Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις δηλώσεις του στην Πειραιώς μετά το αποτέλεσμα του β' γύρου | ΓτΠ/ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Απόψεις

Το μήνυμα προς την κυβέρνηση

Την πρώτη Κυριακή οι κάλπες έστειλαν μήνυμα προς την αντιπολίτευση. Τη δεύτερη, το μήνυμα είχε ως παραλήπτη την κυβέρνηση. Και πέρα από τις τοπικές ιδιαιτερότητες, η ήττα των κυβερνητικών υποψηφίων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία δίνει μαγιά για μία, πολύ δύσκολη, συζήτηση ως προς την προοπτική συγκρότησης ενός κοινού μετώπου
Κώστας Γιαννακίδης

Υπάρχει πολιτικό μήνυμα στο αποτέλεσμα της κάλπης; Ασφαλώς και υπάρχει. Και αν την πρώτη Κυριακή το μήνυμα αφορούσε κυρίως την αντιπολίτευση, τώρα έχει παραλήπτη την κυβέρνηση.

Στην Αθήνα ο Μπακογιάννης δεν έχασε μόνο λόγω του Μεγάλου Περιπάτου, ούτε από το λάθος του να πάει σε debate με τον Δούκα, συστήνοντας μία ενδιαφέρουσα προσωπικότητα στο ευρύ κοινό. Εχασε και λόγω συσπείρωσης ενός αντιμητσοτακικού μετώπου, τα μέρη του οποίου βρήκαν μία ιδανική ευκαιρία συνάντησης.

Αντίστοιχη συσπείρωση έγινε και στη Θεσσαλονίκη αν και εκεί υπάρχουν και άλλοι, πιο σύνθετοι λόγοι, για τους οποίους αποδοκιμάστηκε η δημαρχία Ζέρβα -άλλωστε ο δήμαρχος ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε από τον Πρωθυπουργό. Και στο ΠΑΣΟΚ μάλλον θα το έχουν μετανιώσει που δεν στήριξαν τον Αγγελούδη, κυρίως λόγω της, όχι καλής, σχέσης που διατηρεί με τον Ανδρουλάκη.

Στη Θεσσαλία, αν κέρδιζε ο Αγοραστός θα λέγαμε ότι κάτι δεν πάει καλά με τον κόσμο μετά τις καταστροφικές πλημμύρες και τη συμπεριφορά του περιφερειάρχη που βρέθηκε αγκαλιά με τον Μπέο. Ο Αγοραστός δεν πήρε στην πλάτη μόνο τις δικές του ευθύνες, αλλά και της κυβέρνησης.

Οι άλλες περιφέρειες που χάθηκαν κατέληξαν σε «αντάρτες» της ΝΔ, είναι δηλαδή νίκες που δεν μπορεί να τις διεκδικήσει η αντιπολίτευση, πλην όμως δεν δύναται να τις πιστωθεί η κυβέρνηση, εκτός και αν εστιάσει στον κεντροδεξιό προσανατολισμό του εκλογικού ακροατηρίου.

Μπορούν οι επιμέρους ήττες να μπουν κάτω από ένα κοινό πολιτικό μήνυμα; Φυσικά. Και δίπλα τους χωράνε και οι νίκες των «ανταρτών». Πέρα από τη δυσφορία προς τους συγκεκριμένους υποψηφίους εκφράστηκε και η δυσαρέσκεια για το ύφος της διακυβέρνησης, ειδικά με την πίεση, στα όρια του εκβιασμού, που ασκήθηκε σε ορισμένες περιπτώσεις. Στην Αθήνα δεν ηττήθηκε μόνο ο Μεγάλος Περίπατος. Εστάλη και ένα μήνυμα προς το Μαξίμου. Οπως και στη Θεσσαλία, η ήττα δεν χρεώνεται μόνο στον Αγοραστό και αυτό είναι πασιφανές. Κάτι αντίστοιχο ίσως υπάρχει και στις νίκες των «ανταρτών», ήταν μία «τσιμπιά» στα πλευρά της κυβέρνησης.

Το ερώτημα που θα τεθεί τώρα στον πολιτικό διάλογο είναι αν τα αποτελέσματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Θεσσαλία αποτελούν μαγιά για μία ουσιαστική συζήτηση σύμπλευσης και οργανικής συνύπαρξης στη σφαίρα της Κεντροαριστεράς. Αυτό είναι δύσκολο, τουλάχιστον τη δεδομένη στιγμή. Τα προβλήματα, οι δυσκολίες, αλλά και οι προθέσεις όσων έχουν τα χαρτιά στα χέρια τους δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Ωστόσο πλέον όλοι θα συμφωνήσουν ότι η ηγεμονική θέση της ΝΔ θα μπορούσε, υπό συνθήκες, να τεθεί υπό αμφισβήτηση.