Επιστολές, δηλώσεις, άρθρα σε ιστοσελίδες, αναβολή συνεδριάσεων, ανακοινώσεις κ.λπ. κ.λπ. Μια τεράστια μιντιακή βαβούρα είναι σε εξέλιξη από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εδώ και μερικές βδομάδες. Ακόμα και η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή δίνει πολλές φορές την εντύπωση ότι γίνεται ως πάρεργο. Κορυφαία στελέχη και βουλευτές μοιάζει να παρευρίσκονται και να χαιρετίζουν μηχανικά, σαν να βρίσκονται για λίγο στον «Χάρι Πότερ» κόσμο των Μαγκλ, ενώ στην πραγματικότητα οι αληθινές μάχες γίνονται στον απόλυτα δικό τους κόσμο, αθέατο στους περισσότερους.
Σε αυτό τον αθέατο κόσμο, μια μνημειώδης μάχη βρίσκεται σε εξέλιξη: η μάχη του Αλέξη Τσίπρα να αναδειχτεί ως ο ένας και μοναδικός πυρήνας εξουσίας, ελέω της πραγματικής επιτυχίας του να μετακομίσει ένα κόμμα του 3% στο σαλόνι της κυβέρνησης και να το κρατά στον προθάλαμο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι οι αντιδράσεις σε αυτή την «ελέω» κατάσταση που προκαλούν τους τριγμούς.
Κορυφαία στελέχη, όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ζητούν μεγαλύτερο κομμάτι από την «ελέω» εξουσία. Η ανάγκη για διαφοροποίηση όμως γεννά τη σύγκρουση. Αναπόφευκτη. Το επιχείρησε παλαιότερα και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Ο Αλέξης Τσίπρας, με το χάρισμα της αυτοσυγκράτησης και ζυμωμένος με τις αρχές του αριστερού μακιαβελισμού, ξέρει τι πρέπει να κάνει, γιατί το έχει κάνει πολλές φορές.
Το δόγμα «διχάζουμε-συσπειρώνουμε» είναι σε πλήρη εφαρμογή. «Διχάζουμε» για να «συσπειρώσουμε» υπό τον «ελέω». Τεχνική απλή και δοκιμασμένη.
Εργαλεία εφαρμογής μάλιστα από τη «φαρέτρα» του ίδιου του πρώην τσάρου της Οικονομίας Ευκλείδη Τσακαλώτου: «μπαφεράκια» γύρω από τον αρχηγό. Μια «δεξιούλα» τάση από τον πρώην ΑΝΕΛ Βασίλη Κόκκαλη. Μια κίνηση των «120». Μια επιστολή των «21 βουλευτών». Μικρά πουπουλένια μαξιλαράκια γύρω από τον Εναν που θα εμφανιστούν σε πλήρη παράταξη στο Συνέδριο, στα μέσα του Μαΐου.
Καταλαμβάνουν χώρο ζωτικό. Δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες σε όποιον αντιδρά. Απομόνωσης. Στο τέλος δεν έχει κανένα περιθώριο κινήσεων. Είτε θα υποταγεί ταπεινωμένος είτε θα βγει από το μαντρί.
Ας πιει κι έναν καφέ με τον Λαφαζάνη…