Στην Ισπανία έχουν ένα έθιμο. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, λίγο προτού μπει το νέο έτος, τρώνε 12 ρόγες σταφύλι, οι οποίες συμβολίζουν τους 12 μήνες της χρονιάς που φεύγει. Σε πείσμα όλων των προγνωστικών, ο Ράφα Μπενίτεθ πρόλαβε να φάει τις ρόγες του. Όμως, στον πρώτο αγώνα του 2016, η Ρεάλ Μαδρίτης σκόνταψε πάλι (2-2 με τη Βαλένθια). Και σήμερα, 4 Ιανουαρίου, απολύθηκε.
Το τελευταίο του ματς στον πάγκο της «Βασίλισσας» έμελλε να είναι αυτό στο «Μεστάγια», στο ίδιο γήπεδο όπου ο Μπενίτεθ άρχισε να χτίζει τον μύθο του, κατακτώντας, μέσα στην τριετία 2001-2004, δυο Πρωταθλήματα Ισπανίας και ένα Κύπελλο UEFA. Η παλιά του ομάδα, η Βαλένθια, του είχε ετοιμάσει αποθεωτική υποδοχή. Εκεί τον εκτιμούν ακόμη. Αντιθέτως, στη Μαδρίτη, από την αρχή δεν τον είδαν με καλό μάτι.
Η μοίρα του Μπενίτεθ, που είχε προσληφθεί μόλις το περασμένο καλοκαίρι στη θέση του Αντσελότι, ήταν προδιαγεγραμμένη από καιρό. Για την ακρίβεια, από τις 21 Νοεμβρίου 2015, όταν η Μπαρτσελόνα ταπείνωσε τη Ρεάλ (0-4) στη Μαδρίτη. Σύσσωμο το «Σαντιάγο Μπερναμπέου» του ζητούσε να παραιτηθεί. Η «γιούχα» συνεχίστηκε και στο παιχνίδι με τη Χετάφε. Αυτή τη φορά, αποδοκίμασαν και τον πρόεδρο, τον Φλορεντίνο Πέρεθ, όμως εκείνος αγέρωχος από τις κερκίδες των επισήμων έδωσε εντολή να παίξουν μουσική στη διαπασών τα μεγάφωνα του γηπέδου. Για να μην ακούγονται οι διαμαρτυρίες…
Από τη στιγμή που η μουρμούρα άγγιξε τον ατσαλάκωτο «θείο Φλο», η απόλυση του Μπενίτεθ ήταν θέμα χρόνου. Το κατάλαβαν όλοι, όταν ο Πέρεθ ζήτησε από εταιρεία δημοσκοπήσεων να επικοινωνεί με μέλη της Ρεάλ Μαδρίτης και να τους ζητά να αξιολογήσουν τον προπονητή, βαθμολογώντας τον από το μηδέν έως το δέκα. Επίσης, να επιλέξουν από έναν κατάλογο έξι ονομάτων, ποιος θα έπρεπε να τον αντικαταστήσει. Οι υποψήφιοι ήταν, ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο Αρσέν Βενγκέρ, ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Μανουέλ Πελεγκρίνι, ο Κάρλο Αντσελότι και ο Ζινεντίν Ζιντάν. Τις απαντήσεις δεν τις μάθαμε ποτέ, όμως -όπως αποφάσισε το ΔΣ της Ρεάλ- τον ισπανό τεχνικό θα τον διαδεχθεί ο Ζιντάν, παλιός «θρύλος» της Ρεάλ και προπονητής της δεύτερης ομάδας της.
Την πρώτη φορά που είχε ακουστεί το όνομά του, ο Γάλλος έλεγε (σύμφωνα με τους συνεργάτες του) οτι θα προτιμούσε να ολοκληρώσει τη σεζόν στον πάγκο της Καστίγια (της δεύτερης ομάδας της Ρεάλ). Σοφά σκεπτόμενος, φοβόταν να αναλάβει μεσούσης της περιόδου, με τη «Βασίλισσα» σε κακή αγωνιστική κατάσταση. Φαίνεται, όμως, πως ο πρόεδρος Πέρεθ… τον έψησε τελικά. Προφανώς με το επιχείρημα οτι η θέση του προπονητή της Ρεάλ είναι μια ευκαιρία που δεν σου προσφέρεται κάθε μέρα… Σε ανύποπτη στιγμή, ο Ζιντάν τα γύρισε: «Είμαι επαγγελματίας και ποτέ δεν θα αρνηθώ μια πρόκληση», είχε πει σε δημοσιογράφους.
Ο Ζιντάν διετέλεσε βοηθός του Αντσελότι στον πάγκο της πρώτης ομάδας, μέχρι την πρόσληψη του Μπενίτεθ, κι έτσι έχει την εμπειρία των παικτών που καλείται να καθοδηγήσει. Μάλιστα, ήταν συνεργάτης του ιταλού τεχνικού τη σεζόν 2013-2014, που η Ρεάλ κατέκτησε το δέκατο πρωτάθλημα Ευρώπης. Στα αποδυτήρια απολαμβάνει τον σεβασμό όλων, χάρη στην ένδοξη θητεία του στα γήπεδα, και ίσως καταφέρει να επιβάλει την πειθαρχία. Αυτή που είχε χάσει (αν την είχε ποτέ…) ο Μπενίτεθ. Εχει εξαιρετικές σχέσεις με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, με τον Καρίμ Μπενζεμά και με τον Σέρχιο Ράμος. Λιγότερο με τον Γκάρεθ Μπέιλ, όμως δεν είναι αυτός το πρόβλημα…
Ως ποδοσφαιριστής, στη Ρεάλ είχε πάει το 2001, έναντι του ποσού – ρεκόρ των 74,5 εκατομμυρίων ευρώ. Με συμπαίκτες τον Ραούλ, τον Φίγκο, τον Ρομπέρτο Κάρλος και τον Ρονάλντο, κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ισπανίας και ένα Τσάμπιονς Λιγκ, το 2002. Αποχώρησε το 2006 και η Ρεάλ ήταν ο τελευταίος σταθμός στη σπουδαία καριέρα του.
Σημειωτέον ότι πριν από μερικούς μήνες, όταν ο Κάρλο Αντσελότι αποχωρούσε από τον πάγκο της Ρεάλ, το όνομά του «Ζιζού» είχε ακουστεί και πάλι. Αλλά ο Φλορεντίνο Πέρεθ δεν τον κάλεσε ποτέ να συζητήσουν. Προτίμησε τον έμπειρο Ράφα Μπενίτεθ…
Ο Μπενίτεθ δεν είχε καταφέρει να τα βρει με τις πριμαντόνες της ομάδας. Από την αρχή της σεζόν υπήρχαν δημόσιες ανταλλαγές «καρφιών» με τον Σέρχιο Ράμος, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον Χάμες Ροντρίγκες και τον Καρίμ Μπενζεμά, δεν μιλιόταν με τον Ισκο, ενώ είχε δει το φως της δημοσιότητας και ένα βίντεο, που έδειχνε τον Χεσέ να αρνείται να αγωνιστεί στο αριστερό άκρο της άμυνας, στο ματς με τη Βιγιαρεάλ. Στα γεύματα της ομάδας, ο (πρώην, πια) προπονητής της Ρεάλ συνέτρωγε σε μια άκρη, με τους συνεργάτες του στο προπονητικό τιμ, και κανένας παίκτης δεν επεδίωκε να βρεθεί κοντά του. Το ίδιο, βεβαίως, έκανε και εκείνος.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον ισπανικό Τύπο, κορυφαίοι ποδοσφαιριστές της Ρεάλ είχαν απευθυνθεί στον πρόεδρο και του είχαν ζητήσει την απομάκρυνση του ισπανού κόουτς. Οπως του είπαν, δεν άντεχαν ούτε να τον βλέπουν στις προπονήσεις…
Επειτα, ήταν και τα ρημάδια τα αποτελέσματα. Το 2015 ολοκληρώθηκε με 36 νίκες σε 55 παιχνίδια (ποσοστό 65,5%), ενώ την προηγούμενη χρονιά, η Ρεάλ είχε 81,1% επιτυχία, με 51 νίκες σε 63 αγώνες. Η ομάδα πέτυχε 140 γκολ μέσα στο 2015 (μ.ο. 2,55 γκολ ανά αγώνα), ενώ το 2014 είχε σκοράρει 38 φορές παραπάνω. Ακόμη και σε αγώνες που νίκησε, τελικά, η Ρεάλ, η εικόνα της ήταν αποκαρδιωτική.
Η συγκεκριμένη χρονική στιγμή ήταν το deadline για αλλαγή προπονητή, καθώς αυτή έπρεπε να γίνει το αργότερο ένα μήνα πριν από το πρώτο ματς με τη Ρόμα, για τους «16» του Champions League (17 Φεβρουαρίου), ώστε ο νέος να έχει τον χρόνο να δουλέψει, μπας και σουλουπώσει την ομάδα.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στη 13η αντικατάσταση προπονητή, τα τελευταία 13 χρόνια. Ναι, οι μαδριλένοι αλλάζουν, κατά μέσο όρο, έναν προπονητή τη σεζόν. Πράγμα αδιανόητο για ομάδα τέτοιου μεγέθους. Κάθε τεχνικός που υπογράφει στη Ρεάλ, κάνει πραγματικότητα ένα μεγάλο επαγγελματικό όνειρό του. Αλλά την ίδια στιγμή γνωρίζει πως η κλεψύδρα του αδειάζει πολύ γρήγορα…