Τρία εμβληματικά ξενοδοχεία της Μυκόνου δεν πρόκειται να ανοίξουν τον Ιούλιο. Αντίστοιχα και κάποιοι από τους πιο γνωστούς χώρους εστίασης και διασκέδασης στο νησί. Από τη Σαντορίνη επιστρέφουν στην ηπειρωτική χώρα αρκετοί εργαζόμενοι σε βοηθητικές εργασίες. Και τα νέα από τα all Inclusive καταλύματα στη Ρόδο και την Κω δεν είναι καλά. Από τη στιγμή που δεν άνοιξαν το Πάσχα, τα λογιστικά δεν βγαίνουν.
Η εικόνα δεν είναι, απλώς, μαύρη. Eχει και ομίχλη. Διότι τα ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί κοστίζουν πολλά εκατομμύρια ευρώ.
Πότε θα ανοίξουν οι πτήσεις; Και από ποιους προορισμούς; Μία πρώτη εκτίμηση της αεροπορικής βιομηχανίας κάνει λόγο για 15 Ιουνίου, αλλά ακόμα κανένας δεν είναι σε θέση να πει πώς θα πετούν τα αεροπλάνα, από ποια αεροδρόμια θα γίνονται δεκτές οι πτήσεις και τι θα ισχύσει με τους επιβάτες. Θα υποβάλλονται σε τεστ; Θα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με σχετικές βεβαιώσεις; Aγνωστο.
Πώς θα λειτουργούν τα ξενοδοχεία; Θα υπάρχουν δωμάτια καραντίνας ή θα δεσμεύεται ένα ξενοδοχείο σε κάθε περιοχή προκειμένου να φιλοξενούνται ύποπτα κρούσματα; Το πρωινό θα σερβίρεται στα δωμάτια; (Παίζει ρόλο για τον αριθμό του προσωπικού που θα σερβίρει και θα καθαρίζει.) Τι απαιτήσεις για απολύμανση θα υπάρξουν; Τα σχετικά πρωτόκολλα δεν έχουν συνταχθεί ακόμα.
Θα υφίστανται περιορισμοί στις συναθροίσεις; Θα μπει, για παράδειγμα, κόφτης στον αριθμό των ανθρώπων που περπατούν στα σοκάκια των νησιών ή στην Καλντέρα της Οίας για το ηλιοβασίλεμα; Και αν υπάρξουν κρούσματα τι προβλέπεται να συμβαίνει; Θα μπαίνει σε καραντίνα ολόκληρο νησί; Και αν ναι, πώς θα φεύγουν και πώς θα έρχονται οι επισκέπτες;
Τα ερωτήματα δεν τελειώνουν, γιατί στο τέλος θα φτάσεις να ρωτάς αν υπάρχουν αναπνευστήρες και υποδομές υποστήριξης ασθενών με Covid-19 στα νησιά. Και επειδή δεν υπάρχουν αυτά, εγείρεται και άλλο ζήτημα. Τι θα συμβεί στην καλή εικόνα της χώρας αν έχουμε θανάτους τουριστών από κορονοϊό; Είναι και το άλλο που δεν έχει διασαφηνιστεί ακόμα: τι γίνεται με τις ακυρώσεις και τις επιστροφές χρημάτων από κρατήσεις;
Το καλό είναι ότι μερικοί μεγάλοι tour operators, όπως η TUI, που διαχειρίζεται μονάδες στην Ελλάδα, θέλουν να φέρουν κόσμο. Το κακό είναι ότι και οι ίδιοι δεν μπορούν, ακόμα, να σχηματίσουν σαφή εικόνα. Και στο υπουργείο Τουρισμού να απευθυνθούν, θα τους πουν ότι περιμένουν τους ειδικούς επιστήμονες για να συντάξουν τα πρωτόκολλα. Την ίδια στιγμή, αν συζητήσεις με ξενοδόχους που έχουν κάποια πληροφόρηση για το περιεχόμενο των πρωτοκόλλων, θα σου πουν ότι οι επιστήμονες λειτουργούν ως γιατροί, αδιαφορώντας για την πραγματικότητα.
Εδώ, λοιπόν, το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι και πιο μεγάλο και πιο σύνθετο. Διότι τα εμπορικά τα ανοίγεις με μάσκα και γάντια. Με τα ξενοδοχεία, και ειδικά με τα νησιά, τα πράγματα περιπλέκονται. Αν μεγαλώσει το ρίσκο, θα μεγαλώσουν και τα προβλήματα που ενδεχομένως να παρουσιαστούν.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει περιθώριο για καθυστερήσεις. Η Ελλάδα οφείλει, το συντομότερο δυνατό, να παρουσιάσει τον τρόπο με τον οποίο θα δέχεται (αν δέχεται τελικά…) τουρίστες. Να διασαφηνίσει πώς θα επιτρέπεται η είσοδος στη χώρα, ποιες υπηρεσίες θα παρέχονται προς τους επισκέπτες και υπό ποια πρωτόκολλα. Ναι, δεν είναι εύκολες αποφάσεις. Διότι αν τα πρωτόκολλα είναι αυστηρά, αλλά δεν υπάρχουν κρούσματα, τότε στο τέλος κάποιοι, ευλόγως, θα πουν ότι καταστράφηκε όλη η σεζόν λόγω υπερβολικού φόβου. Αν πάλι χαλαρώσουν κάπως τα πράγματα και έχουμε κρούσματα, τότε κάποιοι άλλοι θα πουν ότι πήραμε ρίσκο που μας οδήγησε σε περιπέτεια.
Είναι προφανές ότι η τελευταία λέξη θα αρθρωθεί από το Μαξίμου. Αυτό, όμως, πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό. Τουλάχιστον να γνωρίζουν οι άνθρωποι του τουρισμού αν θα πρέπει να στρώσουν τα σεντόνια ή να τα κάνουν μαντίλι για να κλάψουν.