Πριν από δυόμισι χρόνια, στο ίδιο γήπεδο, ο Ρομπέρτο ήταν ο δεύτερος πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα. Πίσω από τον Κώστα Μήτρογλου, που είχε πετύχει τρία γκολ. Ο ένας έβαζε, ο άλλος… έβγαζε. Κάποια στιγμή, ο τότε φορ της Αντερλεχτ, ο Μίτροβιτς, αγανάκτησε με τις αποκρούσεις του ισπανού τερματοφύλακα του Ολυμπιακού. Σήκωσε τα χέρια στον ουρανό. «Μα, τι πιάνει ο άνθρωπος;». Ο Ρομπέρτο – μαζί με τον Μήτρογλου – είχαν μετατρέψει ένα ενδεχόμενο 3-0 σε 0-3. Ηταν η πρώτη μεγάλη εμφάνισή του από την ημέρα που αφίχθη στον Πειραιά.
Το βράδυ της Πέμπτης, στο «Constant Van den Stock» των Βρυξελλών, η Τύχη τού ζήτησε πίσω τα χρωστούμενα. Ενα τραγικό λάθος του -στο 68′- έκρινε την πρώτη αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τους βέλγους (1-0), για τους «32» του Europa League. Σε μια πρώτη ανάγνωση του ματς, απλοϊκή και βολική, αν ο Ρομπέρτο δεν χάριζε αυτό το εύκολο γκολ στον Μποντζί, ο Ολυμπιακός -τουλάχιστον- δεν θα έχανε. Και τώρα, δεν θα ήταν υποχρεωμένος να κυνηγήσει μια νίκη με διαφορά δύο τερμάτων -στη ρεβάνς του «Γεώργιος Καραϊσκάκης», την προσεχή Πέμπτη- για να προκριθεί. Αυτός φταίει, λοιπόν. Αλλωστε, αυτή είναι η μοίρα του τερματοφύλακα. Το δικό του λάθος, κανείς δεν μπορεί να το διορθώσει. Ούτε καν ο ίδιος, με τις αποκρούσεις του στο υπόλοιπο του αγώνα. Αυτή η θέση κάτω από τα γκολπόστ είναι πολύ μοναχική.
Πριν κάνει τη μοιραία γκέλα, όμως, ο Ρομπέρτο είχε διορθώσει τουλάχιστον τρία παιδικά λάθη της άμυνάς του. Ιδίως του Ντα Κόστα, ο οποίος -και σε αυτόν τον αγώνα- ήταν πηγή κινδύνων. Και στην απέναντι περιοχή, ο τερματοφύλακας της Αντερλεχτ, ο Προτό, είχε κάνει δυο τρεις διασκεδαστικές γκάφες. Αν φαίνεται οτι για όλα φταίει ο Ρομπέρτο, είναι γιατί οι συμπαίκτες του δεν τα κατάφεραν απέναντι στην αφελή βελγική άμυνα. Αυτό ήταν το πραγματικό πρόβλημα. Αυτό καλείται να λύσει ο Μάρκο Σίλβα, μέσα σε μια εβδομάδα, αν δεν θέλει να αποκλειστεί από μια ομάδα σαφώς κατώτερη από τη δική του.
Επειτα από δυο μεγάλα παιχνίδια στα οποία ήταν άσφαιρος – το 1-0 με την ΑΕΚ και το χθεσινό -, ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη να ξαναβρεί την αποτελεσματικότητά του στο τελευταίο 1/3 του γηπέδου
Ο Ολυμπιακός έχει αρχίσει να γίνεται απελπιστικά προβλέψιμος, σε ό,τι αφορά την επιθετική ανάπτυξή του. Από τότε που έλαμψε στα γήπεδα το λαμπερό αστέρι του Κώστα Φορτούνη, όλο το παιχνίδι – από την άμυνα προς την επίθεση – πρέπει να περνάει από τα πόδια του. Που σημαίνει, πως αν οι αντίπαλοι καταφέρουν να τον εξουδετερώσουν, έχουν κόψει τον Ολυμπιακό στη μέση. Ο εναλλακτικός τρόπος ανάπτυξης, από τις πτέρυγες, δεν μπορεί να λειτουργήσει με τον Ντουρμάζ και τον Σεμπά στα χθεσινά χάλια. Κι αν ο Ντουρμάζ είναι ντεφορμέ (οπότε, μέχρι την Πέμπτη μπορεί να έχει συνέλθει), ο Σεμπά ποτέ δεν «το είχε». Είναι συνεπής εργάτης, συγκινητικά ομαδικός, τρέχει, μαρκάρει – αλλά Πάρντο δεν είναι. Ο οποίος Πάρντο, δυστυχώς για τον Σίλβα, θα λείψει και στο δεύτερο ματς. Οσο για τον Ιντέγιε, τουλάχιστον ήταν μέσα στις φάσεις αυτή τη φορά. Αλλά, πάλι, μακριά από το γκολ. Εχει να σκοράρει από τις 27 Ιανουαρίου. Από το 5-0 κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, δεν ξαναφάνηκε. Δεν τροφοδοτείται σωστά, είναι και παίκτης «ψυχολογίας»… Οσο δεν στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, τόσο μικραίνει γι’ αυτόν το αντίπαλο τέρμα.
Ο πορτογάλος προπονητής του Ολυμπιακού, λοιπόν, καλείται να βρει ένα «τρικ», μέχρι τη ρεβάνς. Να φρεσκάρει την ομάδα του, με αλλαγές στα πρόσωπα ή στους ρόλους τους. Διότι, σύστημα, είναι μάλλον αργά να αλλάξει. Επειτα από δυο μεγάλα παιχνίδια στα οποία ήταν άσφαιρος (το 1-0 με την ΑΕΚ και το χθεσινό), ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη να ξαναβρεί την αποτελεσματικότητά του στο τελευταίο 1/3 του γηπέδου. Αυτή που μέχρι προσφάτως τον χαρακτήριζε. Χωρίς, όμως, να χρειαστεί να βγει μαζικά στην επίθεση.
Η Αντερλεχτ δεν είναι το ίδιο καλή μακριά από τις Βρυξέλλες – και το φαληρικό γήπεδο θα είναι… καυτό. Η ευάλωττη άμυνά της, δύσκολα θα γλιτώσει το γκολ σε δεύτερο διαδοχικό ματς. Αλλά ο Ολυμπιακός χρειάζεται δυο γκολ. Ενα, δεν του φτάνει. Και -το κυριότερο- αυτά τα δυο γκολ θα τα ψάξει με τους βέλγους ταμπουρωμένους στο δικό τους μισό του γηπέδου. Αν πρέπει να βγει όλος μπροστά για να τα πετύχει, οι ταχύτατοι και τεχνίτες μεσο-επιθετικοί τους θα βρουν τον παράδεισό τους: μεγάλους ανοικτούς χώρους. Για να βάλουν το «χρυσό» εκτός έδρας γκολ, απέναντι στο κεντρικό αμυντικό δίδυμο του Ολυμπιακού που δεν είναι το πιο δυνατό του σημείο, και σε έναν τερματοφύλακα ο οποίος -σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια- φέτος έκανε σοβαρά λάθη σχεδόν σε όλα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια της ομάδας του.
Δεν είναι τόσο απλό, όσο μπορεί να φαίνεται, αυτό που θα επιχειρήσει ο Ολυμπιακός μετά τη χθεσινή εξέλιξη. Ετσι κι αλλιώς, οι νοκ-άουτ αγώνες στην Ευρώπη ανέκαθεν τον πλήγωναν. Από το 2008 κι έπειτα, σε αυτή ακριβώς τη φάση που βρισκόμαστε τώρα, μετράει μόλις μια πρόκριση σε οκτώ απόπειρες. Το ποσοστό επιτυχίας του είναι μόλις 12,5%. Κι αν κάποιοι αντίπαλοι όπως η Τσέλσι (το 2008) και η -έστω στα κάτω της- Γιουνάιτεντ (το 2014) δεν άφηναν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας, έπαθε στραπάτσα κι από την Σεντ Ετιέν, την Μπορντό, τη Μέταλιστ, τη Λεβάντε και την Ντνίπρο…
Συμβαίνουν αυτά, και στις καλύτερες οικογένειες. Τι να πει και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ; Το βράδυ της Πέμπτης αντιμετώπιζε τη Μίντιλαντ -στη Δανία- και ο Λουίς φαν Χάαλ μάλλον θεώρησε πως η αποστολή της ομάδας του ήταν εύκολη. Εβαλε, λοιπόν, πολλούς αναπληρωματικούς και πήγε να περάσει ένα όμορφο βράδυ. Εχασε 2-1. Κι αν έχει ακόμη ελπίδες για πρόκριση, το οφείλει στον τερματοφύλακα Ρομέρο. Η Γιουνάιτεντ έχει δεχθεί δυο ή περισσότερα γκολ, στους πέντε από τους έξι τελευταίους εκτός έδρας ευρωπαϊκούς αγώνες της… Αυτή και η Σίτι έχουν γίνει… η χαρά των Δανών. Τις τέσσερις από τις πέντε τελευταίες νίκες τους στην Ευρώπη, τις πέτυχαν απέναντι στις δυο ομάδες του Μάντσεστερ.
Στη μάχη των πρώην προπονητών του Ολυμπιακού, η Μπιλμπάο του Ερνέστο Βαλβέρδε νίκησε με 1-0 τη Μαρσέιγ του Μίτσελ στη Γαλλία. Με σούπερ πρωταγωνιστή τον Αντούριθ, που πέτυχε το καλύτερο γκολ της βραδιάς -με τρομερό μακρινό σουτ στην κίνηση- και είναι μόνος στην κορυφή του πίνακα των σκόρερς, με 7 γκολ.
Ο άλλος πρωταγωνιστής, στους πρώτους αγώνες των «32» του Europa League, ήταν ο 20χρονος, Σάντι Μίνα. Στο 6-0 της Βαλένθια επί της Ραπίντ Βιέννης, πέτυχε δύο γκολ και έδωσε τις ασίστ σε άλλα τρία. Εκανε το καλύτερο δώρο στον προπονητή του, τον Γκάρι Νέβιλ, ανήμερα των γενεθλίων (41) του άγγλου προπονητή, ο οποίος δεν αισθανόταν καθόλου καλά, αφού χρειάστηκε 10 ματς στον πάγκο της Βαλένθια για να πανηγυρίσει την πρώτη του νίκη στο ισπανικό πρωτάθλημα.
Οσο για τη Λίβερπουλ… τα χρειάστηκε στη Βαυαρία. Αφού σπατάλησε αρκετές και καλές ευκαιρίες, πριν πάρει την ισοπαλία (0-0) είδε την Αουγκσμπουργκ (με την οποία έπαιξε βασικός ο Σταφυλίδης και ήταν καλός) να έχει δοκάρι στο φινάλε του αγώνα.
Το Europa League, στο οποίο φιλοδοξεί να διακριθεί ο Ολυμπιακός, δεν είναι -πια- διοργάνωση… της παρηγοριάς, όπως παλιά. Είναι ένα μικρό Champions League. Πέντε από τις 32 ομάδες που συνεχίζουν, έχουν κατακτήσει -συνολικά- 12 κούπες Champions League ή Πρωταθλητριών: πέντε η Λίβερπουλ, τρεις η Γιουνάιτεντ, δυο η Πόρτο και από μία, η Ντόρτμουντ και η Μαρσέιγ. Επιπλέον, 11 από τους 32 συλλόγους έχουν σηκώσει, στο παρελθόν, το Europa ή (παλαιότερα) το Κύπελλο UEFA. Και τα έσοδα, για όσους προχωρούν, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα.