Εσείς, για να ‘χουμε καλό ρώτημα, ποιόν πολιτικό αρχηγό θα τραπεζώνατε σπίτι σας ανήμερα τα Χριστούγεννα; Τον Αλέξη Τσίπρα ή τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Η ερώτηση της εταιρείας Alco ήταν μία ανάμεσα σε πολλές, μεγάλης, πολιτικής δημοσκόπησης που φιλοδοξούσε να σκιαγραφήσει το προεκλογικό πεδίο. Υποθέτω, επειδή βλέπω πανομοιότυπες και σε παλαιότερες δημοσκοπήσεις, από το 2014 ακόμη, ότι η ερώτηση-κρεσέντο αμερικανιάς έχει στο φόντο μία και μοναδική υπόθεση εργασίας: μόνο ένας ηγέτης χαρισματικός, μπορεί να είναι ακαταμάχητος συνδαιτυμόνας στο σαλόνι σου· και άρα αξίζει την πολύτιμή σου ψήφο. Όχι;
Δεν ξέρω τι λένε οι Αμερικανοί για τον Τραμπ και τη Χίλαρι, αλλά στη δική μας την περίπτωση, το 62% χριστουγεννιάτικα προτιμά να πιει ένα ποτηράκι παραπάνω με παιδιά, συμπέθερους, θείους και ξαδέλφια, παρά να βρεθεί ενώπιος ενωπίω με πολιτικό αρχηγό. Με κανέναν, ήταν η κοφτή απάντηση της πλειοψηφίας των ερωτωμένων – αν και εκτιμώ ότι κανένας από τους δυο αρχηγούς δεn θα το πάρει προσωπικά. Στην τελική, υπάρχει ένα 18% που προτίμησε Αλέξη (ε, Πρωθυπουργός είναι και φαντασιωσικά μπορεί να κάνει «χάρες»), και ένα 15% που επέλεξε Κυριάκο, για να μοιραστεί τα εδέσματα του πιο γιορτινού τραπεζιού του χρόνου.
Στην πρώτη περίπτωση, κι όταν με το καλό ο Τσίπρας σας χτυπήσει το κουδούνι, μη διανοηθείτε να κάνετε καμιά χοντράδα και να του σερβίρετε πιάτα εμπνευσμένα από την ελληνική κρίση, όπως εκείνος ο έλληνας εστιάτορας στο Βερολίνο που είχε στον κατάλογο επιλογές τύπου «Το αγαπημένο του Τσίπρα», «Βαρουφάκης», «Σοϊμπλέξιτ», «Τροϊκεξολοθρευτής» και «Καλαμάρι ΔΝΤ». Το βρίσκω, εκτός από άκομψο, ντεμοντέ πια.
Σας προτείνω επίσης να αφήσετε κατά μέρος τις γαλοπούλες και τις επιρροές δυτικού τύπου, και να επιμείνετε φανατικά στην ελληνική κουζίνα, έστω και «πειραγμένη», διότι ο Πρωθυπουργός φαίνεται ότι δεν μπορεί να φάει κάτι άλλο. Δεν πα να ‘ναι στην άκρη της γης, το καλό ελληνικό το μαγαζί θα αναζητήσει, αγνοώντας τις εκάστοτε τοπικές χαρές του ουρανίσκου.
Το ρεπορτάζ τον θέλει το 2017, όταν βρέθηκε στο Παρίσι, στο περιθώριο της βράβευσής του για το πολιτικό του σθένος (Prix du Courage politique – τα θυμάστε, δα, εκείνα τα 17ωρα της διαπραγμάτευσης που μας κόψαν χρόνια), να δειπνεί μετά των συνεργατών του στον αριθμό 18 της οδού Ντυφό, στο φημισμένο «Le Mavrommatis», που μόλις έναν χρόνο αργότερα απέκτησε και αστέρι Michelin.
Ο ίδιος ο κ. Μαυρομμάτης, ένας τέλος πάντων από τα τρία αδέλφια από την Κύπρο που έχουν το μπιστρό και πλείστα όσα ντελικατέσεν στην Πόλη του Φωτός, είχε μαρτυρήσει τα γούστα του Αλέξη: μελιτζάνες με γαρίδες και καλαμάρι, λαβράκι άγριο, μάγουλο μοσχαριού, στιφάδο με τρούφα και ως επιδόρπιο γιαούρτι ελληνικό με κανταΐφι.
Ακόμη και όταν δεν ήταν Πρωθυπουργός, ο Τσίπρας την ίδια τακτική είχε: στα πέρατα του κόσμου, στην Ουάσινγκτον, το 2013, έψαχνε νοσταλγικά για γιουβετσάκι και αυγολέμονο, στο όνομα των πιάτων –φετίχ της ημεδαπής, ίσως και της μαμάς του.
Επιλέγοντας το «Κελάρι», ο Αλέξης τίμησε μια σταθερή αξία της γαστρονομικής σκηνής της αμερικανικής πρωτεύουσας, πίσω από την οποία βρίσκεται ο Σταύρος Ακτύπης, που κάποτε ονειρεύτηκε να συστήσει τη γενέτειρα του, το Ιόνιο, σε όσους δεν έχουν γευτεί από κοντά τις χάρες του.
Δεν είναι σαφές ούτε τι ακριβώς έφαγε, ούτε αν το ‘φχαριστήθηκε ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (διότι απέναντι του είχε τον βοηθό υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Έρικ Ρούμπιν, και σε αυτά τα γεύματα εργασίας δύσκολα σταυρώνεις μπουκιά), το μαγαζί πάντως αποθεώνεται για τα καλοψημένα παϊδάκια, το θαλασσινό γιουβέτσι με ούζο, την τραγανή μελιτζάνα και τα κριτσανιστά κολοκυθάκια με το τζατζίκι · βεβαίως και για τον μπακλαβά του.
Μην πάτε μακριά. Και στη συνάντηση με τον Καμμένο, τάχα μου μυστική, στη Λέσχη Αξιωματικών στη Ρηγίλλης, πριν από κανένα δίμηνο, τα πιάτα, όλα ελληνικότατα ήταν (και δεν τα λες και λίγα, για ντουέτο): αγκινάρες α λα πολίτα, ρολό κοτόπουλο με ρύζι, πένες σουφλέ, σαρδέλα φούρνου με πράσινη σαλάτα, κοντοσούβλι με πατάτες τηγανιτές, πέρκα με πατατοσαλάτα και μοσχάρι κοκκινιστό με ρύζι.
Τώρα, αν η όρεξη σας τραβάει Κυριάκο, άλλα θα πρέπει να προσέξετε: Ο Μητσοτάκης είναι σαν τον Ομπάμα, που είχε ταράξει τον Λευκό Οίκο στο μπρόκολο · μη του δώσεις ανθυγιεινό, την πάτησες. Τουτέστιν, αποφύγετε τις γουρουνοπούλες με λίπη, τις κρέμες γάλακτος και τα αναψυκτικά, διότι θα σας βγει ξινό και πάντως δεν θα βλέπετε το πιάτο/ποτήρι του να αδειάζει.
Καθαρές και απλές γεύσεις, πολλές σαλάτες, σαφώς όχι κρασοκατάνυξη. Έγκυρες πηγές του Protagon εξομολογούνται ότι σε γεύμα που παρέθεσε προσφάτως στο εστιατόριο Zorbas στο Μικρολίμανο, ο Κυριάκος ούτε που άγγιξε τα τηγανητά, προτίμησε ψάρι, τίμησε τα λαχανικά του τραπεζιού και όταν ήλθε η ώρα του «εις υγείαν», σήκωσε το ποτήρι για να ευχηθεί, χωρίς να βρέξει καν τα χείλη του – μάλλον αγαπάει περισσότερο την τσικουδιά.
To ψάρι είχε την τιμητική του και στο γεύμα με τον Αντώνη Σαμαρά, τον Φεβρουάριο του 2018, ανήμερα της Υπαπαντής, στη Μαρίνα της Μεσσηνίας, όταν ο Μητσοτάκης έκανε διήμερη περιοδεία σε νομούς της Πελοποννήσου. Ψητά μανιτάρια, ψαρόσουπα, πατάτες, ποικιλία θαλασσινών, λίγο λευκό κρασί (ήταν και οι κυρίες τους μαζί), μόνο κραιπάλη δε θυμίζει αυτό το γεύμα.
Ψαράκι με σταμναγκάθι, ήταν η παραγγελία του Μητσοτάκη και στο «Milos» του Χίλτον – Αύγουστος ήταν, θα μου πείτε -, όταν συνέφαγε με τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας, τον Γιάννη Στουρνάρα.
Όχι βεβαίως ότι δεν κάνει και αυτός πού και πού τις παρασπονδίες του. Οταν βρέθηκε κάποτε Μπουρνάζι μεριά, στο αμαρτωλό «Base Grill», είχε τσακίσει τη μοσχαρίσια πικάνια του, ενώ το Instagram τον είχε αποθεώσει τον περασμένο Οκτώβριο βλέποντας τον να δοκιμάζει άπαιχτη σερραϊκή μπουγάτσα, Με κρέμα ή τυρί ; ρωτούσε σε αμιγώς πολιτικό κουίζ ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Κώστας Δέρβος, για να προκαλέσει απανωτές ήττες νεοδημοκρατών που ήθελαν τον Μητσοτάκη να έχει παραγγείλει την πρώτη.
Τα αθηναϊκά του γούστα τον θέλουν πάντως να θέλγεται συχνά από το «New Hotel», επί της Φιλελλήνων – και η σύζυγος του, Μαρέβα, εκεί παρέθεσε προσφάτως το γεύμα στις συζύγους των βουλευτών της ΝΔ Comfort food, βασισμένο σε πολύ καλά υλικά, ενίοτε και με healthy αποχρώσεις στην κουζίνα, φημισμένο και για τα πλούσια κυριακάτικα brunches του, είναι το εστιατόριο «New Taste»– αντιγράφω από την οικεία ιστοσελίδα.
Οπως και να ‘χει, με τον Κυριάκο θα πρέπει να εξαντλήσετε τις μαγειρικές σας δεξιότητες. Με κρητική καταγωγή και μάνα τη Μαρίκα, ο πήχης είναι από μόνος του ψηλά. Καλή τύχη.
Σε κάθε περίπτωση, κινηθείτε στη γευστική συνεύρεση με μέτρο, η δύναμη του φαγητού είναι άλλωστε από μόνη της μεγάλη και η γαστροδιπλωματία το πλέον ισχυρό όπλο για να επικοινωνήσεις σκέψεις, επιθυμίες, φιλοδοξίες – στις Διεθνείς Σχέσεις, πολλώ δε μάλλον σε ένα σπιτικό. Θυμηθείτε το «είμαστε αυτό που τρώμε», που συνηθίζουν να λένε οι γάλλοι, και επ΄ουδενί μη ψαρώνετε με τα γκάλοπ. Θα κάνετε ούτως ή άλλως πολύ καιρό να καταπιείτε αυτό που θα ψηφίσετε.
ΥΓ: Δείτε το και ως tip. Μετά το γεύμα με τον Κυριάκο, μη βγάλετε τσιγάρο, είναι σφόδρα του αντικαπνιστικού και θα χαλάσετε τις καρδιές σας. Αν πάλι τραπεζώσετε τον Αλέξη, κρύψτε με τρόπο το πακέτο σας · μέχρι και από τον Λεβέντη είχε κάνει τράκα (μάρκα West) σε ένα Συμβούλιο Αρχηγών το ’15. Δεν είναι τακτικός καπνιστής και ρημάζει τους υπόλοιπους: «Ποιός θα μου δώσει ένα τσιγάρο;».