χαρακτήρας. Υστερα από τρεις κύκλους της αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς «House of Cards» και μία θητεία στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου, μπορείς να περιμένεις τα πάντα από αυτόν. Περίμενε όμως κανείς ότι το «θράσος» του θα τον οδηγούσε μέχρι και στον πραγματικό κόσμο; Και για να είμαστε πιο ακριβείς, ο ήρωας που υποδύεται ο Κέβιν Σπέισι στην ουσία παρέκαμψε τον πραγματικό κόσμο και έφτασε κατευθείαν στην υστεροφημία: Στον τοίχο όπου κρέμονται τα πορτρέτα 56 (πραγματικών) πολιτικών που έχουν περάσει από το γραφείο του Λευκού Οίκου.
Η συγκυρία ήταν ιδανική. Πρώτα απ’ όλα οι ΗΠΑ βρίσκονται σε προεκλογική περίοδο. Η φρενίτιδα με το πρόσωπο του προέδρου θα συνεχιστεί μέχρι τον Νοέμβριο -τότε θα έχουν εκλεγεί οι αρχηγοί των κομμάτων- και θα αναβιώσει σε άλλο τόνο μέχρι τις προεδρικές εκλογές, το 2017. Κατά τύχη, καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια, το πορτρέτο του πρώτου προέδρου των ΗΠΑ, Τζορτζ Ουάσιγκτον, θα απουσιάζει από τον τοίχο της Εθνικής Πινακοθήκης του Ινστιντούτου Σμιθσόνιαν. Το έργο που φιλοτέχνησε το 1796 ο Γκίλμπερτ Στιούαρτ αποσύρεται για να συντηρηθεί. Και το κενό έπρεπε κάπως να καλυφθεί.
Τη θέση του, όχι ακριβώς στον τοίχο των αμερικανών προέδρων, αλλά σε άλλον τοίχο, στην είσοδο της Πινακοθήκης, θα πάρει το 0,5 τετραγωνικών μέτρων πορτρέτο του Κέβιν Σπέισι. Φυσικά με την πρώτη ματιά καταλαβαίνει κανείς ότι ο άνθρωπος που απεικονίζει ο καλλιτέχνης, Τζόναθαν Γέο, δεν είναι ο 56χρονος αμερικανός ηθοποιός και πρώην διευθυντής του λονδρέζικου θεάτρου «Old Vic». Η στάση του σώματος, χαλαρή και αυταρχική ταυτόχρονα, η σφιγμένη γροθιά πάνω στο τραπέζι, το βλέμμα που σε καρφώνει και σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα και τα χείλια που δεν μαρτυρούν τι πρόκειται να αρθρώσουν είναι τα μοναδικά χαρακτηριστικά που κάνουν τον Φρανκ Αντεργουντ τον καλύτερο τηλεοπτικό χαρακτήρα που μπορείς να μισήσεις.
«Με ευχαριστεί το γεγονός ότι το Σμιθσόνιαν συνεχίζει να αναδεικνύεται ως ένα αξιόλογο ινστιτούτο», είπε με εύθυμο ύφος ο κ. Σπέισι, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης που ακολούθησε την αποκάλυψη του πίνακα στη Γκαλερί της Ουάσινγκτον, τη Δευτέρα. «Είμαι ένα βήμα πιο κοντά στο να πείσω την υπόλοιπη χώρα ότι είμαι ο πρόεδρος των ΗΠΑ», πρόσθεσε ο ίδιος συνεχίζοντας την πλάκα. Πέρα από το χιούμορ, ο ηθοποιός έσπευσε να επισημάνει ότι είναι πραγματική τιμή για τον ίδιο να «κρέμεται» στον τοίχο του Σμιθσόνιαν. Αναγνώρισε, όμως, ότι είναι μία τιμή που οφείλει αποκλειστικά στον ήρωα που υποδύεται, καθώς ο πραγματικός του εαυτός «θα ήταν κάπως βαρετός» για μία τέτοια διάκριση.
Ενθουσιασμένος έδειχνε και ο καλλιτέχνης του έργου. Δήλωσε ότι τον εξιτάρει η σπάνια περίπτωση όπου «η ζωή μιμείται την τέχνη που μιμείται τη ζωή», ενώ ευχαρίστησε το ίδρυμα που ενθάρρυνε μία επιτηδευμένη σύγχυση ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη μυθοπλασία. «Γιατί είναι εμφανές ότι ο πίνακας είναι αποτέλεσμα υποκριτικής, αλλά η περφόρμανς αφορά έναν φανταστικό ήρωα σε μία πραγματική θέση εργασίας», εξήγησε ο βρετανός Γέο.
Θα άρεσε ο πίνακας στον Φρανκ Αντεργουντ; «Με βάση την αγαπημένη συνήθεια του ήρωα να σε κοιτά κατάματα για πολλή ώρα, ναι θα του άρεσε», απάντησε ο κ. Σπέισι στον δημοσιογράφο του Guardian. Αλλωστε, «όταν είναι τοποθετημένο στο κατάλληλο ύψος σε κάνει να αναρωτιέσαι αν σκοπεύω να σε κλοτσήσω στη μούρη, που αρμόζει άλλωστε και στον χαρακτήρα», πρόσθεσε ο ίδιος.
Οσο για την πραγματική ζωή στις ΗΠΑ, δηλαδή τις κομματικές εκλογές, ο ηθοποιός φρόντισε να κρατήσει αποστάσεις. Είναι γνωστό ότι είναι δωρητής του Δημοκρατικού Κόμματος και φίλος του ζεύγους των Κλίντον. Αλλά σε ερώτηση δημοσιογράφου που ζητούσε να μάθει ποιον υποψήφιο υποστηρίζει απάντησε ως εξής: «Κοίταξε έχω και εγώ τις δικές μου εκλογές. Δεν μπορώ να σπαταλήσω άλλο χρόνο ή ενέργεια στον πραγματικό κόσμο. Εχω μία μυθοπλαστική εκλογική εκστρατεία να κερδίσω. Είμαι πια πεπεισμένος, ακόμα λίγες πόλεις και θα νικήσω αυτές τις διαβολεμένες εκλογές». Οπως θα απαντούσε ένας Φρανκ Αντεργουντ.
Η πρεμιέρα του νέου κύκλου του «House of Cards» είναι, κατά τύχη, η 4η Μαρτίου.