Θα είναι, αλήθεια, «πολιτική τερατογένεση» ένα κυβερνητικό σχήμα με όλα τα σημερινά κόμματα της αντιπολίτευσης πλην Βελόπουλου; Πρωθυπουργός ο Τσίπρας με εταίρους, γύρω από το ίδιο τραπέζι, Ανδρουλάκη, Βαρουφάκη και Κουτσούμπα. Δεν ξέρω αν θα είναι κάτι τόσο τρομακτικό, αλλά σίγουρα θα έχει πλάκα. Αρκεί να ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα κυκλοφορήσουν οι ηχογραφήσεις του Γιάνη από το υπουργικό συμβούλιο.
Ναι, συμφωνούμε ότι αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Οχι επειδή δεν θα βγαίνουν οι αριθμοί, αλλά επειδή δεν είναι συμβατές οι προσωπικότητες. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι το ΚΚΕ δίνει ανοχή, ακόμα και αν δεχτούμε ότι η εξουσία λειτουργεί συγκολλητικά, αυτοί οι τέσσερις δεν θα μπορούσαν να κάτσουν ούτε για μπιρίμπα, πόσο μάλλον για κυβέρνηση. Και ασφαλώς το να σχηματίζεται κυβέρνηση χωρίς το πρώτο κόμμα είναι κάτι που κινείται στα όρια της εκτροπής.
Ενα αισιόδοξο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μου έλεγε, με νόημα, ότι αυτή η λύση θα ήταν προσωρινή, ουσιαστικά θα προετοίμαζε την αυτοδυναμία σε μία δεύτερη εκλογική αναμέτρηση μετά από μερικούς μήνες. Ναι, εντάξει, μόνο που αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη χρήσιμων ηλιθίων. Διότι ο Γιάνης, αν μπει σε ένα τέτοιο σχήμα, ουσιαστικά θα υπογράφει την απορρόφησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο δε Κουτσούμπας, θα είναι σαν να διαλύει το ΠΑΜΕ, ανταλλάσσοντας το προνόμιο της διαμαρτυρίας με κυβερνητικές θέσεις -στις επόμενες εκλογές δεν θα βρει ούτε τη ψήφο του. Και ο Ανδρουλάκης, συγκυβερνώντας με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα καταθέσει αίτηση διαζυγίου προς τους κεντρώους ψηφοφόρους του. Αλλωστε όλοι θυμούνται τι συνέβη στους ΑΝΕΛ. Εκτός των άλλων, ένα σχήμα που στηρίζεται σε τέσσερις και δεν μπορεί να λειτουργήσει με λιγότερους, οδηγεί σε ένα πλέγμα ισορροπιών που στο τέλος θα το καταστήσουν ανισόρροπο.
Οπως και να τα βγάλει η κάλπη, η επόμενη κυβέρνηση θα είναι είτε αυτοδύναμη, είτε δικομματική. Και αυτό, ξέρετε, είναι προς το συμφέρον του Τσίπρα να το εξηγήσει και ο ίδιος στους ψηφοφόρους. Αν αρχίσει να τους λέει για προοδευτική διακυβέρνηση με πλατιά (πλέρια) συμμετοχή, θα κάνει τον κόσμο να φαντάζεται διάφορα που είναι ωραία ως χωρατά, αλλά τραγικά ως λύση διακυβέρνησης.