Κατάλαβε κανείς τι συνέβη τη Δευτέρα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο;
Αν πιστέψεις τις αριστερές εφημερίδες, ένας πιστολέρο αστυνομικός όρμησε απρόκλητος στο προαύλιο της Σχολής και απείλησε με το υπηρεσιακό όπλο του τους φοιτητές χωρίς να ξέρουμε γιατί.
Αν πιστέψεις τους συνδικαλιστές της Αστυνομίας, επρόκειτο για έναν ερωτευμένο νεαρό αστυνομικό εκτός υπηρεσίας που περίμενε την κοπέλα του ανυποψίαστος στο πεζοδρόμιο, που ήταν όμως αφηρημένος γιατί άφησε να φανεί το αστυνομικό διακριτικό στο κράνος του. Οι αντιεξουσιαστές τον πήραν είδηση, τον χτύπησαν, τον έσυραν μέσα στην αυλή και μαζί με άλλους, περί τους τριάντα το σύνολο, τον κακοποίησαν βάναυσα, σε βαθμό που η εμφάνιση του πιστολιού τού έσωσε τη ζωή.
Οι αντιεξουσιαστές είχαν άλλη εκδοχή: ο αστυνομικός παρενόχλησε τους μόνιμους μικροπωλητές της σχολής, οπότε οι ίδιοι, ως φυσικοί προστάτες τους, τους υπερασπίστηκαν και τότε το όργανο τράβηξε περίστροφο. Αλλά, εντάξει, ας μείνουμε στις θεσμικές πηγές πληροφόρησης. Ακρη δεν βγάζει κάποιος πολίτης που δεν είναι από πριν έτοιμος να διαλέξει εκδοχή, αλλά αυτό δεν εμπόδισε, ούτε τούτη τη φορά, τον ορυμαγδό που ξεχύθηκε ακάθεκτος στα Μέσα και τα social, με ποταμούς εκατέρωθεν βεβαιότητας και λεκτικής βιαιότητας.
Κατάλαβε κανείς τι περίπου είπε ο προστατευόμενος Σαράφης; Αν πιστέψουμε τους νεοδημοκράτες και πασόκους που μιλάνε στα πάνελ, ο μάρτυρας αναίρεσε ολοσχερώς την αρχική του κατάθεση και ανασκεύασε τις κατηγορίες που είχε εξακοντίσει κατά πολιτικών, λέγοντας ότι επρόκειτο περί πιθανολογήσεων χωρίς κανένα στοιχείο. Αν πιστέψουμε τις αριστερές εφημερίδες, ο Σαράφης επαναβεβαίωσε εμφατικά τα όσα είχε καταθέσει και στη Δικαιοσύνη, επαναλαμβάνοντας τις κατηγορίες κατά πολιτικών και άλλων. Φυσικά, ο αντίστοιχος αντικριστός χορός στη δημοσιά στήθηκε πάλι με θριαμβολογίες αυτοεπιβεβαίωσης εκατέρωθεν.
Αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι κακώς μάθαμε τις δύο εκδοχές της αλήθειας σε μια απόρρητη εκ του νόμου διαδικασία, συμπεραίνουμε ότι οι ρέκτες βουλευτές της Επιτροπής είτε δεν καταλαβαίνουν τι ακούνε είτε σπεκουλάρουν πολιτικά περνώντας και αυτοί και τα Μέσα που τους ακολουθούν την πραγματικότητα από το κομματικό φίλτρο, έτσι που για μια φορά ακόμα να φτάσει σε μας ακατανόητη.
Εχει κανείς πραγματική εικόνα τι συμβαίνει στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, πλην του αυτονόητου ότι οι κάτοικοι και οι μετανάστες ζουν σε συνθήκες ασφυξίας; Πρόκειται για οργανωμένη και υποδαυλιζόμενη από τους δεξιούς δημάρχους κινητοποίηση ρατσιστών και ακροδεξιών, όπως έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πριν από επτά μήνες, ή για δίκαιη αγανάκτηση φιλήσυχων πολιτών, όπως ισχυριζόταν η Νέα Δημοκρατία τότε; Αλλά γιατί τώρα ο Πρωθυπουργός λέει ότι πρόκειται για υποκινούμενη από ανεύθυνους πολιτικάντηδες εκστρατεία, ενώ η «Αυγή» γράφει ότι η ακροδεξιά κυβέρνηση στέλνει τα ΜΑΤ στα νησιά να βαρέσουν τις γλυκές γιαγιάδες που ταΐζουν προσφυγάκια;
Θα μπορούσα να πω, και ξέρετε κι εσείς, δεκάδες άλλα παραδείγματα της πικρής διαπίστωσης. Εχουν γίνει πολλά τα γεγονότα για τα οποία δεν μαθαίνουμε την αλήθεια. Μόνο αν είσαι αυτόπτης μάρτυρας ή έχεις την τύχη να είναι παρών κάποιος δημοσιογράφος που εμπιστεύεσαι, μπορείς να αποκτήσεις στέρεη γνώση και γνώμη για την πραγματική ποσόστωση του δίκιου της μιας ή της άλλης πλευράς. Συνήθως η αλήθεια μάς έρχεται μαζί με το ιδεολογικό της απόβαρο, δηλαδή δυσδιάκριτη και συσκοτισμένη, και πρέπει ο πολίτης να μάθει να ακροβατεί στον χείμαρρο των πληροφοριών που τον κατακλύζει για να την αποκρυπτογραφήσει. Γιατί ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τέτοιο όγκο πληροφοριών με τέτοια δυσχέρεια πληροφόρησης.