Ο Ρότζερ Φέντερερ είναι ο αδιαφιλονίκητος «βασιλιάς των κορτς». Το τένις δεν είναι ποδόσφαιρο, όπου ένας φαν του Μέσι και ένας του Κριστιάνο Ρονάλντο μπορεί να μαλώνουν ώρες ατέλειωτες για το ποιος είναι ο καλύτερος – και άκρη να μη βγάζουν. Εδώ μιλάει η αυθεντία των αριθμών: Φέντερερ 17 κατακτήσεις τίτλων Grand Slam*, Ναδάλ 14, Σάμπρας 14, Μποργκ 11. Μάλιστα, σύμφωνα με αυτό το point system, ο Ελβετός θεωρείται ως ο κορυφαίος τενίστας όλων των εποχών.
Αλλά η βασιλεία του Φέντερερ κινδυνεύει σοβαρά από έναν Σέρβο επαναστάτη που ονομάζεται Νόβακ Τζόκοβιτς. Τον λένε και «Νόλε» ή «Τζόκερ» ή «Πρίγκιπα», και τις τελευταίες 82 εβδομάδες έχει καταλάβει το Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης. Προχθές το πρωί (Ελλάδας) απείλησε ευθέως τον «βασιλιά» -για πολλοστή φορά τα τελευταία δυο χρόνια- νικώντας τον σχετικά εύκολα, σε 2 ώρες και 19 λεπτά, με 3-1 σετ (6-1, 6-2, 3-6, 6-3), στα ημιτελικά του Australian Open. Και προκρίθηκε στον κυριακάτικο Τελικό (10.30 το πρωί ώρα Ελλάδας), όπου θα διεκδικήσει το 11ο Grand Slam της καριέρας του. Το παρελθόν μάς λέει ότι, όταν φτάνει στα ημιτελικά, παίρνει και τον τίτλο.
Στη «Rod Laver Arena» όλο το γήπεδο ήταν στο πλευρό του Ελβετού. Μόνο κάποιοι σκόρπιοι Σέρβοι ακούγονταν στις εξέδρες. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Τζόκοβιτς να νικήσει, σε μια μαγική παράσταση όπου τα έκανε όλα τέλεια. Για να επιβεβαιώσει οτι παραμένει, από το 2014, ο πιο φορμαρισμένος τενίστας στον κόσμο. Ιδού μερικοί αριθμοί, για να καταλάβετε: Ο «Νόλε» μετράει 20 διαδοχικές νίκες σε major τουρνουά, 14 σερί στο τουρ, επτά διαδοχικούς τίτλους και 17 Τελικούς στη σειρά (πέντε από τους οποίους, σε Grand Slam). Μετά την ήττα του -τον Ιανουάριο του 2015- στα προημιτελικά της Ντόχα από τον Ιβο Κάρλοβιτς, είναι τουλάχιστον φιναλίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Με την προχθεσινή του νίκη, μάλιστα, ισοφάρισε το ρεκόρ του Φέντερερ.
Ηταν η τέταρτη διαδοχική φορά που ο Τζόκοβιτς απέκλεισε τον «βασιλιά» σε Grand Slam και η 23η νίκη του σε 45 αναμετρήσεις με τον Φέντερερ. Κάτι που σημαίνει ότι -πλέον- προηγείται στις μονομαχίες με τους άλλους τρεις κορυφαίους τενίστες της εποχής: 23-22 με τον Φέντερερ, 24-23 με τον Ναδάλ και 21-9 με τον Μάρεϊ.
Ο Τζόκοβιτς συστήθηκε στο κοινό του τένις, ανήλικος ακόμα, το 2003. Κι άρχισε να αναδεικνύεται την εποχή που ο Φέντερερ και ο Ναδάλ έχτιζαν τη δυαρχία τους με τις φοβερές μάχες τους σε κάθε μεγάλο τουρνουά. Μέχρι το 2007 ο νεαρός Σέρβος είχε ήδη ανέβει στην τρίτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Και το 2008, από το Αυστραλιανό Οπεν, άρχισε η εκτόξευση. Σε ηλικία μόλις 21 ετών κατάφερε αυτό που για τους άλλους τενίστες φαντάζει ακατόρθωτο: νίκησε 3-0 τον Φέντερερ -στα ημιτελικά- και έκανε όσους δεν τον γνώριζαν, να τον μάθουν. Στον Τελικό κατατρόπωσε και τον Γάλλο Βίλφριντ Τσόνγκα. Μια μεγάλη καριέρα ανέτειλε. Αλλά, ο μεγάλος θόρυβος γύρω από το όνομά του έγινε το 2009, όταν κατέκτησε το Rogers Cup -στο Μόντρεαλ- νικώντας και τον Ναδάλ, και τον Φέντερερ. Ο Σέρβος έφτασε για πρώτη φορά στο νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης το 2011, όταν -έπειτα από ένα εκπληκτικό σερί 42 νικών- τον Ιούλιο κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στο Ουίμπλεντον. Το 2014 εδραιώθηκε στην κορυφή και το 2015 ήταν η χρονιά του.
Οι επιτυχίες του ήταν εξωπραγματικές: Επαιξε και στους τέσσερις Τελικούς των Grand Slams, κατακτώντας τρία τρόπαια (το Αυστραλιανό Οπεν, το Ουίμπλεντον και το Αμερικανικό Οπεν). Του ξέφυγε μόνο το Ρολάν Γκαρός (το έχασε από τον Βαβρίνκα). Εφτασε σε 15 (δεκαπέντε!) σερί Τελικούς σε όλες τις διοργανώσεις. Εδωσε 88 αγώνες συνολικά και βγήκε νικητής στους 82. Που σημαίνει, ποσοστό επιτυχίας… 93,18%. Ετσι ο Τζόκοβιτς μπήκε στην κουβέντα για τους καλύτερους τενίστες όλων των εποχών. Ο Φέντερερ είναι επτά Grand Slam μπροστά (ο Σέρβος μετράει δέκα, με το US Open που κατέκτησε τον Σεπτέμβριο του 2015), ο Ναδάλ συναρπάζει με τη δύναμη που βγάζει πάντα στο παιχνίδι του, όμως ο Τζόκοβιτς -μόλις στα 29 παρά κάτι- έχει τον χρόνο με το μέρος του. Με άλλες δυο τέτοιες σεζόν, ο «πρίγκιπας» θα γίνει «βασιλιάς».
Ο Τζόκοβιτς απειλεί τον Φέντερερ και στην οικονομική αποτίμηση των θριάμβων του. Και οι δυο ετοιμάζονται να γίνουν οι πρώτοι τενίστες που θα σπάσουν το φράγμα των 100 εκατομμυρίων δολαρίων από χρηματικά έπαθλα στα μεγάλα τουρνουά τένις. Ο Σέρβος, με τους τίτλους που κατέκτησε το 2015, έφτασε στα 94 εκατ. δολάρια, ενώ ο Φέντερερ έχει συγκεντρώσει 97,3 εκατ. δολάρια στη 17ετή καριέρα του. Το κυριακάτικο έπαθλο, το οποίο διεκδικεί ο Τζόκοβιτς στη Μελβούρνη, ανέρχεται σε 3,85 εκατ. δολάρια. Αν το κατακτήσει, θα ξεπεράσει τον Φέντερερ κατά κάτι… ψιλά.
Αν σας φαίνεται παράξενο, υπάρχει εξήγηση. Τα μπόνους που δίνονται στους νικητές των μεγάλων τουρνουά είναι, πια, πολλαπλάσια από εκείνα που έπαιρνε ο Ελβετός – για παράδειγμα το 2006, όταν κατέκτησε 12 τίτλους. Φυσικά, οι κορυφαίοι του τένις αποκομίζουν πολύ μεγαλύτερα κέρδη, από χορηγίες και άλλες εμπορικές συμφωνίες.
Εξήγηση υπάρχει και για το εντυπωσιακό ξεπέταγμα του Τζόκοβιτς, από το 2011. Την έχει δώσει ο ίδιος, σε συνέντευξη Τύπου. Το «μυστικό» του είναι η αλλαγή στις διατροφικές του συνήθειες. Η ιστορία αρχίζει το καλοκαίρι του 2010, όταν ο «Νόλε», αν και είχε ήδη κατακτήσει ένα τουρνουά του Grand Slam (το 2008 στη Μελβούρνη) και βρισκόταν ήδη στο Νο4 του κόσμου, αποκάλυψε στον φίλο και προπονητή του από το 2006, τον Σλοβάκο Μάριαν Βάιντα, οτι συχνά δεν αισθανόταν καθόλου καλά. Με αποκορύφωμα τον προημιτελικό του Australian Open, το 2010, όταν διέκοψε τέσσερις φορές για να τρέξει στην τουαλέτα. Εκείνος τον έπεισε να επισκεφτούν έναν διάσημο διατροφολόγο, ο οποίος ανακάλυψε πως ο Τζόκοβιτς έπασχε από «κοιλιοκάκη». Μία σπάνια κληρονομική ασθένεια, που προκαλεί δυσανεξία στη γλουτένη, την πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σιτάρι, το κριθάρι, τη βρόμη και τη σίκαλη. Σε αυτήν οφείλονταν οι αδιαθεσίες του. Ενα χρόνο αφότου εντοπίστηκε η «αχίλλειος πτέρνα» του, ο Τζόκοβιτς είχε σκαρφαλώσει για πρώτη φορά στο Νο1 του αθλήματος.
Εκτοτε ο Σέρβος αγοράζει βιολογικά προϊόντα και μαγειρεύει ο ίδιος το φαγητό του. Ακόμα και όταν είναι σε τουρνουά, επιλέγει ξενοδοχεία που του επιτρέπουν να χρησιμοποιήσει την κουζίνα τους. Κι έχει πάντα στον σάκο του τα δικά του, χειροποίητα μπισκότα. Τα έβγαλε και στην αγορά. Μπισκότα Τζόκοβιτς χωρίς γλουτένη. Τα τρία κοστίζουν 2,29 ευρώ. Είναι λίγο αλμυρά. Οχι τα μπισκότα. Στην τιμή.
Εχει γράψει και βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε το 2013 με τίτλο «Χτύπα το σερβίς για τη νίκη». Με συμβουλές για επιτυχία, όχι μόνο στο τένις αλλά -γενικότερα- στη ζωή. Η αλήθεια είναι πως ο Τζόκοβιτς δεν χαίρει -ακόμη- της δημοφιλίας του Φέντερερ ή του Ναδάλ. Αλλά, σε ό,τι αφορά την προσωπικότητα, τους ξεπερνά και τους δυο. Και πάντα βρίσκει τρόπους να ξεχωρίζει, χάσει – κερδίσει. Ιδού μερικοί από αυτούς:
– Συνηθίζει να χτυπάει το μπαλάκι στο έδαφος δεκάδες φορές πριν από κάθε σερβίς. Μάλλον για να κάνει τα νεύρα των αντιπάλων του, κουρέλια.
– Επίσης μονολογεί, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ευτυχώς. Διότι κάποτε φώναξε (στη Γλώσσα του): «Και τώρα πάρτε όλοι τα @ρχ@δι@ μου»…
– Τρώει πάντοτε γρασίδι από το κορτ του Ουίμπλεντον. Οπως λέει, έχει γλυκιά γεύση.
– Συνηθίζει να προσποιείται τον τραυματία, κάθε φορά που χάνει σε μεγάλο αγώνα.
– Του αρέσει να πειράζει τους θεατές.
– Επίσης, να μιμείται κοροϊδευτικά τους συναδέλφους του.
– Πίνει πάντα ζεστό νερό, γιατί το κρύο εμποδίζει τη ροή του αίματος.
– Δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς του σκυλάκι του, τον Πιερ, ένα γαλλικό κανίς…
Φαντάζομαι οτι στον κυριακάτικο Τελικό της Μελβούρνης, οι περισσότεροι Ελληνες φίλαθλοι θα είναι με τον Τζόκοβιτς. Γιατί, εκτός από σπουδαίος αθλητής, είναι γείτονας, ωραίος τύπος και φιλέλληνας. Στο Μουντιάλ της Βραζιλίας εκδηλώθηκε αναφανδόν υπέρ της Εθνικής μας. Παρακολούθησε το παιχνίδι με την Ακτή Ελεφαντοστού και δεν σταμάτησε να ανεβάζει φωτογραφίες πανηγυρισμών, με τα ανάλογα σχόλια, για τη μεγάλη νίκη της Ελλάδας: «Πάμε. Μπράβο Ελληνες», έγραψε στο Twitter, κάτω από μια φωτογραφία του που τον έδειχνε να πανηγυρίζει το γκολ του Σαμαρά μπροστά από την τηλεόρασή του. Οπότε, «πάμε Νόλε». Κυριακή πρωί στο Eurosport.
—-
(*) Grand Slam είναι τα τέσσερα κορυφαία τουρνουά τένις που διεξάγονται κάθε χρόνο: το Ουίμπλεντον στο Λονδίνο, το Ρολάν Γκαρός (ή Γαλλικό Οπεν) στο Παρίσι, το Αυστραλιανό Οπεν στη Μελβούρνη και το Αμερικανικό Οπεν στη Νέα Υόρκη.