Τι μπορείς να πεις για τη ζωή ενός νοσηλευτή κατά τη διάρκεια της πανδημίας; Ο,τι και να πεις, η πραγματικότητα θα το ξεπεράσει. Τους έλαχε τζακπότ εργασιακής ατυχίας. Να κάνουν το επάγγελμα που η κατάσταση επιβαρύνει περισσότερο.
Πολλοί νοσηλευτές έχουν μιλήσει για όσα βιώνουν μέσα στα νοσοκομεία και για τον αγώνα που δίνουν, ειδικά όταν τα πράγματα ζορίζουν. Η κούραση είναι λίγη σαν λέξη για να περιγράψει το πώς βγαίνει το δικό τους μεροκάματο. Κάποιοι έχουν πει ότι δεν προλαβαίνουν ούτε τουαλέτα να πάνε.
Μια σχετική ανάρτηση έκανε πρόσφατα και η νοσηλεύτρια Σοφία Μάντη. Περιγράφοντας μια εφημερία της στο Νοσοκομείο «Γεννηματάς», έγραψε στο Facebook:
«Τελικά το παιχνίδι είναι άνισο. Ο εγκεφαλικός εγωισμός ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Εμβολιασμένος; Εννοείται όχι. Ετών 39 με οξυγόνο τώρα. 21 σύνολο. 4 ναι. Οι υπόλοιποι, μάντεψε. Και μία διασωληνωμένη και αυτή στους “μάντεψε”. Ετών 74. Και δεν είναι η στολή που πρέπει ν’ αντέξεις (γιατί λιώνεις στην κυριολεξία), δεν είναι η κούραση, δεν είναι η όλη κατάσταση που πρέπει να διαχειριστείς. Είναι η ειρωνεία, το δε βαριέσαι, το έτυχε σε μένα και δεν το περίμενα, δεν πίστευα ότι υπάρχει. Αλήθεια; Τώρα που είσαι πριν από τη διασωλήνωση, πίστεψες; Πραγματικά σου λέω, αυτός ο κόσμος δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ποτέ, αν δεν αλλάξει το εγώ μας και πώς βλέπουμε τα πράγματα. Εδώ Γεννηματάς. Μόλις έβγαλα τη στολή. Στάζω. Διψάω. Φοβάμαι μαμά».
Μαντέψτε τι έγινε κάτω από την ανάρτησή της. Φυσικά δέχτηκε και θετικά σχόλια, αλλά δέχτηκε και αρκετά κακόβουλα. Υπήρξαν άνθρωποι που της επιτέθηκαν, την ειρωνεύτηκαν, κορόιδεψαν ακόμα και τη στολή προστασίας που φοράει. Και βαλτή την είπαν, και πιόνι του συστήματος, και υπερβολική και άδικη, γιατί θεώρησαν ότι με την ανάρτησή της διαχωρίζει τους ασθενείς σε εμβολιασμένους και μη.
Τόση χολή και ειρωνεία για μια γυναίκα που σου λέει ότι εργάζεται στα άκρα, ειλικρινά, είναι δύσκολο να την κατανοήσεις. Πέρσι χειροκροτούσαμε γιατρούς και νοσηλευτές στα μπαλκόνια. Φέτος, μια μερίδα της κοινής γνώμης είναι έτοιμη να τους επιτεθεί. Γιατί;
Γιατί κάποιοι από εμάς δεν αντέχουν την αλήθεια. Αυτό που φορτισμένα περιέγραψε η Σοφία Μάντη, μέσα από τη δική της εργασιακή εμπειρία με τους ασθενείς Covid, είναι αυτό που συμβαίνει μέσα στα νοσοκομεία. Το ίδιο κλίμα μεταφέρουν όλοι οι συνάδελφοί της, από τα δικά του πόστα. Ειδικά όσοι εργάζονται στο ΕΣΥ μιλάνε για καταστάσεις εμπόλεμης ζώνης.
Είναι όλοι βαλτοί του συστήματος, υπερβολικοί και άδικοι; Λένε ψέματα όλοι τους, όταν αναφέρουν ότι η πλειοψηφία των ασθενών Covid, εκείνοι που χρειάζονται νοσοκομειακή περίθαλψη, είναι ανεμβολίαστοι συμπολίτες μας; Και ότι είναι κυρίως αυτοί που περνάνε τη νόσο πιο βαριά;
Δεν διαχωρίζουν οι νοσηλευτές τους ανθρώπους σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Τους διαχωρίζει η ίδια η νόσος. Οι νοσηλευτές το βλέπουν κάθε μέρα, μέσα από τη στολή που τους κάνει να δυσανασχετούν και να ιδρώνουν, τρέχοντας ασταμάτητα στους διαδρόμους από τον έναν ασθενή στον άλλον.
Μέσα από αυτή τη στολή, που κάποιοι, κάτω από την ανάρτηση της Μάντη, κορόιδεψαν ότι τη θέλουν για τις Απόκριες, οι νοσηλευτές βλέπουν όλο τον πόνο και τον φόβο των ανθρώπων που συναντήθηκαν με αυτό τον ιό. Αλλά βλέπουν και τις επιλογές των ανθρώπων, εκείνες που καθορίζουν το πώς θα εξελιχτεί η συνάντηση τους με την αρρώστια.
Οι αναρτήσεις και οι μαρτυρίες τους είναι μια πολύτιμη γέφυρα επικοινωνίας, για να αφουγκραστεί η κοινωνία τι πραγματικά συμβαίνει. Κρίμα που ένα μέρος της δεν μπορεί.
ΥΓ.