«Αυτή τη στιγμή προτεραιότητα έχει η καριέρα μου». Με αυτή κοιμάσαι; Αυτή σε ακούει, σε παρηγορεί, σε νιώθει, σε αγκαλιάζει; «Θέλω ένα παιδί». Να σας το παραγγείλουμε; «Προκειμένου ένα παιδί να βλέπει καβγάδες, καλύτερα οι γονείς να χωρίζουν». Μα, σε ποσοστό στους δέκα γάμους οι πέντε; Και από αυτούς οι περισσότεροι μόλις στα δύο χρόνια γάμου; Ο ενικός αριθμός. Αυθάδης, απονήρευτος, κακόμοιρος. «Ο χώρος μου» ως η συνεχής επίκληση. «Η ώρα για τον εαυτό μου». Ο Εγώ και εγώ. Ξέρω… Μεταβατική περίοδος. Νέες μορφές, νέα σχήματα οικογένειας. Ησυχη είμαι. Η κοινωνία, όπως και να το δεις, όπως και να το μετρήσεις, γίνεται καλύτερη και δικαιότερη. Το έχω γράψει πολλές φορές… Θα βρει η ζωή την άκρη. Το μόνο ζητούμενο, να είμαστε εν ζωή και εν ροή για να αξιωθούμε τις ευεργεσίες της. Αλλά….
Ετσι όπως τον είδα, όπως τους είδα… Δυάδα ομοούσιος. Ο καθένας να βλέπει με τον απολύτως δικό του τρόπο, να νιώθει με τον απολύτως δικό του τρόπο, αλλά να είναι χέρι-χέρι προς την ίδια κατεύθυνση. Να έχουν συνεννοηθεί τη διαδρομή. Να είναι στην ίδια σελίδα του βιβλίου, αν και ο καθένας το διαβάζει αλλιώς. Ετσι όπως τους είδα… Ξέρεις, μωρέ, τι αξίωμα είναι το «Ο άνθρωπός μου» στα 7.951 δισεκατομμύρια ανθρώπων της Γης μας; Και μετά ήρθε και εκείνη η δήλωσή του, ο δικός του μονόλογος, ως εικονικός διάλογος: «Τι έγινε, Γκαβέλα, μήπως τελείωσες; Μήπως δεν μπορείς να τρέξεις;».
Πύον. Πύον. Τοξικότητα. Αδίστακτα χρόνια κακίας και χαιρεκακίας. Για να δώσει, όμως, πάλι ο ίδιος την απάντηση: «Οχι, μάγκες, δεν είναι ότι δεν μπορώ να τρέξω. Θέλω χαμόγελο και θέλω ανθρώπους να πιστεύουν παραπάνω για να κερδίσουμε. Αυτό μόνο». Τι λες, Νάσο Γκαβέλα μας; «Αυτό μόνο», το θεωρείς με τη φράση σου στο κλείσιμο της δήλωσής σου «Αυτό μόνο»; Αυτό είναι το άπαν! Το άπαν, φίλε μας! Το χαμόγελο. Το ζεστό χαμόγελο. Το χαμόγελο το αισθάνεσαι. Το νιώθεις, σε ζεσταίνει, σε δυναμώνει, σε τρυφερεύει, σε εμψυχώνει, σε καθησυχάζει… Το χαμόγελο! Και το «Μαζί». Το Μαζί. Αυτά μόνο θα σώσουν τον κόσμο.
Νάσο, άγνωστε μου μέχρι χθες. Σε είδα/σας είδα μαζί και βούρκωσα. Παραπάνω. Τράβηξα ένα κλάμα. Μα ήταν ένα τόσο ωραίο κλάμα. Το κλάμα του χαμόγελου.
Σε/σας ευχαριστώ από τα πιο βαθιά βαθιά μου.