Εντάξει, είπαμε ο Τσίπρας να αντιγράφει τον Ανδρέα, αλλά ως ποιο σημείο; Μέχρι και το «Συμβόλαιο για την Αλλαγή»; Τόσο ξεδιάντροπο ξεπατίκωμα πια; Να ενώσει τα δύο βασικά συνθήματα του ΠΑΣΟΚ του ’80, δηλαδή το «Συμβόλαιο με τον Λαό» και την «Αλλαγή», για να τα κάνει 40 χρόνια αργότερα το Συριζαϊκό «Συμβόλαιο για την Αλλαγή»;
Αλήθεια, για να το πουλήσει σε ποιους; Στους εξηντάρηδες και εβδομηντάρηδες που θυμούνται αυτά τα δυο σημαδιακά συνθήματα να τα φωνάζει από μικροφώνου ο αυθεντικός εμπνευστής τους; Και δεν φοβάται μήπως φρίξουν με την ιστορική καρικατούρα που τους σερβίρει; Δεν τρέμει μήπως του πουν, «άι σιχτίρ επιτέλους, πες μας μια φορά και κάτι δικό σου»;
Ή μήπως θέλει να το πουλήσει στους νεότερους που δεν έχουν ιδέα τίνος ήταν αυτά τα συνθήματα και τι εννοούσαν; Και πιστεύει ότι μια τέτοια άγαρμπη συρραφή θα συνεγείρει τους σημερινούς νεαρούς με την ίδια δύναμη που είχε συνεπάρει κάποτε τους πατεράδες τους, με την «Αλλαγή» και το «Συμβόλαιο με τον Λαό»; Τι μεταφυσική σαχλαμάρα.
Αφού ο Τσίπρας βάλθηκε να γίνει μεγάλος αντιγράφοντας τον Ανδρέα μέχρι σώβρακο, μήπως θα έπρεπε να του εξηγήσει κάποιος ότι ο Ανδρέας μεγαλούργησε ακριβώς επειδή δεν αντέγραψε κανέναν; Ούτε στις ιδέες, ούτε στα συνθήματα, ούτε στην ανάλυση ούτε στην οργάνωση. Κοντολογίς, έφτιαξε δική του πολιτική ο Ανδρέας. Δεν είχε φωτοτυπήσει πολιτική αλλουνού, ούτε καν του πατέρα του που ήδη ήταν δημοκρατικός θρύλος, άρα είχε να μοιάσει ο άνθρωπος.
Κι έπειτα, είναι ζήτημα ταμπεραμέντου. Αλλη ποιότητα τα λάχανα κι άλλη τα παραπούλια. Ο Ανδρέας μπορεί να ξεκίνησε λέγοντας «όχι στην ΕΟΚ» και μετά να έγινε ο μεγαλύτερος ευρωπαϊστής, αλλά σε αυτή τη μετατόπιση κατάφερε να έχει τελικά μαζί του και τους αντιευρωπαϊστές και τους ευρωπαϊστές. Ο Τσίπρας, από το «όχι στα μνημόνια», πήγε στο «ψηφίζω και εφαρμόζω μνημόνιο», αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να χάσει και τους αντιμνημονιακούς και τους μνημονιακούς.
Οπότε, καλά του είπε ο μπαϊλντισμένος Σκανδαλίδης πριν από λίγο καιρό, «άσε, ρε φίλε, ήσυχο τον Ανδρέα, τι σχέση έχεις;». Και μην εξευτελίζεις τα θρυλικά συνθήματά του στον βωμό μιας επερχόμενης ήττας, συμπληρώνω εγώ.