Ερώτηση πρώτη. Εμείς οι Ελληνες είμαστε ή δεν είμαστε πρώτοι στον κόσμο στη Ναυτιλία; Ο ελληνόκτητος στόλος (με επίσημα στοιχεία για το 2022) δεν είναι στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης, με 4.870 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 384,4 εκατομμύρια dwt; Δεν έχουμε το 17,63% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου, του οποίου η αξία φτάνει στο αστρονομικό ποσό των 148,2 δισ. δολαρίων;
Η μικρή, ασήμαντη σύγχρονη Ελλάδα δεν είναι που οδηγεί την παγκόσμια κούρσα και σε αξία και σε χωρητικότητα, με δεύτερη την Κίνα, τρίτη την Ιαπωνία, τέταρτη τη Σιγκαπούρη και πέμπτο το Χονγκ Κονγκ; Και όταν μια από τις βασικές οδούς του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου μπλοκάρεται από πειρατικές ενέργειες μιας χώρας ή ενός καθεστώτος, η χώρα στην οποία ανήκει ο Νο1 εμπορικός στόλος δεν είναι υποχρεωμένη να ενεργήσει (και στρατιωτικά, αν χρειάζεται) υπερασπίζοντας τα ελληνικά συμφέροντα;
Αναρωτιέμαι, διότι σύσσωμη η αντιπολίτευση, από τον ναύαρχο Αποστολάκη του κασσελακικού ΣΥΡΙΖΑ, έως το ΚΚΕ και τα ακροδεξιά γκρουπούσκουλα, έχουν ξεσηκωθεί να μη στείλουμε τη φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα. Την οποία οι υπόλοιπες Δυτικές χώρες προσπαθούν να κρατήσουν ανοικτή στη ναυσιπλοΐα, δίχως μάλιστα να έχουν ούτε κατά διάνοια τον δικό μας εμπορικό στόλο. Βλέπω ένα κλίμα του τύπου «τι ζητάνε τα παιδιά μας στα Βιετνάμ…», που τραγουδούσε το 1977 η Φαραντούρη στον «Γέρο νέγρο Τζιμ».
Ακούω και άλλα επιχειρήματα υπέρ του «όχι». Πολιτικά, ταξικά. «Τα καράβια δεν είναι δικά μας, είναι των εφοπλιστών και όχι του ελληνικού λαού. Αρα γιατί να στείλουμε πολεμικό πλοίο; Να σκοτωθούν τα παιδιά μας για τα συμφέροντα τους;» Σωστά, όπως η ελληνική βιομηχανία είναι των βιομηχάνων, το εμπόριο των εμπόρων, η γεωργία των γεωργών και η βιοτεχνία των βιοτεχνών. Οπότε το ελληνικό κράτος δεν χρειάζεται να υπερασπιστεί ποτέ κανένα ελληνικό συμφέρον έναντι οποιασδήποτε απειλής, προερχόμενης είτε από μέσα είτε απ’ έξω. Αν ήταν όλα κρατικά θα ήταν αλλιώς, σωστά; Αν ήμασταν Σοβιετία θα στέλναμε και στρατό και στόλο. Ως καπιταλιστική Ελλάδα, να λείπει το βύσσινο. Ας γίνουμε πρώτα Σοβιετία και μετά ό,τι γουστάρετε.
Ερώτηση δεύτερη. Καλώς ή κακώς, το ελληνικό κράτος αποφάσισε να στείλει τη φρεγάτα «Υδρα» σε εκείνη τη διακεκαυμένη περιοχή, για την υπεράσπιση στενών ή ευρύτερων εθνικών συμφερόντων. Στέλνει ένα σύγχρονο πολεμικό πλοίο, που κυβερνάται από επαγγελματίες στρατιωτικούς. Και διαβάζω ότι μόλις έγινε γνωστό ποιο καράβι θα φύγει, 17 αξιωματικοί που υπηρετούν σε αυτό δήλωσαν παραίτηση από το Πολεμικό Ναυτικό για να μην πάνε στην Ερυθρά Θάλασσα. Κάποιοι μίλησαν για ανταρσία, το ΓΕΝ διέψευσε τα περί μαζικών παραιτήσεων, αλλά όχι τα περί 17 αιτήσεων αποστράτευσης, και γενικώς έγινε ένας χαμός που δεν επιτρέπεται στις Ενοπλες Δυνάμεις, ειδικά όταν αφορά πολεμική αποστολή. Η συνέχεια του ρεπορτάζ, όμως, είναι χειρότερη.
Το ΓΕΝ (και λόγω παραιτήσεων) ζήτησε 70 εθελοντές από όλα τα πλοία του στόλου και από όλες τις υπηρεσίες, για να στελεχώσουν την αποστολή. Ομως, παρά το γεγονός ότι όσοι αξιωματικοί υπηρετήσουν σε εμπόλεμη ζώνη έχουν πλεονέκτημα στις προαγωγές, δεν δήλωσαν τελικά ούτε οι μισοί από όσους χρειάζεται η αποστολή. Τραγωδία. Ως δικαιολογίες και των παραιτήσεων και της απροθυμίας εθελοντικής συστράτευσης παρουσιάστηκαν η χαμηλή ημερήσια αποζημίωση, ο χρόνος των έξι μηνών που θα κρατήσει το ταξίδι και ο υψηλός κίνδυνος της συγκεκριμένης αποστολής.
Εντάξει, δεν είμαι από εκείνους που, καθισμένοι στον καναπέ τους, κάνουν επικλήσεις στην αίσθηση καθήκοντος, στον επαγγελματισμό και στον ηρωισμό που πρέπει να διαθέτουν οι άλλοι, πλην όμως αυτό τώρα με το ρίσκο, τον χρόνο και τα λεφτά αντέχει σε σοβαρή κριτική για ανθρώπους που διάλεξαν ως επάγγελμα τον πόλεμο; Ειλικρινά, δεν ξέρω. Πάντως τα της «εξευτελιστικής ημερήσιας αποζημίωσης» ελέγχονται. Αν κάνουν έξι μήνες στην αποστολή, πέραν του μισθού, έκαστος θα πάρει συν 15.480 ευρώ. Λίγα ή πολλά για επαγγελματία στρατιωτικό που μέσα σε μια τριακονταετία του έτυχε και μια πολεμική αποστολή έξι μηνών (όχι υποχρεωτική, αλλά εθελοντική), ο καθένας μπορεί να κρίνει.
Ερώτημα τρίτο, μετά από όλα τα παραπάνω. Εχουμε παραγγείλει τις φρεγάτες Bellara πληρώνοντας τόσα δισ. ευρώ. Είστε σίγουροι εκεί στο ΓΕΝ πως όταν θα έρθουν οι Γαλλίδες θα βρείτε προσωπικό να τις στελεχώσετε; Και αν βρείτε, θα είναι τέτοιας ποιότητας (σαν το σημερινό), που αν χρειαστεί θα πολεμήσει; Ρωτώ εγώ τώρα και συμπαθάτε με που γίνομαι βιτριολικός…