Καλή η φτωχική μας Basket League, ακόμη καλύτερη η ανακαινισμένη Ευρωλίγκα, όμως το μπάσκετ που παίζεται στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού… δεν υπάρχει. Η νέα σεζόν του ΝΒΑ άρχισε, τα ξημερώματα, με δυο «ματσάρες» στις οποίες μπήκαν -συνολικά- 434 πόντοι. Ακόμη και οι τρελά ερωτευμένοι με την τακτική ποικιλία και το «ανθρώπινο μέτρο» της ευρωπαϊκής εκδοχής του παιχνιδιού -γούστα είναι αυτά- δύσκολα θα αποφύγουν να ξενοκοιτάξουν τον αμερικανικό πειρασμό.
Το τζάμπολ το έκαναν -όπως πάντα- οι πρωταθλητές. Οι Καβαλίερς το έπιασαν από εκεί που το είχαν αφήσει πριν από σχεδόν πέντε μήνες, στη σειρά των συναρπαστικών Τελικών του 2016. Νίκησαν τους Νικς με διαφορά 29 πόντων (117-88), με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς να δίνει την πρώτη του εφετινή παράσταση (πέτυχε triple-double, με 19 πόντους, 14 ασίστ και 11 ριμπάουντ).
Ο «Βασιλιάς», ο οποίος τήρησε την υπόσχεσή του να φέρει στο Κλίβελαντ το πρώτο πρωτάθλημα έπειτα από 52 χρόνια, είναι πλέον -μετά τη συνταξιοδότηση του Κόμπι Μπράιαντ- ο πιο καλοπληρωμένος παίκτης του ΝΒΑ (30.963.450 δολάρια τον χρόνο). Στα 32 του χρόνια απολαμβάνει το μπάσκετ, και διεκδικεί το δεύτερο repeat της καριέρας του. Το αν θα τα καταφέρει -πάλι- να κατακτήσει τον τίτλο σε δυο διαδοχικές σεζόν (το είχε ξανακάνει με τους Χιτ το 2012, 2013), είναι ένα από τα μεγάλα «μυστήρια» της νέας χρονιάς.
Το άλλο είναι, αν η πιο πολυσυζητημένη μετακίνηση του καλοκαιριού -του Κέβιν Ντουράντ στους Ουόριορς- θα αλλάξει τον χάρτη του αμερικανικού πρωταθλήματος. Στη θεωρία, ο τετράκις πρώτος σκόρερ κι άλλοτε MVP του ΝΒΑ, μαζί με τον κορυφαίο πλέι-μέικερ της λίγκας (Στεφ Κάρι) και τον Κλέι Τόμπσον των 276 σουτ τριών πόντων πέρυσι, συνθέτουν μια… εξωπραγματική τριπλέτα στην επίθεση. Στην πράξη, όμως, οι δευτεραθλητές της περασμένης σεζόν απογοήτευσαν στο δεύτερο ματς της πρωινής πρεμιέρας.
Το «Oracle Arena» είχε γεμίσει ασφυκτικά από τους φιλάθλους του Γκόλντεν Στέιτ, οι οποίοι ανυπομονούσαν να δουν την υπερομάδα των «Big 4» (Ντουράντ, Κάρι, Τόμπσον και Γκριν). Αλλά, οι οπαδοί αυτής της πολυδιαφημισμένης μηχανής μπασκετικού θεάματος έφυγαν απογοητευμένοι. Οι Σαν Αντόνιο Σπερς -χωρίς τον Τιμ Ντάνκαν για πρώτη φορά έπειτα από 19 χρόνια- συνέτριψαν τους φιλόδοξους Ουόριορς με 129-100. Ο νέος πρωταγωνιστής των νικητών, ο Λέοναρντ, πέτυχε 35 πόντους, επισκιάζοντας το ντεμπούτο του Ντουράντ (27 πόντοι), αλλά και τον Κάρι που -αυτή τη φορά- δεν έπιασαν τα… μαγικά του (είχε τρία στα 10 τρίποντα).
Για εμάς τους Ελληνες, υπάρχει άλλο ένα μεγάλο «μυστήριο»: τι θα κάνει, εφέτος, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο; Αυτό που θα θέλαμε να καταφέρει -σε μια κομβική γι’ αυτόν σεζόν- είναι να πάρει τους Μπακς στην πλάτη του, να φτάσει στα play-offs και να κερδίσει τη συμμετοχή του στο All-Star Game της Νέας Ορλεάνης. Ωραίο ακούγεται, όμως δεν είναι τόσο απλό. Ας μην παρασυρόμαστε, ούτε από το νέο «αυτοκρατορικό» του συμβόλαιο των 106 εκατομμυρίων δολαρίων για τέσσερα χρόνια, ούτε από το… Οσκαρ του κορυφαίου ξένου παίκτη στο ΝΒΑ (που του απονεμήθηκε από τους gms των ομάδων).
Στα 22 του χρόνια, σε ρόλο πλέι μέικερ, ο Giannis θα κρατάει στα χέρια του τα κλειδιά της ομάδας του. Θα είναι ο ηγέτης της. Αυτός που θα κάνει κουμάντο στην επίθεση, θα μοιράζει την μπάλα, θα δημιουργεί, θα σκοράρει, θα μαζεύει ριμπάουντ. Αλλά το «πείραμα του Μιλγουόκι» ενέχει τεράστιο ρίσκο: με τον Αντετοκούνμπο να είναι, πια, το κεντρικό πρόσωπο, οι αντίπαλοι θα επικεντρώνονται στην εξουδετέρωσή του. Θα του δίνουν το μακρινό σουτ -που δεν το ‘χει- κι εκείνος θα δυσκολεύεται ακόμη περισσότερο να τα βάζει.
Ο Κώστας Κουφός, ο οποίος έχει κλείσει οκτώ χρόνια στο ΝΒΑ, θεωρείται ένας από τους πιο αξιόπιστους αναπληρωματικούς αμυντικούς σέντερ του πρωταθλήματος. Εφέτος, όμως, για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2012-2013, μάλλον θα πάρει θέση στην αρχική πεντάδα των Σακραμέντο Κινγκς. Αυτό συνέβη στα πέντε από τα έξι παιχνίδια της Preseason. Το ερώτημα, γι’ αυτόν, είναι αν θα καταφέρει να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία και να παραμείνει βασικός.
Με την παρουσία του Γιώργου Παπαγιάννη στην ίδια ομάδα, η ελληνική παροικία του ΝΒΑ μεγάλωσε. Πέρυσι, στα 18 του χρόνια, έπαιξε για πρώτη φορά σε υψηλό επίπεδο, στην ελληνική Basket League. Κυρίως στους δυο τελευταίους Τελικούς. Και, ξαφνικά, βρέθηκε στον «μαγικό κόσμο», πλάι στον Κουφό. Ο ρόλος του στους Κινγκς -που διαθέτουν άλλους τέσσερις σέντερ (Cousins, Κουφός, Cauley-Stein και Labissiere)- θα είναι πολύ περιορισμένος. Ο σκοπός είναι, να αγοράσει εμπειρίες. Κυρίως στις προπονήσεις, κι όχι στα ελάχιστα λεπτά που θα τον δούμε να αγωνίζεται. Είναι πολύ πιθανό, ο Παπαγιάννης -ο ενδέκατος Ελληνας που θα παίξει στο ΝΒΑ (ο πρώτος ήταν ο Ιάκωβος Τσακαλίδης, το 2000, και ο δέκατος ο Θανάσης Αντετοκούνμπο)- να βγάλει όλη τη χρονιά στον πάγκο.
Εδώ και αρκετά χρόνια, η αμερικανική μπασκετική λίγκα έχει ανοίξει τις πύλες της σε ταλαντούχους αθλητές από όλες τις ηπείρους. Κάθε χρόνο παίζουν στο ΝΒΑ όλο και περισσότεροι ξένοι, για να καταλήξουμε στο εφετινό ρεκόρ: 113 παίκτες από 41 διαφορετικές χώρες. Πλέον, όλες οι ομάδες έχουν στο ρόστερ τους τουλάχιστον έναν. Οι πιο πολλοί (11) προέρχονται από τον Καναδά. Δέκα από τη Γαλλία και εννέα από τη Βραζιλία.
Αυτό το παγκόσμιο προσκλητήριο είναι, κατά μια έννοια, υστερόβουλο. Οι «εγκέφαλοι» της λίγκας δεν το έκαναν μόνο για να προσελκύσουν τα όπου γης ταλέντα, αλλά -κυρίως- για χάρη του μάρκετινγκ: για να τονώσουν τη δημοφιλία του ΝΒΑ διεθνώς, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο η παρουσία του Αντετοκούνμπο τα τελευταία χρόνια κέντρισε ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον μας για όσα συμβαίνουν πέρα από τον Ατλαντικό.
Τέτοια «κόλπα», όμως, δεν τα έχουν ανάγκη. Το ΝΒΑ ήταν πάντοτε σημείο αναφοράς στη βιομηχανία του αθλητικού θεάματος. Ακόμη και μετά τον Μάικλ Τζόρνταν ή τον Μάτζικ Τζόνσον. Ηταν και θα είναι, χωρίς τον Κόμπι Μπράιαντ, τον Τιμ Ντάνκαν και τον Κέβιν Γκαρνέτ. Οι «μάγοι» πάνε κι έρχονται, αλλά ο «μαγικός κόσμος» παραμένει.