O Κασσελάκης με τον ναύαρχο Αποστολάκη σε ρόλο Σάντσο Πάντσα - και οι έρευνες για το έγκλημα στη Λούτσα. Με έναν τρόπο συνδυάζονται | INTIMENEWS/Facebook/Stefanos Kasselakis/CreativeProtagon
Απόψεις

Το έγκλημα της Λούτσας και ο Κασσελάκης

Το έγκλημα που αφορά τον πολίτη δεν είναι οι Τούρκοι που θα ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους σε έναν ερημικό δρόμο, αλλά το καθημερινό έγκλημα. Ομως η χώρα δεν έχει αντιπολίτευση: με τον Κασσελάκη σε ρόλο Δον Κιχώτη και τον ναύαρχο Αποστολάκη σε ρόλο Σάντσο Πάντσα να προσπαθούν να ξεκάνουν τη Δεξιά από τη Μακρόνησο, το κενό είναι εμφανές
Αντώνης Πανούτσος

Με αφορμή τη δολοφονία των έξι στη Λούτσα, το ΠΑΣΟΚ έβγαλε ανακοίνωση με την οποία κατηγορεί την ΝΔ ότι τα δύο τελευταία χρόνια αυξήθηκαν οι δολοφονίες ανάμεσα σε μέλη ομάδων του οργανωμένου εγκλήματος. Στην ανακοίνωση αναφέρονται 14 δολοφονίες, σε διάστημα δύο χρόνων, οι οποίες αφορούν το οργανωμένο έγκλημα «με συνέπεια να τρωθεί το αίσθημα της συλλογικής ασφάλειας στους πολίτες».

Κάτι που αμφιβάλλω ότι ισχύει, αφού τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών ανάμεσα σε ανθρώπους του οργανωμένου εγκλήματος άμεσα δεν αφορούν τους πολίτες. Εμμεσα είναι μια άλλη ιστορία, αφού οι συμμορίες από κάπου τα παίρνουν για να αξίζει να σκοτώνονται μεταξύ τους. Οι συνήθεις χώροι είναι η προστασία των μαγαζιών, τα ναρκωτικά και η μαστροπεία, που αποτελούν πληγές για την κοινωνία.

Το έγκλημα, όμως, που αφορά τον πολίτη δεν είναι οι Τούρκοι που θα τύχει να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους σε έναν ερημικό δρόμο στη Λούτσα αλλά το καθημερινό έγκλημα. Αυτοί που θα μπουκάρουν στο σπίτι του πολίτη και θα το κάνουν λαμπόγυαλο βιάζοντας την ιδιωτική του ζωή. Αυτός που θα πάρει τηλέφωνο τη γιαγιά για να τις πει ότι ο εγγονός μπλέχτηκε σε κάποιο ατύχημα και χρειάζονται κάποια λεφτά για να καθαρίσει. Η συμμορία που θα σηκώσει τα συρμάτινα καλώδια και τα μεταλλικά καπάκια, αδιαφορώντας για την ασφάλεια των άλλων.

Στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη η πολιτική που θα αποδώσει είναι η μάχη με το καθημερινό έγκλημα που δίνει την εντύπωση ότι οι πόλεις ανήκουν σε άλλους. Αστοχίες ή λάθη θα γίνουν, αλλά μια καμπάνια που θα στραφεί στο έγκλημα που βασανίζει την καθημερινότητα του πολίτη θα είναι μια ριζική αλλαγή από το «έγκλημα της ημέρας» που ειδικά την περίοδο της υπουργίας του Τάκη Θεοδωρικάκου, έμοιαζε να ορίζεται από το θέμα που απασχολούσε τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης –για αντικατασταθεί με άλλο την επόμενη ημέρα.

Κάτι τελευταίο. Λέγεται και επαναλαμβάνεται ότι η Ελλάδα χρειάζεται αντιπολίτευση. Με τον Στέφανο Κασσελάκη σε ρόλο Δον Κιχώτη και τον ναύαρχο Αποστολάκη με κόκκινη σαλοπέτα σε ρόλο Σάντσο Πάντσα να προσπαθούν να ξεκάνουν τη Δεξιά λέγοντας κοινοτοπίες από τη Μακρόνησο (Long Island για τα παιδιά της Goldman Sachs) και με τους υπόλοιπους στον ΣΥΡΙΖΑ να λένε μερικές συμβατικές κουβέντες για την τιμή των όπλων, το κενό στην αντιπολίτευση είναι σαφές.

Το βάρος θα πέσει στο ΠΑΣΟΚ. Αν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να πειθαρχήσει και να μιλάει σαφώς όπως στις αναφορές για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και να περάσει στο σήμερα, από το «Στον καιρό του Ανδρέα» κατά το «Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου», η Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει κυβέρνηση και σοβαρή αντιπολίτευση. Οχι και άσχημα για μια χώρα που πριν από οκτώ χρόνια είχε για Πρωθυπουργό τη Βασιλική Θάνου και μετά την περήφανη διαπραγμάτευση για κυβέρνηση είχε την καλοσύνη των ξένων.