Δεν είναι η πρώτη φορά που ο λόγος του Τζορτζ Κλούνεϊ γίνεται πολιτικός. Ούτε η πρώτη φορά που η ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί δεν διεκδικεί τελικά και δάφνες ποιότητας. Οπως όμως είχε γίνει με το άχρωμο φιλμ «Μνημείων Ανδρες» το 2014, όταν κατά τη συνέντευξη Τύπου είχε μιλήσει για το δίκαιο της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα, έτσι και τώρα στο Βερολίνο, κατά τη συνέντευξη τύπου για το «Χαίρε Καίσαρ!», που έκανε πρεμιέρα στο 66ο Φεστιβάλ Βερολίνου, ο 54χρονος σταρ μίλησε για το Προσφυγικό.
Οχι ότι αυτός ήταν ο σκοπός του. Η δουλειά του ήταν να προωθήσει την εντυπωσιακή σε αστέρες και λάμψη αλλά όχι και τόσο επιτυχημένη όπως λέγεται ταινία των αδελφών Κοέν.
Αλλά οι δημοσιογράφοι ήξεραν πως είχαν τον πιο «πολιτικό» σταρ απέναντί τους. Και κάπου ανάμεσα στις ερωτήσεις για την ταινία, για τη συνεργασία των πολλών λαμπερών πρωταγωνιστών (Τζος Μπρόλιν, Τίλντα Σουίντον, Τσάνινγκ Τάτουμ ήταν και αυτοί στο Βερολίνο), για τη συνεργασία του με τους αδελφούς Κοέν (που είναι η τέταρτη), ήρθε το πρώτο «χτύπημα», μια ερώτηση για την «ελαφρότητα» του «Χαίρε Καίσαρ!» ενώ ο κόσμος είναι συγκλονισμένος από την προσφυγική κρίση και τον πόλεμο στη Συρία.
Πιο συγκεκριμένα ήταν ένας δημοσιογράφος από τη Συρία που απευθύνθηκε στον Κλούνεϊ: «Θα ήθελα να απευθυνθώ στον Τζορτζ Κλούνεϊ, γιατί ξέρω την ευαισθησία σας σε αυτά τα θέματα και γιατί είχατε γυρίσει το “Syriana” πριν από λίγα χρόνια». Ο δημοσιογράφος ενημέρωσε τον ηθοποιό ότι μόλις επέστρεψε από τη Λέσβο, όπου η κατάσταση είναι τραγική, τον κάλεσε να πάει στο νησί και του ζήτησε να γυρίσει μία ταινία που θα αφυπνίζει τη διεθνή κοινή γνώμη για το προσφυγικό ζήτημα, ενώ του πρότεινε να γυρίσει το «Syriana 2».
«Το να γυριστεί 2ο μέρος στο “Syriana” δεν είναι κάτι απλό. Εχετε δίκιο όμως. Είμαστε θεατές σε τόσα πράγματα που έχουν πάει πολύ λάθος στον κόσμο μας. Και η βιομηχανία του κινηματογράφου ήταν πολύ αργή στην αντίδρασή για την κρίση των προσφύγων» είπε ο Κλούνεϊ.
Και συνέχισε σχεδόν απολογούμενος: «Αντιδρούμε, αλλά μας παίρνει χρόνο. Ξερετε πως με απασχολεί πολύ η κρίση στο Νταρφούρ του Σουδάν και εδώ και χρόνια ψάχνω μία ταινία για αυτήν την υπόθεση. Δεν έχω καταφέρει να βρω το κατάλληλο σενάριο, το κατάλληλο πρότζεκτ που θα μπορούσε να προσεγγίσει με σοβαρότητα το θέμα. Γιατί αν δε βρεθεί ένα σωστό σενάριο, αν τέτοιες ταινίες δε γίνουν σωστά, τότε έχασες τη χρυσή ευκαιρία. Δε θα μπορέσεις να κάνεις δεύτερη. Σας ευχαριστώ για την παρότρυνση. Αυτές οι ιστορίες πρέπει να ειπωθούν. Οχι μόνο από το σινεμά, αλλά κι από τις ειδήσεις μας. Ζω σε μία χώρα που βιώνει τη δική της πολιτική επικαιρότητα και δυστυχώς δεν μας δίνει ολόκληρη την εικόνα όσων συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο. Εχουμε απορροφηθεί από τις εκλογές. Ομως με ενδιαφέρει. Να ξέρετε ότι η έκκλησή σας, ακούστηκε…»
Γενικά ο Κλούνεϊ είναι άνθρωπος που κρατάει το χιούμορ του – η δουλειά του είναι άλλωστε να υποδύεται. Αλλά σε μια σπάνια στιγμή φάνηκε να χάνει την ψυχραιμία του.
Ηταν όταν λίγα λεπτά μετά τον δημοσιογράφο από τη Συρία, μια άλλη εκπρόσωπος των μέσων ενημέρωσης επανήλθε στο ίδιο θέμα: «Θα ήθελα να ρωτήσω τον κύριο Κλούνεϊ τι κάνει για το σοβαρό θέμα των προσφύγων στην Ευρώπη….». Ηταν μια στιγμή που ο Κλούνεϊ έχασε την ψυχραιμία του, τη διέκοψε και της είπε: «Κι εσείς; Εσείς τι κάνετε; Ποιες δραστηριότητες έχετε αναλάβει εσείς στην καθημερινή σας ζωή που να βοηθούν αυτούς τους ταλαίπωρους ανθρώπους; Ξέρετε, μιλάτε σε κάποιον που έχει ασχοληθεί για πάρα πολύ καιρό με τέτοια ζητήματα, έχει ταξιδέψει σε πολύ επικίνδυνα μέρη, έχει αφιερώσει αρκετή ενέργεια και χρόνο για τέτοια ζητήματα. Δεν εκτιμώ λοιπόν ότι με ρωτάτε “τι σκοπεύω να κάνω”. Εχω κάνει. Και, ναι, κάνω. Αύριο θα συναντηθώ με την Ανγκελα Μέρκελ για να της συζητήσω αυτό ακριβώς το θέμα. Εσείς; Θα ήθελα να ακούσω τι έχετε κάνει εσείς για τους πρόσφυγες…»
Η αίθουσα είχε παγώσει και το όλο πρότζεκτ, η προώθηση της ταινίας, κινδύνευε να τιναχτεί στον αέρα. Ηταν τελικά ο Τζόελ Κοέν που παρενέβη για να ηρεμήσει κάπως τα πνεύματα. Είπε ότι υπάρχει μια παρεξήγηση και ότι δεν μπορείς να λες στους ανθρώπους που δημιουργούν να πουν μια συγκεκριμένη ιστορία, αλλά θύμισε και σημαντικές βραβευμένες δουλειές για την προσφυγική κρίση.
«Εχετε δίκιο. Είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Και το σινεμά ασχολείται με τα θέματα αυτά – δείτε ποια ταινία κέρδισε πέρσι στις Κάννες τον Χρυσό Φοίνικα, ένα φιλμ που μιλάει για το Προσφυγικό, το “Dheepan: Ο Ανθρωπος Χωρίς Πατρίδα” του Ζακ Οντιάρ. Εχουμε λοιπόν αρκετά να συνεισφέρουμε στον παγκόσμιο διάλογο ως καλλιτέχνες. Ομως είναι άδικο να ρωτάτε κάποιον “γιατί δε γυρίζετε μία ταινία για αυτό ή το άλλο σημαντικό ζήτημα”. Δεν γυρίζονται έτσι οι ταινίες. Δεν λες πάντα όλες τις ιστορίες. Αυτό είναι μια παρεξήγηση»…
Δεν ήταν πάντως όλη η συνέντευξη Τύπου ηλεκτρισμένη. Ο Κλούνεϊ ήταν σε γενικές γραμμές ευδιάθετος και χιουμορίστας. Τον ρώτησαν για παράδειγμα αν έχει κατηγορηθεί για κομμουνιστικές ιδέες, καθώς ο ήρωας που υποδύεται στην ταινία έχει σχέσεις με αριστερούς κύκλους του μεταπολεμικού Χόλιγουντ. Εχει βρεθεί ο Κλούνεϊ σε τέτοιους κύκλους; Ο σταρ γελάει τρανταχτά: «Αν είμαι Κομμουνιστής; Μήπως είστε εσείς; Κινδυνεύω; Πρέπει να βρω τρόπο να φύγω από την αίθουσα; Δεν ξέρω για τι πράγμα μου μιλάτε… Επικαλούμαι την 5η τροπολογία»…
Ο συμπρωταγωνιστής του, ο σκληρλός Τζος Μπρόλιν επέλεξε την παρακάτω ως καλύτερη στιγμή στην παραγωγή της ταινίας: «Να χαστουκίζω ξανά και ξανά τον Τζορτζ Κλούνεϊ. Το ξέρω ότι όλοι σας θα θέλατε κάποια στιγμή να το κάνετε, ότι όλοι σας το ονειρεύεστε. Ε, το έκανα για όλους εσάς!»
O δε Κλούνεϊ όταν ρωτήθηκε για τους ρόλους του αφελή που παίζει στις ταινίες των Κοέν, ήταν απολαυστικός, αυτοσαρκαζόμενος. «Ναι, ξέρω πόσο μαλάκας φαίνομαι. Εχω γυρίσει τέσσερις ταινίες μαζί τους και πάντα παίζω τον μαλάκα!». Και συνέχισε στον ίδιο τόνο γελώντας: «Κάθε φορά που μου στέλνουν ένα σενάριο, ο χαρακτήρας μου είναι πιο ηλίθιος από τον προηγούμενο. Μάλιστα φροντίζουν να το κάνουν χειρότερο, στέλνοντας και σχόλια, όπως στο “Καυτό Απόρρητο”: ”το γράψαμε έχοντας εσένα στο μυαλό μας”. Σοβαρά τώρα; Ποιο είναι το πρόβλημά σας επιτέλους μαζί μου;»