Ο πλωτός τερματικός σταθμός φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη έχει στοιχεία επιστημονικής φαντασίας. Ανοιχτά της πόλης θα υπάρχει μία πλωτή μονάδα παραλαβής, αποθήκευσης και αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου που θα φτάνει με πλοία από τις ΗΠΑ. Το αέριο θα καταλήγει σε έναν υποθαλάσσιο αγωγό, που μετά από μερικά χιλιόμετρα γίνεται χερσαίος, για να μπει στο δίκτυο διανομής με προορισμό τους τελικούς καταναλωτές.
Το δίκτυο θα εξυπηρετεί, εκτός από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Σερβία και τη Ρουμανία, ενώ θα υπάρχει η δυνατότητα να διοχετεύσει αέριο και στην Τουρκία. Για να πάρετε μία αίσθηση των δυνατοτήτων, εκεί θα μπορεί να αποθηκεύεται το αέριο που χρειάζεται η χώρα για ένα χρόνο. Ο σταθμός κοστίζει περίπου 400 εκατ. ευρώ με εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους περίπου 170 εκατ. Το έργο «τρέχει» από την Gastrade, το 20% της οποίας ανήκει στον όμιλο Κοπελούζου, ενώ συμμετέχουν κεφάλαια από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τη Βουλγαρία ακόμα και μέσα από πολύπλοκα επενδυτικά σχήματα. Στα σχέδια της εταιρείας είναι η δημιουργία και δεύτερου σταθμού στη Θράκη.
Πριν από μερικές εβδομάδες κάποιοι στην Ελλάδα φώναζαν επειδή η χώρα έστειλε όπλα στην Ουκρανία, κάτι που η Ρωσία θεωρούσε εχθρική ενέργεια. Ο σταθμός στην Αλεξανδρούπολη είναι μαχαιριά στα πλευρά της «αρκούδας», μία έμπρακτη απάντηση στην απαίτηση για απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο. Απλώς αυτά δεν τα καταλαβαίνει το ευρύ ακροατήριο. Αλλωστε κανένας δεν τολμάει να κάνει σπέκουλα με αυτά τα θέματα. Ευτυχώς. Είναι πιο εχθρική πράξη ακόμα και από την επίθεση με ουκρανικό πύραυλο σε ρωσικό έδαφος. Η Ρωσία, εκτός από πολιτικά και διπλωματικά ερείσματα, χάνει πλέον και πελάτες που τους κερδίζουν οι Αμερικανοί. Ούτε βαλτός να ήταν ο Πούτιν.
Και κάπως έτσι, μέσα σε λίγα χρόνια, η Θράκη, από υποβαθμισμένη περιφέρεια αναδεικνύεται σε καλό χαρτί στο γεωπολιτικό παίγνιο της ευρύτερης περιοχής. Από τη μία γίνεται ενεργειακός κόμβος και, από την άλλη. σημείο στρατηγικού ενδιαφέροντος για τις ΗΠΑ στο πλαίσιο της αμυντικής συμφωνίας. Ακόμα και ο ευαίσθητος χαρακτήρας της, λόγω γειτνίασης με την Τουρκία, πλέον προσεγγίζεται από άλλη οπτική. Δεν είναι πια εύκολο να απειλήσεις, ρητορικά ή εμπράκτως, τον σημαντικότερο ενεργειακό κόμβο της περιοχής που μάλιστα «φυλάσσεται» από αμερικανική δύναμη. Στη Θράκη αυτή τη στιγμή γίνονται τεράστιες δουλειές. Λείπει μόνο το «μην εγγίζετε» από τον χάρτη. Και επειδή αρκετοί εκτιμούν ότι η Τουρκία θα κερδίσει πολλά από τον πόλεμο, ας λάβουν υπόψη και τις αλλαγές στο ενεργειακό πεδίο. Μακροπρόθεσμα η Ελλάδα μπορεί να βγάλει περισσότερα.